Hoge Raad, 21-09-2010, BN4768, 09/05164 W

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

1. Geding in cassatie

2. Beoordeling van het eerste en het tweede middel

De middelen kunnen niet tot cassatie leiden. Dit behoeft, gezien art. 81 RO, geen nadere motivering nu de middelen niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

3. Beoordeling van het derde middel

3.1. Het middel behelst de klacht dat de Rechtbank heeft verzuimd te bevelen dat bij de tenuitvoerlegging van de aan de veroordeelde opgelegde gevangenisstraf de tijd die hij in Nederland in overleveringsdetentie heeft doorgebracht, in mindering zal worden gebracht.

3.2. Op de gronden als vermeld in de conclusie van de Advocaat-Generaal onder 15 tot en met 20 moet worden aangenomen dat ook de door de veroordeelde in Nederland in overleveringsdetentie doorgebrachte tijd bij de uitvoering van de straf in mindering moet worden gebracht.

3.3. De Rechtbank heeft toelaatbaar verklaard de tenuitvoerlegging van de beslissing van de Cour d'Appel te Montpellier, waarbij veroordeelde was veroordeeld tot een gevangenisstraf van vijf jaren. De Rechtbank heeft verlof verleend tot tenuitvoerlegging in Nederland van genoemde beslissing en veroordeelde wegens overtreding van art. 3, aanhef en onder A, in verbinding met art. 11, vierde lid, Opiumwet een gevangenisstraf opgelegd van 36 maanden. Voorts heeft de Rechtbank bevolen dat de tijd welke de veroordeelde in Frankrijk ter uitvoering van de hem aldaar opgelegde sanctie, met het oog op zijn overbrenging naar Nederland en uit hoofde van de Wet overdracht tenuitvoerlegging strafvonnissen van zijn vrijheid beroofd is geweest, bij de uitvoering van die straf geheel in mindering zal worden gebracht.

3.4. De stukken van het geding houden in dat de veroordeelde in de onderhavige zaak in Nederland enige tijd in overleveringsdetentie heeft doorgebracht. De Rechtbank heeft evenwel verzuimd te bevelen dat die in mindering zal worden gebracht bij de uitvoering van de opgelegde staf.

3.5. Het middel klaagt daarover terecht. De Hoge Raad zal, met vernietiging van de bestreden uitspraak in zoverre, doen wat het Hof had behoren te doen.

4. Slotsom

Nu de Hoge Raad geen grond aanwezig oordeelt waarop de bestreden uitspraak ambtshalve zou behoren te worden vernietigd, brengt hetgeen hiervoor is overwogen mee dat als volgt moet worden beslist.

5. Beslissing

De Hoge Raad:

Dit arrest is gewezen door de vice-president A.J.A. van Dorst als voorzitter, en de raadsheren H.A.G. Splinter-van Kan en W.F. Groos, in bijzijn van de waarnemend griffier E. Schnetz, en uitgesproken op 21 september 2010.