Rechtbank Den Haag, 02-09-2020, ECLI:NL:RBDHA:2020:8555, C/09/575513 / HA ZA 19-661

DB en EETC hadden een geschil met elkaar over de betaling van openstaande facturen van DB en de door EETC, volgens haar ten onrechte, betaalde BTW over de al betaalde facturen van DB. EETC heeft vanaf augustus 2013 de van DB ontvangen facturen voor de verleende diensten niet betaald. DB heeft de overeenkomst met EETC eind december 2013 opgezegd. Op 6 maart 2015, gerectificeerd op 18 maart 2015, heeft het Landgericht Frankfurt am Main (hierna: het Landgericht) vonnis gewezen en DB in conventie veroordeeld tot betaling van € 366.277,59, vermeerderd met rente aan EETC, en EETC in reconventie veroordeeld tot betaling van € 420.958,91, vermeerderd met rente aan DB. Aan dat vonnis ligt het oordeel ten grondslag dat DB gehouden is haar facturen aan EETC zonder BTW te belasten, zodat zij de door EETC aan haar betaalde BTW terug moet betalen, en dat EETC de facturen van DB die zij onbetaald heeft gelaten, alsnog moet betalen.

DB heeft hoger beroep ingesteld tegen dit vonnis. EETC is vervolgens bij vonnis van het Oberlandesgericht Frankfurt am Main (hierna: het OBG) van 2 februari 2016 veroordeeld tot betaling aan DB van € 500.941,09, vermeerderd met rente. Aan dat vonnis ligt het oordeel ten grondslag dat de facturen van DB aan EETC juist waren omdat zij daarbij terecht de BTW in rekening heeft gebracht. Naar aanleiding van dit vonnis is EETC op 24 mei 2016 en 23 juni 2016 door het Landgericht veroordeeld in de kosten van respectievelijk € 18.491,27 en € 13.428,-.

EETC is de veroordeling van het OBG en de kostenveroordelingen van het Landgericht niet nagekomen, zulks met uitzondering van een bedrag van € 114,94 dat is betaald in het kader van een executoriaal beslag dat tot dat bedrag doel heeft getroffen.

De aandelen van de Holding zijn in 2004 gecertificeerd en worden gehouden door de Stichting . [gedaagde, sub 1] is de enige certificaathouder en enig bestuurder van de Stichting . De Holding hield tot 21 oktober 2014 alle aandelen in EETC en was daarvan ook (enig) bestuurder. Op genoemde datum heeft de Holding 1% van haar aandelen in EETC overgedragen aan [gedaagde, sub 1] en is [gedaagde, sub 1] in de plaats van de Holding (enig) bestuurder van EETC geworden. [gedaagde, sub 1] is verder (enig) bestuurder van de Holding .

DB heeft zich in 2017 en 2018 meerdere keren gewend tot de voorzieningenrechter van de rechtbank Den Haag met een verzoek tot het leggen van conservatoir beslag ten laste van [gedaagde, sub 1 c.s.] DB heeft daaraan, kort gezegd, ten grondslag gelegd dat [gedaagde, sub 1 c.s.] uit hoofde van bestuurders- dan wel aandeelhoudersaansprakelijkheid aansprakelijk zijn voor de door DB geleden schade veroorzaakt doordat EETC de veroordeling door het OBG en de kostenveroordelingen (vrijwel geheel) niet is nagekomen. De voorzieningenrechter heeft deze verzoeken steeds afgewezen en geoordeeld dat DB niet aannemelijk heeft gemaakt dat [gedaagde, sub 1 c.s.] aansprakelijk zijn voor de door DB geleden schade, laatstelijk bij beschikking van 17 augustus 2018. DB heeft tegen die afwijzende beschikking hoger beroep ingesteld.

Na in hoger beroep op 14 mei 2019 van het gerechtshof Den Haag alsnog beslagverlof te hebben verkregen, heeft DB in mei en juni 2019 ten laste van [gedaagde, sub 1] en de Holding conservatoir beslag gelegd op aan hen toebehorende vermogensbestanddelen. In zijn beschikking oordeelde het gerechtshof dat voor wat betreft de in 2.3 bedoelde door EETC niet-nagekomen veroordelingen summierlijk was gebleken van een vorderingsrecht van DB op [gedaagde, sub 1] en de Holding uit hoofde van bestuurdersaansprakelijkheid. Het gerechtshof heeft het gevraagde beslagverlof afgewezen voor zover dit tegen de Stichting was gericht, omdat DB volgens het hof onvoldoende feiten en omstandigheden had gesteld waaruit summierlijk bleek van een vorderingsrecht van DB op de Stichting uit hoofde van aandeelhouders- of bestuurdersaansprakelijkheid.