Parket bij de Hoge Raad, 09-06-2009, BI0517, 07/12082 P

Conclusie inzake:

[Verzoeker = betrokkene]

1. Het gerechtshof te 's-Hertogenbosch heeft in hoger beroep bij uitspraak van 21 september 2007 bevestigd een beslissing van de politierechter in de rechtbank te Breda van 13 juli 2006, waarbij aan verzoeker de verplichting is opgelegd tot betaling van een bedrag van € 17.545,- aan de staat ter ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel.

2. Namens verzoeker heeft mr. R.J. Baumgardt, advocaat te Spijkenisse, bij schriftuur twee middelen van cassatie voorgesteld.

3. Deze zaak hangt samen met de strafzaak tegen verzoeker met nr. 07/12078, waarin ik vandaag eveneens concludeer.

4. Het eerste middel bevat de identieke klacht als in de strafzaak. Mijn oordeel daarover is niet anders dan in mijn conclusie bij de strafzaak is weergegeven. Ik verwijs daarnaar.

5. Het middel faalt.

6. Het tweede middel bevat de klacht dat het hof ten onrechte de beslissing van de politierechter heeft bevestigd, nu die beslissing niet, althans niet in voldoende mate, de bewijsmiddelen waarop de beslissing berust vermeldt.

8. Ingevolge art. 511g, tweede lid, Sv in verbinding met art. 415 (oud) Sv en art. 359, derde lid, Sv dient de uitspraak op een vordering als bedoeld in art. 36e Sr op straffe van nietigheid de inhoud te bevatten van de bewijsmiddelen waaraan de schatting van het wederrechtelijk verkregen voordeel is ontleend.(1)

9. De door het hof bevestigde beslissing van de politierechter voldoet niet aan het hiervoor onder 8 genoemde vereiste. In deze beslissing is weliswaar verwezen naar het proces-verbaal van politie, nr. LJN PL2064/04-012344, met alle daarin opgenomen processen-verbaal, alle bijlagen en alle overige daarin opgenomen en daarbij behorende stukken, en is aangeduid welke delen van dit proces-verbaal voor de omvang van het wederrechtelijk verkregen voordeel relevant worden geacht. Daarin is evenwel niet de relevant bevonden inhoud van voornoemd proces-verbaal opgenomen.(2)

10. Het middel slaagt

11. Het eerste middel faalt. Afdoening met de aan art. 81 RO ontleende overweging behoort tot de mogelijkheden. Het tweede middel slaagt. Ambtshalve gronden waarop Uw Raad de aangevallen beslissing zou moeten vernietigen heb ik niet aangetroffen.

12. Deze conclusie strekt tot vernietiging van de bestreden uitspraak en tot terugwijzing van de zaak naar het gerechtshof te 's-Hertogenbosch teneinde op het bestaande beroep opnieuw te worden berecht en afgedaan.

A-G