Rechtbank Limburg, 24-09-2019, ECLI:NL:RBLIM:2019:8573, AWB - 19 _ 2205

12.1.

Verweerder stelt zich op het standpunt dat uit de bestuurlijke rapportage genoegzaam blijkt dat zes xtc-pillen zijn aangetroffen. Dit volgt uit de MMC en de monsters van de pillen reageerden positief op xct-Chrystal Meth. Volgens de politie is dit een betrouwbare test. De bestuurlijke rapportage is op ambtsbelofte opgemaakt en verweerder heeft geen enkele aanleiding om aan de inhoud van deze rapportage te twijfelen.

12.2.

Verzoeker betoogt dat geen sprake is van xtc, maar van anabolen/steroïden voor eigen gebruik. Verzoeker heeft dit nagevraagd aan de huurster en zij heeft dit verklaard. Volgens de huurster gebruiken zij en haar partner anabolen omdat zij sporters zijn. Er is geen NFI-rapportage, maar er is enkel een voorlopige, indicatieve test. Nu voor verzoeker zwaarwegende gevolgen zijn verbonden aan de constatering in de bestuurlijke rapportage dat sprake is van xtc, mogen hogere eisen worden gesteld aan de bewijsmiddelen.

12.3.

13.1.

14. Gelet op vorenstaande overwegingen komt de voorzieningenrechter tot het oordeel dat verweerder bevoegd was de woning te sluiten en dat het op dit moment voldoende aannemelijk is dat sprake is van harddrugs.

15. Overeenkomstig de beleidsregel heeft verweerder de woning is gesloten voor de duur van zes maanden. Tussen partijen is vervolgens in geschil of verweerder in redelijkheid gebruik heeft kunnen maken van zijn bevoegdheid. De voorzieningenrechter hanteert daarbij het toetsingskader, zoals door de Afdeling recent is uiteengezet in de uitspraak van 28 augustus 2019, ECLI:NL:RVS:2019:2912.

16. Over de ernst en de omvang van de overtreding overweegt de voorzieningenrechter als volgt. De 12,5 kilogram gedroogde henneptoppen vormt een zeer grote handelshoeveelheid en beschouwt verweerder naar het oordeel van de voorzieningenrechter niet ten onrechte als een ernstig geval. De hoeveelheid harddrugs die is aangetroffen vormt weliswaar een handelshoeveelheid, maar de voorzieningenrechter acht deze hoeveelheid niet zodanig dat alleen daarom al sluiting van de woning gerechtvaardigd is. De voorzieningenrechter kan verweerder echter wel volgen, dat de feiten in onderlinge samenhang moeten worden beschouwd. Er is sprake van een grote hoeveelheid gedroogde henneptoppen, een kleine handelshoeveelheid harddrugs, een patroon en er zijn meldingen over vuurwapengevaarlijkheid van de huurder. In verband met het beoordelen van de ernst en de omvang van de overtreding is mede van belang of de aangetroffen drugs feitelijk in of vanuit de woning werden verhandeld. Er zijn verweerder geen meldingen bekend over de woning op zichzelf; de meldingen die bekend zijn hebben betrekking op de huurder als (vuurwapengevaarlijk) persoon en zijn niet gerelateerd aan de woning of aan de handel in verdovende middelen. Evenmin zijn attributen in de woning aangetroffen die duiden op handel in of vanuit de woning.

17. Zoals volgt uit vaste jurisprudentie van de Afdeling is persoonlijke verwijtbaarheid niet vereist voor toepassing van artikel 13b van de Opiumwet. De vraag of de rechthebbende een verwijt van de overtreding kan worden gemaakt, kan daarentegen wel aan de orde komen in het kader van de beoordeling van de evenredigheid van de sluiting. Van degene die een woning verhuurt wordt verwacht dat hij zich tot op zekere hoogte informeert over het gebruik dat van het pand wordt gemaakt. Verhuurders moeten concreet toezicht houden – door het uitvoeren van controles – op het gebruik van het pand dat zij verhuren (zie bijvoorbeeld de uitspraken van de Afdeling van 17 juli 2019, ECLI:NL:RVS:2019:2462, van 13 maart 2019, ECLI:NL:RVS:2019:794, en van 17 oktober 2018, ECLI:NL:RVS:2018:3351).

17.1.

In dit verband heeft verweerder naar voren gebracht dat verzoeker bij aanvang van de huurovereenkomst meer onderzoek had kunnen en moeten doen naar de huurders. Enkel het aangaan van een gesprek met de potentiële huurders vindt verweerder onvoldoende. Het zorgvuldig screenen van de aspirant-huurder is in het kader van de zorgplicht essentieel. Hierbij kan worden gedacht aan het opvragen van meerdere loonstroken van de huurder, een werkgeversverklaring en een verhuurdersverklaring van vorige verhuurders. Tevens had verzoeker openbare bronnen kunnen raadplegen, zoals het Kadaster en de Kamer van Koophandel.

17.2.

Verzoeker heeft betoogd dat hij heeft gedaan wat redelijkerwijs van hem mocht worden verwacht. Via een achternicht is hij in contact gekomen met de huurders en hij had op voorhand geen enkele twijfel van enige kwade bedoelingen. Hij heeft uitgebreid gesproken met de huurders, waarbij is toegelicht waarom zij op zoek waren naar een woning. De huidige woning, die zij huurden, werd verbouwd en daarom moesten zij dit pand verlaten. Huurders hebben een kinderwens, zodat behoefte was aan een gezinswoning. Huurder is werkzaam binnen het familiebedrijf en tijdens het gesprek heeft hij verteld over de huidige plekken waar het bedrijf werkzaam was. Verzoeker ziet niet in wat raadpleging van openbare bronnen voor nadere informatie had opgeleverd. Hij wist immers al dat zij een woning huurden aan het [adres] te [plaats 2] en hij wist eveneens dat daar het bedrijf van huurder was gevestigd. Het vragen van nadere financiële stukken kan niet worden verlangd van de verhuurder, is lastig in verband met de privacy, was onnodig en zou weinig toegevoegde waarde hebben.

17.3.

De voorzieningenrechter overweegt als volgt. Het is niet gebleken dat verzoeker zelf betrokken is geweest bij de aangetroffen drugs. Van eigenaren wordt echter verwacht, zie de jurisprudentie opgenomen in rechtsoverweging 17, dat zij zich tot op zekere hoogte informeren over het gebruik dat van het pand wordt gemaakt. Eigenaren moeten concreet toezicht houden op het gebruik van een pand dat zij verhuren. De huurovereenkomst is ingegaan per 1 juni 2019 en de instap door de politie was op 27 juni 2019. De voorzieningenrechter acht deze periode dermate kort dat nog niet kon worden verlangd dat verzoeker controles had uitgeoefend in dit tijdsbestek. Er waren verzoeker geen signalen bekend dat sprake was van illegale activiteiten, zodat er ook geen aanleiding was om tijdens deze eerste weken over te gaan tot een controle. Signalen over handel in verdovende middelen wáren er ook niet, zoals de voorzieningenrechter in rechtsoverweging 16 heeft overwogen.

17.4.

De stelling van verweerder dat verzoeker bij aanvang van de huurovereenkomst meer had kunnen doen om de huurders te checken is op zichzelf juist. De voorzieningenrechter moet vaststellen dat verzoeker geen (financiële) documenten heeft opgevraagd bij de huurders en dat niet is gebleken dat verzoeker openbare bronnen heeft geraadpleegd over de potentiële huurders. Het is de vraag of dit van verzoeker in redelijkheid kon worden verlangd. Uit de jurisprudentie van de Afdeling kan een dergelijke verplichting niet worden afgeleid. Desgevraagd kon verweerders gemachtigde ter zitting geen jurisprudentie benoemen waarin de zorgplicht van de verhuurder op een zodanige wijze wordt uitgelegd, dat bij aanvang van de huurovereenkomst de verplichtingen op de verhuurder rusten, zoals verweerder deze heeft geschetst, maar volgens verweerder is het gebruikelijk dat verhuurders dit doen. De voorzieningenrechter is van oordeel dat verweerder, indien zij dit standpunt wenst te handhaven, gedurende de bezwaarprocedure van een nadere onderbouwing – met verwijzing naar relevante regelgeving en/of jurisprudentie – dient te voorzien.

18. Over de gevolgen van de sluiting overweegt de voorzieningenrechter als volgt. Verzoeker is niet de bewoner van de woning, zodat de gevolgen van de sluiting wat indirecter zijn, dan wanneer dat wel het geval was geweest. Verzoeker loopt zes maanden huurinkomsten mis, hij ervaart imagoschade en hij heeft problemen met zijn werkgever. Vooral het laatste heeft voor verzoeker een grote impact. Uit de brief van de werkgever blijkt echter dat er alleen consequenties zullen zijn voor verzoeker als sprake is van betrokkenheid bij drugshandel of andere criminele activiteiten. De voorzieningenrechter overweegt nogmaals dat hiervan niet is gebleken.

19. Samengevat is de voorzieningenrechter van oordeel dat verweerder gehouden is in deze zaak om tijdens de bezwaarprocedure de relevante documenten uit het strafdossier te verkrijgen, althans dit te proberen. De voorzieningenrechter verwijst naar rechtsoverwegingen 12.3 en 13.1. Een ander punt dat tijdens de bezwaarprocedure nader dient te worden onderzocht is het verwijt dat verzoeker als verhuurder al dan niet kan worden gemaakt. In de jurisprudentie, zoals weergegeven in rechtsoverweging 17, vindt de voorzieningenrechter geen aanknopingspunten voor het aannemen van een zorgplicht, zoals verweerder schetst in het bestreden besluit. In deze omstandigheden, in onderlinge samenhang bezien en tevens in verbinding met hetgeen in rechtsoverweging 16 is overwogen, ziet de voorzieningenrechter aanleiding een voorlopige voorziening te treffen, inhoudende dat de sluitingsduur wordt beperkt tot drie maanden. De voorzieningenrechter betrekt in deze belangenafweging eveneens dat verzoeker veel last ervaart van de sluiting en dat niet enkel sprake is van een financieel belang.

20. De voorzieningenrechter schorst het bestreden besluit met ingang van 30 oktober 2019 tot zes weken nadat op het bezwaar is beslist.

21. Aangezien het verzoek wordt toegewezen, dient verweerder het door verzoeker betaalde griffierecht te vergoeden.

22. De voorzieningenrechter veroordeelt verweerder in de proceskosten van verzoeker. Met toepassing van het Besluit proceskosten bestuursrecht stelt de voorzieningenrechter deze kosten vast op € 1.024,- (1 punt voor het indienen van het verzoekschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 512,-).