Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 06-07-2017, ECLI:NL:GHSHE:2017:3078, 200.185.783_01

De Mutsaersstichting heeft het hof in haar brief van 8 november 2016 en ter zitting, kort samengevat, bericht dat zij onvoldoende mogelijkheden ziet om invulling te geven aan een ouderschapsreorganisatietraject. Na een mislukte poging om omgang tussen de vader en [minderjarige 2] te bewerkstelligen via een BOR-regeling is er in 2015 een traject gestart in verband met het probleemgedrag van [minderjarige 1] . Dat gedrag bleek voort te komen uit systeemproblemen en er is systeemtherapie ingezet voor de ouders. Die therapie was passend bij een ouderschapsreorganisatietraject, maar een dergelijk traject bleek voor de vader onmogelijk vanwege zijn hevige emotie richting de moeder en de hulpverleningsinstanties en zijn beperkte zelfreflectie. Het traject is in april 2016 beëindigd. Er bestaat onvoldoende basis en vertrouwen om opnieuw te proberen om een dergelijk traject met de vader te starten.

Volgens de vader dient het ouderschapsreorganisatietraject alsnog doorgang te vinden voordat er definitieve beslissingen worden genomen. Het traject dient vanwege de achtergrond van de vader door deskundigen van de Mutsaersstichting te worden begeleid of te worden uitgevoerd door een andere instantie. Verder heeft de vader zijn verzoeken ter zitting verduidelijkt. Kort samengevat verzoekt hij, zo begrijpt het hof, om de bestreden beschikking te vernietigen en primair een onderzoek door de raad te gelasten naar het gezag over en de hoofdverblijfplaats van [minderjarige 1] en [minderjarige 2] , alsmede de omgangsregeling van de vader met hen, en om een voorlopige omgangsregeling te bepalen. Subsidiair heeft de vader verzocht om het verzoek van de moeder om eenhoofdig gezag over de kinderen alsnog af te wijzen en om het hoofdverblijf van beide kinderen bij hem te bepalen dan wel een regeling inzake de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken vast te stellen c.q. een omgangsregeling tussen de vader en de kinderen te bepalen.

De moeder acht een nieuw ouderschapsreorganisatietraject op dit moment niet zinvol. De Mutsaersstichting biedt de meest vergaande hulp in de regio en acht een dergelijk traject mede gelet op de houding en instelling van de vader niet mogelijk. De vader dient eerst aan zijn eigen problematiek te werken. De moeder heeft verzocht om de verzoeken in hoger beroep van de vader af te wijzen en de bestreden beschikking te bekrachtigen.

De GI heeft, kort samengevat, verklaard dat er zorgen bestaan over de sociaal-emotionele ontwikkeling van [minderjarige 1] . Zij bevindt zich in een enorm loyaliteitsconflict en voor haar is hulpverlening ingezet. [minderjarige 2] laat gedragsproblemen op school zien en daarvoor moet speltherapie worden ingezet. De vader wil niet meer samenwerken met de gezinsvoogd vanwege de volgens hem onbelicht gebleven problemen in de opvoedsituatie bij de moeder. De vader laat zich dreigend en beledigend uit richting de GI. Hij is op zoek naar een manier om contact te krijgen met beide kinderen, maar wordt daarin gehinderd door zichzelf. Hij is verdrietig en boos en het zou helpen als hij aan zijn eigen problematiek gaat werken. Daar is hij nog niet aan toegekomen, omdat de focus steeds ligt op het contact met de kinderen.

De raad heeft ter zitting verklaard dat het belangrijk is dat er rust ontstaat voor de kinderen. Voor zowel de kinderen als de moeder wordt hulpverlening ingezet. De vader lijkt niet intrinsiek gemotiveerd voor hulpverlening. Hij blijft hangen in boosheid en frustratie. De raad ziet geen heil in nadere trajecten voor de ouders met betrekking tot de kinderen zolang de vader geen stappen heeft gezet met betrekking tot zijn eigen problematiek.

Het hof acht zich voldoende voorgelicht ten aanzien van de verzoeken en acht een onderzoek door de raad in het belang van de kinderen niet noodzakelijk om tot een beslissing te komen. Het primaire verzoek van de vader zal dan ook worden afgewezen.

Gelet op het voorgaande ziet het hof thans geen toegevoegde waarde in een nieuwe verwijzing naar een ouderschapsreorganisatietraject. Het hof is ten aanzien van het gezag met de rechtbank van oordeel dat aan de wettelijke vereisten van artikel 1:253n BW is voldaan. De ouders zijn al jarenlang niet in staat gebleken om (op positieve wijze) met elkaar te communiceren, ook niet met inzet van hulpverlening. [minderjarige 1] bevindt zich in een hevig loyaliteitsconflict en bij een gezamenlijke gezagsuitoefening bestaat er naar het oordeel van het hof een onaanvaardbaar risico dat ook [minderjarige 2] klem of verloren zou raken tussen de ouders. Het voorgaande in aanmerking nemende, is het hof van oordeel dat in deze situatie naar redelijke verwachting binnen afzienbare tijd geen verbetering zal optreden alleen reeds omdat het de vader aan zelfinzicht ontbreekt om de hiervoor noodzakelijke stappen te zetten. Gelet op het voorgaande zal het hof het eenhoofdig gezag van de moeder in stand laten. De kinderen hebben dan van rechtswege hun hoofdverblijfplaats bij de moeder. Het hof merkt hierbij nog wel op dat de door de vader geuite zorgen over de opvoedsituatie bij de moeder invoelbaar zijn, met name gelet op het (probleem)gedrag van [minderjarige 1] . Het hof heeft weinig kritische geluiden gehoord ten aanzien van de moeder en acht het passend dat de GI die opvoedsituatie goed in de gaten houdt en zo nodig passende maatregelen neemt.

Voorts is het hof van oordeel dat omgang met de vader op dit moment in strijd is met zwaarwegende belangen van [minderjarige 2] , zodat sprake is van een ontzeggingsgrond als bedoeld in artikel 1:377a lid 3 BW. De vader heeft [minderjarige 2] gedurende ruim tweeënhalf jaar niet gezien en het eerder ingezette BOR-traject, waarbij geprobeerd is om omgang tussen [minderjarige 2] en de vader te bewerkstelligen, is vastgelopen. Gelet op de problematiek van de vader ziet het hof geen heil in het starten van een nieuw omgangstraject en acht het hof onbegeleide omgang in strijd met de belangen van [minderjarige 2] en om die reden niet aan de orde. De rechtbank heeft het verzoek van de vader derhalve terecht afgewezen. Indien mocht blijken dat in alle redelijkheid de verwachting is gewettigd dat in de huidige situatie verandering zal komen, onder meer omdat de vader stappen heeft gezet met betrekking tot zijn eigen problematiek, kan alsdan overwogen worden of (begeleide) omgang tussen hem en [minderjarige 2] alsnog mogelijk is.

Ter zitting heeft de vader verklaard dat hij weer contact heeft met [minderjarige 1] (inmiddels 14 jaar oud), dat zij vrij is om te komen en te gaan wanneer zij wil en dat daarom geen omgangsregeling hoeft te worden bepaald. Het hof is uit het besprokene ter zitting en uit de overgelegde stukken gebleken dat [minderjarige 1] weliswaar contact met haar vader wil, maar ook heel ambivalent tegenover de vader staat, gelet op de incidenten die zich in dat contact nog voordoen. Mede gezien de leeftijd van [minderjarige 1] zal het hof geen omgangsregeling tussen haar en de vader vaststellen, maar gaat het hof er van uit dat [minderjarige 1] en de vader met hulp van de gezinsvoogd zullen groeien naar een situatie waarin [minderjarige 1] onbelast haar eigen keuzes kan maken en het contact met haar vader naar eigen wens kan inrichten.

Op grond van het voorgaande zal het hof de beschikking waarvan beroep bekrachtigen voor zover aan het oordeel van het hof onderworpen en de verzoeken van de vader afwijzen.