Gerechtshof Arnhem, 28-06-2007, BA8598, 24-002270-06

Parketnummer: 24-002270-06

Parketnummer eerste aanleg: 07-607259-06

[verdachte],

geboren op [geboortedatum] te [geboorteplaats],

wonende te [woonplaats], [adres],

doch feitelijk verblijvende te [verblijfplaats], [adres],

verschenen in persoon, bijgestaan door zijn raadsman, mr. G.I. Roos, advocaat te Almere.

Het vonnis waarvan beroep

De rechtbank Zwolle-Lelystad heeft de verdachte bij het vonnis wegens misdrijven veroordeeld tot een straf en een bijkomende straf, zoals in dat vonnis omschreven.

Gebruik van het rechtsmiddel

De verdachte is op de voorgeschreven wijze en tijdig in hoger beroep gekomen.

Het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in hoger beroep, alsmede het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg.

De vordering van de advocaat-generaal

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het hof verdachte zal vrijspreken van het primair ten laste gelegde en voor het subsidiair ten laste gelegde zal veroordelen tot een gevangenisstraf voor de duur van achttien maanden, met aftrek van de tijd die door verdachte in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht. Voorts vordert de advocaat-generaal ontzegging van de rijbevoegdheid voor de duur van vijf jaren alsmede verbeurdverklaring van de onder verdachte inbeslaggenomen personenauto, merk Mazda, kenteken [kenteken].

De beslissing op het hoger beroep

Het hof zal het vonnis vernietigen en opnieuw recht doen.

Tenlastelegging

In dit arrest is opgenomen de inhoud van de inleidende dagvaarding, waarin - naast de wijzigingen en verbeteringen die de eerste rechter reeds heeft toegelaten, respectievelijk aangebracht - de op vordering van de advocaat-generaal door het hof toegelaten wijzigingen zijn aangebracht. Een fotokopie van laatstgenoemde vordering is aan dit arrest gehecht. Voorts heeft het hof de tenlastelegging verbeterd gelezen. De verdachte is daarmee niet in zijn verdediging geschaad.

a.

hij op of omstreeks 10 juni 2006 te of bij [plaats], althans in de gemeente [gemeente], tezamen en in vereniging met een ander, althans alleen, opzettelijk een persoon ([slachtoffer 1] geheten en welke [slachtoffer 1] was geboren op [geboortedatum]) van het leven heeft beroofd, door tezamen en in vereniging met zijn mededader opzettelijk, met de door hen bestuurde auto's op [weg] te gaan rijden en/of (vervolgens) naast elkaar te gaan stilstaan met de door hen bestuurde auto's en/of (vervolgens) een afspraak met elkaar te maken om op dat moment op [weg] een snelheidswedstrijd met hun auto's te houden en/of vervolgens, terwijl voornoemde [slachtoffer 1], gelegen in een kinderwagen, en haar moeder en tweejarig broertje (te weten [slachtoffer 2 ] en/of [slachtoffer 3]), beiden te voet ongeveer 200 meter, althans een korte afstand, verderop [weg] overstaken, althans aanstalten maakten [weg] over te steken, met hun wedstrijd een aanvang te maken en/of vol accelererend en/of (zeer) snel optrekkend met beide auto's naast elkaar weg te rijden, waarbij binnen voornoemde 200 meter, althans korte afstand, verdachte een snelheid bereikte van minimaal meer dan 60 kilometer per uur, althans van ongeveer 60 kilometer per uur en/of verdachtes mededader een snelheid bereikte van minimaal meer dan 60 kilometer per uur, althans ongeveer 60 kilometer per uur, waarbij zijn mededader hem, verdachte, is voorbijgereden en/of waarbij zijn mededader voor hem, verdachte, is gaan rijden en/of waarna vervolgens zijn, verdachtes, mededader tegen de wandelwagen, waarin voornoemde [slachtoffer 1] zich bevond, is aangereden/gebotst, waarbij voornoemde [slachtoffer 1] uit de wandelwagen is geslingerd en op het wegdek is beland, waardoor voornoemde [slachtoffer 1] van het leven werd beroofd;

b.

hij op of omstreeks 10 juni 2006 te [plaats], gemeente [gemeente], ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, opzettelijk een of meer perso(o)n(en), welke later bleken te zijn [slachtoffer 2 ] en/of [slachtoffer 3 ] (geboren [geboortedatum]) van het leven te beroven, met dat opzet tezamen en in vereniging met zijn mededader, met de door hen bestuurde auto's op [weg] zijn gaan rijden en/of (vervolgens) naast elkaar zijn gaan stilstaan met de door hen bestuurde auto's en/of (vervolgens) een afspraak met elkaar hebben gemaakt om op dat moment op [weg] een snelheidswedstrijd met hun auto's te houden en/of vervolgens, terwijl voornoemde [slachtoffer 1], gelegen in een kinderwagen, en haar moeder en tweejarig broertje (te weten [slachtoffer 2 ] en/of [slachtoffer 3 ]), beiden te voet, ongeveer 200 meter, althans een korte afstand, verderop [weg] overstaken, althans aanstalten maakten [weg] over te steken, met hun wedstrijd een aanvang hebben gemaakt en/of vol accelererend en/of (zeer) snel optrekkend met beide auto's naast elkaar zijn weggereden, waarbij binnen voornoemde 200 meter, althans korte afstand, verdachte een snelheid bereikte van minimaal meer dan 60 kilometer per uur, althans van ongeveer 60 kilometer per uur en/of verdachtes mededader een snelheid bereikte van minimaal meer dan 60 kilometer per uur, althans ongeveer 60 kilometer per uur, waarbij zijn mededader hem, verdachte, is voorbijgereden en/of waarbij zijn mededader voor hem, verdachte, is gaan rijden en/of waarna verdachtes mededader (vervolgens) tegen die [slachtoffer 2 ] en/of [slachtoffer 3 ] is aangereden/gebotst, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

Vrijspraak

Het hof kan uit de bewijsmiddelen niet afleiden dat verdachte willens en wetens het risico heeft aanvaard dat een ander door zijn handelen, of dat van zijn medeverdachte, de dood zou vinden of zwaar lichamelijk letsel zou worden toegebracht. Het hof acht daarom niet bewezen hetgeen primair onder a. en b. aan verdachte is ten laste gelegd, zodat hij daarvan moet worden vrijgesproken.

Overwegingen omtrent het bewijs

Ten aanzien van de bewezenverklaring heeft het hof - mede gelet op hetgeen daaromtrent door de raadsman en de advocaat-generaal naar voren is gebracht - het navolgende overwogen.

Het hof acht niet bewezen dat er sprake is geweest van een wedstrijd tussen de bestuurders van beide voertuigen en verwerpt aldus het daaromtrent door de advocaat-generaal gestelde. Naar het oordeel van het hof is hiermee in tegenspraak het gegeven dat verdachten, bij de aanvang van het remspoor, een snelheid van ongeveer 60 à 62 kilometer per uur voerden. Uit de door het Nederlands Forensisch Instituut uitgevoerde proeven blijkt dat de voertuigen aldaar een snelheid van tussen de 92 en de 97 kilometer per uur zouden hebben bereikt, indien de bestuurders na het optrekken de aanvangsacceleratie voluit hadden gecontinueerd.

Voorts hebben beide verdachten ontkend dat zij in een wedstrijd verwikkeld waren. Medeverdachte [medeverdachte] heeft weliswaar op 14 en 15 juni 2006 tegenover verbalisanten en op 16 juni 2006 ten overstaan van de rechter-commissaris een andersluidende verklaring afgelegd, doch hij is daarop later steeds teruggekomen. Gelet op de eerdergenoemde verifieerbare gegevens omtrent de snelheid waarmee is gereden, acht het hof de andere door de beide verdachten afgelegde verklaringen, inhoudende dat er door hen tevoren niet is gesproken over een onderlinge snelheidsmeting, geloofwaardig.

Het hof acht bewezen dat verdachte en zijn medeverdachte, toen zij elk in de eigen auto vanuit stilstand naast elkaar wegreden, snel en gezamenlijk zijn opgetrokken. Toen één van beiden sneller reed en vóór de ander is gaan rijden, zijn zij op onverantwoorde wijze zeer dicht achter elkaar blijven rijden.

Medeverdachte [medeverdachte] heeft verklaard vóór het wegrijden te hebben gezien dat nog geen 200 meter verderop, ter hoogte van het bospad, zich een vrouw bevond met een kinderwagen en naast haar een klein kind. Ondanks die wetenschap is [medeverdachte] toch gaan rijden op de wijze zoals hiervoor omschreven, in de kennelijke veronderstelling dat zij de weg niet zouden oversteken. [medeverdachte] heeft vervolgens niet bemerkt dat dat wèl het geval was. Hij heeft hen pas weer gezien, toen zij zich zo dicht bij de door hem bestuurde auto bevonden dat hij deze niet meer tijdig tot stilstand kon brengen. Het hof kwalificeert dit verkeersgedrag als zeer onvoorzichtig en onoplettend.

Bewezenverklaring

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat:

Kwalificatie

Het bewezen verklaarde levert respectievelijk op de misdrijven:

medeplegen van overtreding van artikel 6 van de Wegenverkeerswet 1994, waarbij een ander werd gedood,

en

medeplegen van overtreding van artikel 6 van de Wegenverkeerswet 1994, waarbij een ander zwaar lichamelijk letsel werd toegebracht.

Strafbaarheid

Het hof acht verdachte strafbaar. Strafuitsluitingsgronden worden niet aanwezig geacht.

Strafmotivering

Het hof heeft de in hoger beroep op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van de bewezenverklaarde feiten, de omstandigheden waaronder deze zijn begaan en de persoon van de verdachte.

Verdachte is met zijn auto snel opgetrokken, zonder zich nadrukkelijk ervan te hebben vergewist dat dat handelen niet alleen voor hemzelf en zijn medeverdachte, maar ook voor eventuele medeweggebruikers veilig was. Een kleine 200 meter verderop bevonden zich - per definitie kwetsbare - voetgangers: een vrouw met een kinderwagen en een peuter, van wie niet duidelijk was of zij al dan niet zouden gaan oversteken. Verdachte heeft hen - naar het oordeel van het hof door verwijtbare onoplettendheid en onvoorzichtigheid - niet opgemerkt. Verdachte was sedert één dag eigenaar van zijn auto en (daardoor) kennelijk meer gericht op de mogelijkheden van die auto en die van zijn medeverdachte [medeverdachte] dan op zijn omgeving. Hoewel het hof, zoals hiervoor uiteengezet, een tevoren overeengekomen wedstrijd niet aanwezig acht, zijn de gevolgen van hun onvoorzichtige en onoplettende rijgedrag diep ingrijpend: de dood van een baby van slechts tweeëneenhalve week oud, het letsel van haar moeder en de traumatische ervaring voor het jonge kind.

Het hof heeft kennisgenomen van de schriftelijke slachtofferverklaring van de moeder, [slachtoffer 2 ]. Daaruit komt een groot en onomkeerbaar leed naar voren om het verlies van de pasgeborene. Voorts blijkt dat de aanrijding blijvende gevolgen heeft voor haar lichamelijk functioneren en haar verschijning. De thans op handen zijnde geboorte van haar (derde) kind is - bezien in het licht van dit trauma - een uiterst beladen en complex gebeuren.

Het hof is er zich van bewust dat verdachte nimmer dergelijke gevolgen heeft beoogd en dat ook hij lijdt onder de gevolgen van het gebeurde. Voorts heeft het hof gelet op het de verdachte betreffend uittreksel uit het justitieel documentatieregister van 29 maart 2007, waaruit blijkt dat verdachte niet eerder is veroordeeld voor een soortgelijk delict.

Gelet op alle omstandigheden van de zaak in relatie tot de mate van schuld die het hof bewezen acht en de gevolgen van de aanrijding, is het hof van oordeel dat oplegging van een onvoorwaardelijke vrijheidsstraf geboden is.

Bij de bepaling van de hoogte van de op te leggen straf zal het hof uitgaan van de recentelijk vastgestelde landelijke oriëntatiepunten voor straftoemeting ter zake van overtredingen van artikel 6 van de Wegenverkeerswet 1994. Naar het oordeel van het hof zijn er in deze zaak geen bijzondere omstandigheden, die zouden moeten leiden tot een van deze oriëntatiepunten afwijkende strafmodaliteit of -omvang. Dit impliceert tevens dat het hof de advocaat-generaal niet zal volgen in diens - boven deze oriëntatiepunten gelegen - vordering. De norm dat iedere verkeersdeelnemer mag uitgaan van de verwachting dat andere verkeersdeelnemers zich houden aan de elementaire veiligheidsregels is door verdachte geschonden. Uit het oogpunt van handhaving van deze norm en rekening houdend met de mate waarin verdachte verwijtbaar heeft gehandeld alsmede de ernstige gevolgen daarvan, acht het hof - in het besef dat geen straf het leed voor de slachtoffers kan wegnemen of verlichten - een gevangenisstraf van na te melden duur passend en geboden.

Verbeurdverklaring

Het door het hof verbeurd te verklaren voorwerp is daarvoor vatbaar. Immers, met behulp van dat voorwerp is het bewezen verklaarde feit begaan, terwijl uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat het voorwerpt aan verdachte toebehoort.

Toepassing van wetsartikelen

Het hof heeft gelet op de artikelen 33, 33a en 57 van het Wetboek van Strafrecht en de artikelen 6, 175 en 179 van de Wegenverkeerswet 1994.

De uitspraak

HET HOF,

RECHT DOENDE OP HET HOGER BEROEP:

verklaart verbeurd:

personenauto, merk Mazda, type 323, kenteken [kenteken];