Raad van State, 18-07-2018, ECLI:NL:RVS:2018:2417, 201704894/1/R1

De Afdeling overweegt dat [appellant sub 1] ten tijde van de vaststelling van het plan eigenaar was van de woning [locatie 5]. De woning is op 12 mei 2017 in eigendom overgedragen.

Gelet op het voorgaande is het beroep van [appellant sub 1] ontvankelijk.

appellant sub 3] brengt naar voren dat het hiervoor genoemde perceel inderdaad eigendom is van [appellante sub 3B], maar dat het in agrarisch gebruik is bij een biologische veehouder en verder niets heeft te maken met de bezwaren tegen [bedrijf]. Het gaat [appellant sub 3] om de gevolgen die het plan heeft voor het woonhuis aan de [locatie 2], gelegen op het perceel kadastraal bekend G 204 (ged.). Daarop rust een woonbestemming. Dit woonhuis is ook in eigendom bij [appellante sub 3B] en het grenst aan het perceel [locatie 1].

Gelet op het voorgaande is het beroep van [appellant sub 3] ontvankelijk.

6. Bij de vaststelling van een bestemmingsplan moet de raad bestemmingen aanwijzen en regels geven die de raad uit een oogpunt van een goede ruimtelijke ordening nodig acht. De raad heeft daarbij beleidsruimte en moet de betrokken belangen afwegen. De Afdeling beoordeelt aan de hand van de beroepsgronden of het besluit tot vaststelling van het bestemmingsplan in overeenstemming is met het recht. De Afdeling stelt niet zelf vast of het plan in overeenstemming is met een goede ruimtelijke ordening, maar beoordeelt aan de hand van die gronden of de raad zich in redelijkheid op het standpunt heeft kunnen stellen dat het plan strekt ten behoeve van een goede ruimtelijke ordening.

7. [ appellant sub 1] betoogt dat de publicatie over de terinzagelegging van het ontwerpplan gebrekkig is. Voorts betoogt [appellant sub 1] dat de raad geen kennis heeft genomen van de zienswijze en dat hij niet in de gelegenheid is gesteld tot inspraak tijdens het "Sprekersplein" voorafgaand aan de raadsvergadering waarin het plan is vastgesteld. Ook wijst [appellant sub 1] erop dat verschillende versies van de toelichting bij het ontwerpplan zijn gepubliceerd op de gemeentelijke website en op de website ruimtelijkeplannen.nl.

appellant sub 1] heeft een zienswijze naar voren gebracht over het ontwerpplan. Uit de door [appellant sub 1] overgelegde publicaties blijkt duidelijk dat het om een ontwerpplan gaat en dat de gelegenheid wordt geboden om binnen zes weken een zienswijze in te dienen. [appellant sub 1] voert voorts niet aan dat hij door de beweerdelijk gepubliceerde verschillende versies van de toelichting bij het ontwerpplan, wat daar ook van zij, is benadeeld.

8. Voor zover [appellanten sub 2] betogen dat naar aanleiding van de uitspraak van de Afdeling van 12 oktober 2016 niet binnen 4 weken een wijziging op ruimtelijkeplannen.nl is aangebracht, is van belang dat een eventueel gebrek ter zake geen betrekking heeft op de planprocedure die tot het thans bestreden besluit heeft geleid en daarom geen gevolgen heeft voor de rechtmatigheid van het bestreden besluit.

9. [ appellanten sub 2] en [appellant sub 1] betogen dat de begripsbepaling "[bedrijf]" niet waarborgt dat is uitgesloten dat ter plaatse een groot restaurant kan worden geëxploiteerd. [appellant sub 3] wijst erop dat de gebruiksmogelijkheden voor in het bijzonder horeca in het plan nog altijd zeer ruim zijn.

In de plantoelichting staat dat het exploiteren van een restaurant in het plangebied uitdrukkelijk niet is toegestaan. Het verschil tussen een restaurant en de beoog[bedrijf] zit erin dat bij [bedrijf] gasten korter een tafel bezetten en het accent ligt op het "vergasten" van bezoekers gedurende de (hele) dag en niet alleen gedurende de avond.

Het perceel [locatie 1] is bestemd voor "Horeca" met de aanduiding "specifieke vorm van horeca - [bedrijf]". Ingevolge artikel 3, lid 3.1, onder a, van de planregels is ter plaatse van de aanduiding "specifieke vorm van horeca - [bedrijf]" alleen een [bedrijf] toegestaan.

De Afdeling overweegt dat het - zoals ter zitting ook desgevraagd is bevestigd - de bedoeling van de raad is om ter plaatse alleen een [bedrijf] toe te staan en geen andere vormen van horeca. Gelet op artikel 1, lid 1.35, van de planregels beperkt deze vorm van horeca zich tot het verstrekken van ijs en kleine gerechten. Daarmee is naar het oordeel van Afdeling evenwel niet voldoende gewaarborgd dat ter plaatse geen horeca anders dan in de vorm van een [bedrijf] kan worden geëxploiteerd. Uit de begripsbepaling van [bedrijf] valt niet af te leiden dat het verstrekken van ijs het hoofdbestanddeel vormt van hetgeen mag worden verstrekt. Er is in lid 1.35 sprake van een nevenschikking tussen ijs en kleine gerechten. Aan de omstandigheid dat het opschrift van dit artikellid [bedrijf] luidt, komt in dit verband onvoldoende betekenis toe. [appellanten sub 2] kunnen gelet daarop worden gevolgd in hun betoog dat het plan niet uitsluit dat ook andere vormen van horeca - bijvoorbeeld een tapasbar - waar naast ijs ook kleine gerechten worden verstrekt, mogelijk worden gemaakt.

De raad stelt zich op het standpunt dat de Intergemeentelijke structuurvisie van Gulpen-Wittem, Vaals en Valkenburg aan de Geul (hierna: structuurvisie) niet aan de voorziene horecagelegenheid in de weg staat.

In de structuurvisie staat dat nieuwvestiging van horecagelegenheden zoveel als mogelijk plaats dient te vinden in de centrale delen van de kernen en de aanloopstraten naar deze gebieden. Binnen de woonomgeving is vestiging van horecagelegenheden moeilijker vanwege de potentiële overlastsituaties die dit, afhankelijk van het type bedrijf, met zich brengt.

De Afdeling stelt voorop dat de structuurvisie niet verbiedt om een horecagelegenheid in een woonomgeving te vestigen, maar dat daarin wel de voorkeur wordt uitgesproken om horecagelegenheden zoveel als mogelijk in de centrale delen van de kernen en de aanloopstraten naar deze gebieden te realiseren. Het vestigen van een horecagelegenheid buiten de centrale delen van de kern of de aanloopstraten naar deze gebieden moet op grond van dit beleid deugdelijk worden gemotiveerd.

De raad stelt dat vanwege de kleinschaligheid van het project geen sprake is van een stedelijke ontwikkeling in de zin van artikel 1.1.1, eerste lid, onder i, van het Besluit ruimtelijke ordening (hierna: het Bro). Derhalve behoeft niet aan de ladder te worden getoetst. Wel is als alternatieve locatie gekeken naar de Hoeve de Brulle te Wijlre.

Aan het plangebied is de bestemming "Horeca" toegekend met de aanduiding "specifieke vorm van horeca - [bedrijf]". Het plan voorziet niet in nieuwe of uitbreiding van bestaande bebouwing behalve een luifel/doorgang tussen beide bouwmassa’s binnen het plangebied.

Voorheen gold ter plaatse van het plangebied op grond van het bestemmingsplan "Kern Wijlre", vastgesteld door de raad op 19 april 2010, de bestemming "Agrarisch - Agrarisch Bedrijf". Dit bestemmingsplan bevatte voor gronden met deze bestemming een afwijkingsmogelijkheid. Gelet op artikel 4, lid 4.6.1, van de planregels kon het college van burgemeester en wethouders ontheffing verlenen ten behoeve van het toestaan van niet-agrarische activiteiten naast agrarische bedrijfsdoeleinden, in het kader van de duurzame ontwikkeling van het landelijk gebied en ter versterking van de recreatieve functie van het buitengebied, onder meer wat betreft kleinschalige horeca, zoals theeschenkerijen.

Gelet op het voorgaande voorziet het bestemmingsplan niet in een nieuwe stedelijke ontwikkeling, zodat artikel 3.1.6, tweede lid, van het Bro niet van toepassing is. Gelet hierop behoeft hetgeen [appellanten sub 2] voor het overige ten aanzien van artikel 3.1.6, tweede lid, van het Bro hebben aangevoerd geen bespreking meer.

De raad stelt dat, in vergelijking met het door de Afdeling bij uitspraak van 12 oktober 2016 vernietigde plan, de exploitatiemogelijkheden ter plaatse zijn verkleind om aan de strengere normen te voldoen die voor een rustige woonwijk gelden. De raad heeft primair aangesloten bij de VNG-brochure "bedrijven en milieuzonering" (editie 2009, hierna: de VNG-brochure). Er is aanleiding gezien om een akoestisch onderzoek uit te voeren om de daadwerkelijke geluidgevolgen van het plan te onderzoeken. Dit onderzoek toont aan dat aan de gehanteerde geluidnormen kan worden voldaan. Artikel 3, lid 3.5.5, onder c, van de planregels stelt een planologische bovengrens aan de langtijdgemiddelde geluidbelasting en daarvoor is een geluidscherm noodzakelijk, zo blijkt uit het onderzoek. Ook zal in het milieuspoor een nieuwe melding moeten worden gedaan, in het kader waarvan bij het ontbreken van een op de milieutekeningen ingetekend scherm, handhavend zal worden opgetreden.

In de plantoelichting staat dat voor horecabedrijven de regels van het Activiteitenbesluit milieubeheer gelden. Deze eisen betreffen ook geluid. Daarnaast zijn de richtafstanden bezien voor "Restaurants, cafetaria's, snackbars, ijssalons met eigen ijsbereiding, viskramen e.d." op basis van de VNG-brochure. Het gaat om bedrijfsactiviteiten in milieucategorie 1.

In het akoestisch rapport staat dat het langtijdgemiddeld beoordelingsniveau ter plaatse van de gevels van geluidgevoelige objecten voldoet aan de geluidgrenswaarde van stap 2 uit het stappenplan voor de beoordeling van geluidhinder in de VNG-brochure, zijnde 45 dB(A) etmaalwaarde. Ter plaatse van de getoetste tuinen is geen sprake van een verminderd woon- en leefklimaat.

Ingevolge artikel 3, lid 3.5.5, onder c, van de planregels is gebruik van de bestemming verboden waarbij de norm van 45 dB(A) (geluidgrenswaarde langtijdgemiddelde beoordelingsniveau) als gevolg van enkel activiteiten binnen het plangebied ter plaatse van geluidgevoelige objecten, gemeten op de gevel, wordt overschreden.

In het betoog van [appellanten sub 2] en [appellant sub 1] ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat de raad niet in redelijkheid het standpunt heeft kunnen innemen dat de geluidbelasting als gevolg van de door de raad beoog[bedrijf] ruimtelijk aanvaardbaar is. Anders dan [appellanten sub 2] en [appellant sub 1] betogen, heeft de raad de geluidbelasting in de tuinen in de afweging betrokken. De raad heeft zich voorts in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat van een representatieve bedrijfssituatie is uitgegaan. Hetgeen in de notitie van Peutz van 13 september 2017 "Beroep bestemmingsplan Klapstaart 2 te Wijlre; akoestische aspecten" is ingebracht tegen de in de zienswijzennota opgenomen reactie van Aelmans op een eerdere rapportage van Peutz, geeft geen aanleiding voor een ander oordeel. De Afdeling betrekt bij haar oordeel dat de raad in zoverre aan de vrees van appellanten voor geluidoverlast is tegemoet gekomen doordat in artikel 3, lid 3.5.5, onder c, van de planregels, een gebruiksverbod is opgenomen bij overschrijding van de gehanteerde geluidgrenswaarde langtijdgemiddelde beoordelingsniveau. Bij overtreding van die norm dient in beginsel handhavend te worden opgetreden. Indien dat noodzakelijk is voor de geluidreductie, teneinde te voldoen aan de in voormeld artikellid neergelegde norm, zal volgens de raad een geluidscherm moeten worden aangebracht. Een geluidscherm is te beschouwen als een "daarbij behorende voorziening" in de zin van artikel 3, lid 3.1, van de planregels. Verdere borging daarvan in de planregels heeft de raad niet nodig hoeven achten.

Voor zover het gaat om overschrijding van de maximale waarden voor piekgeluiden vanuit het plangebied, is van belang dat de raad wat het piekniveau betreft ook is uitgegaan van de geluidgrenswaarden in het stappenplan uit de VNG-brochure. Anders dan in geval van het langtijdgemiddelde geluidniveau is in de planregels in zoverre geen gebruiksverbod opgenomen. Dit betekent dat omwonenden voor handhaving zijn aangewezen op het Activiteitenbesluit milieubeheer, waarin voor de dagperiode een grenswaarde van 70 dB(A) is opgenomen, terwijl de gehanteerde VNG-brochure voor het maximale geluidniveau een maximum van 65 dB(A) kent. Met stemgeluid van bezoekers op het terras behoeft op grond van artikel 2.18, eerste lid, onder a, van het Activiteitenbesluit milieubeheer geen rekening te worden gehouden en op grond van het derde lid, onder a, ook niet met geluid als gevolg van het komen en gaan van bezoekers. De raad heeft niet deugdelijk gemotiveerd waarom aan overschrijding van de door de raad gehanteerde waarde voor het maximale geluidniveau, anders dan bij het langtijdgemiddelde beoordelingsniveau, geen gebruiksverbod is gekoppeld, dit ondanks het rustige karakter van de omgeving en de korte afstand tot woningen van derden.

Aan een gedeelte van het plan is de bestemming "Horeca" met de aanduidingen "specifieke vorm van horeca - [bedrijf]" en "parkeerterrein" toegekend.

In de plantoelichting staat dat op basis van de geldende parkeernormen in totaal 27 parkeerplaatsen dienen te worden gerealiseerd. Binnen het plangebied worden 35 parkeerplaatsen gerealiseerd, zodat ruimschoots wordt voldaan aan de geldende parkeernorm en geen parkeerproblemen in het openbare gebied zijn te verwachten.

In artikel 6, lid 6.1.2, van de planregels is opgenomen dat bij het gebruik van de gronden voor horecadoeleinden in voldoende parkeergelegenheid moet worden voorzien. In dit verband wordt verwezen naar de nota "Beleidsnota Parkeernormen en Parkeerfonds Gulpen-Wittem" van 16 december 2008 (hierna: Beleidsnota Parkeernormen) die als bijlage bij de planregels is opgenomen.

De raad stelt dat de gemeente niet gehouden was om naar aanleiding van de nieuwe CROW publicatie 317 "Kencijfers parkeren en verkeersgeneratie" uit 2012 een nieuw parkeerbeleid op te stellen of het bestaande beleid te actualiseren op basis van de nieuwe kengetallen. Deze kengetallen hebben geen bindende status. Het parkeerbeleid zoals dat in 2008 tot stand is gebracht volstaat in de praktijk om de parkeerbehoefte af te stemmen op de parkeerdruk. Het parkeerbeleid is volgens de raad daarom actueel en kan als basis dienen voor de vaststelling van de parkeerbehoefte.

De door [appellanten sub 2] genoemde percelen G185 en G186 maken geen deel uit van het plangebied. Op die percelen rust ingevolge het bestemmingsplan "Kern Wijlre" een woonbestemming. Het gevreesde gebruik van die percelen voor parkeerplaatsen ten behoeve van [bedrijf] dient in deze procedure buiten beschouwing te blijven.

In de plantoelichting staat dat de beoogde planontwikkeling een beperkte verkeersgeneratie tot gevolg zal hebben en niet zal leiden tot problemen ten aanzien van de verkeersveiligheid, verkeerscirculatie en doorstroming. Het realiseren van aanvullende infrastructurele maatregelen in de omgeving is niet noodzakelijk.

Aan een strook grond grenzend aan de Klapstraat is de bestemming "Verkeer" toegekend.

Het betoog van [appellanten sub 2] geeft geen aanleiding voor het oordeel dat de raad zich niet in redelijkheid op het standpunt heeft kunnen stellen dat het plan aanvaardbaar is uit het oogpunt van de verkeersveiligheid. De door [appellanten sub 2] overgelegde rapportage van de Verkeersdeskundige, waarin de representativiteit wordt betwijfeld van de aan het plan ten grondslag gelegde verkeerstelling die ten behoeve van de planontwikkeling in de zomer van 2015 is uitgevoerd, is daarvoor niet voldoende. Voor een horecagelegenheid waar in het bijzonder ijs wordt verstrekt, heeft de raad de zomerperiode wat bezoekersaantallen betreft maatgevend mogen achten. De Afdeling acht niet aannemelijk gemaakt dat de situatie in 2015 in dat opzicht in relevante mate verschilt van de situatie ten tijde van de vaststelling van het plan. De raad heeft de toegankelijkheid van het parkeerterrein voor bevoorradende vrachtwagens voldoende gegarandeerd mogen achten. De vrees dat vrachtwagens structureel op de rijbaan van de Klapstraat en Valkenburgerweg zullen worden geparkeerd, is ongefundeerd. De Afdeling acht ook niet aannemelijk dat de manoeuvreerruimte op de Klapstraat voor automobilisten die de parkeerplaats verlaten, te krap is en het aan te leggen trottoir daarbij zal zorgen voor verkeersonveilige situaties.

15. Over het betoog van [appellant sub 3] dat de landschappelijke inpassing van het plangebied niet voldoende is verzekerd, overweegt de Afdeling dat die inpassing conform het inrichtingsplan dient te geschieden en dat in dit verband in artikel 3, lid 3.5.4, van de planregels een voorwaardelijke verplichting is opgenomen. [appellant sub 3] heeft niet aannemelijk gemaakt dat de waterhuishouding op zijn perceel negatieve gevolgen zal ondervinden van de wijze waarop het plangebied wordt ingericht.

16. [ appellanten sub 2] betogen dat een nader onderzoek naar bodemverontreiniging in het plangebied had dienen plaats te vinden. Er is mogelijk sprake van vervuiling door asbest.

De aanwezigheid van verontreinigingen in de bodem, de noodzaak van sanering van verontreinigde locaties en de wijze waarop deze saneringen moeten worden uitgevoerd, zijn geregeld in afzonderlijke wetgeving met eigen procedures, die thans niet ter beoordeling staan. Dat doet er niet aan af dat de raad het plan niet heeft kunnen vaststellen indien en voor zover de raad op voorhand in redelijkheid had moeten inzien dat de aanwezige bodemverontreiniging aan de uitvoerbaarheid van het plan binnen de planperiode van in beginsel tien jaar in de weg staat. De raad heeft toegelicht dat door Aelmans een verkennend bodem- en asbestonderzoek is uitgevoerd, waarbij verhoogde concentraties bodemvreemde stoffen, in het bijzonder asbest, zijn aangetroffen. De toepasselijke norm werd echter niet overschreden, zodat voor nader onderzoek geen aanleiding was. Zo nodig kan een asbestsanering plaatsvinden.

De Afdeling overweegt dat in het inrichtingsplan is opgenomen dat aan de westelijke grens van het plangebied langs een deel van de parkeerplaatsen dient te worden voorzien in bomen en hagen met een visueel afschermende functie. Het is de bedoeling van de raad dat door de begroeiing de geparkeerde auto’s grotendeels aan het zicht zijn onttrokken. De raad heeft zich in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat bomen en hagen een afdoende afscherming kunnen bieden. Niet onaannemelijk is dat gedurende de periode dat de bomen geen blad dragen, [bedrijf] minder klanten zal trekken, zodat dan minder gebruik wordt gemaakt van de parkeerplaatsen.

18. Voor zover [appellanten sub 2] betwijfelen of het plan financieel uitvoerbaar is, overweegt de Afdeling dat in het kader van een beroep tegen een bestemmingsplan een betoog dat ziet op de uitvoerbaarheid van dat plan, waaronder ook de financiële uitvoerbaarheid is begrepen, slechts kan leiden tot vernietiging van het bestreden besluit indien en voor zover het aangevoerde leidt tot de conclusie dat de raad op voorhand in redelijkheid had moeten inzien dat het plan niet kan worden uitgevoerd binnen de planperiode van in beginsel tien jaar. In hetgeen [appellanten sub 2] hebben aangevoerd, ziet de Afdeling voor die conclusie geen aanleiding.

19. Met het oog op een spoedige beslechting van het geschil zal de Afdeling de raad opdragen om binnen 26 weken na verzending van deze uitspraak de gebreken in het bestreden besluit te herstellen.

a. de begripsbepaling van [bedrijf] zodanig aan te passen dat het verstrekken van ijs het hoofdbestanddeel vormt van hetgeen mag worden verstrekt en geen sprake is van een nevenschikking tussen ijs en kleine gerechten;

b. te motiveren waarom, anders dan in geval van het langtijdgemiddelde geluidniveau, in de planregels geen gebruiksverbod is opgenomen in verband met de overschrijding van het maximale geluidniveau, dan wel terzake een gewijzigde planregeling vast te stellen;

c. het als bijlage bij de planregels gevoegde inrichtingsplan zodanig aan te passen dat aan de westelijke grens van het plangebied over de gehele lengte dient te worden voorzien in bomen en hagen met een visueel afschermende functie.

20. In de einduitspraak zal worden beslist over de proceskosten en vergoeding van het betaalde griffierecht.

- om binnen 26 weken na de verzending van deze uitspraak met inachtneming van hetgeen in 19 is overwogen de daar omschreven gebreken te herstellen en;

- de Afdeling en de andere partijen de uitkomst mede te delen en een gewijzigd besluit zo spoedig mogelijk op de wettelijk voorgeschreven wijze bekend te maken en mede te delen.