Raad van State, 30-08-2017, ECLI:NL:RVS:2017:2309, 201607468/1/A2

201607468/1/A2.

Datum uitspraak: 30 augustus 2017

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak op het hoger beroep van:

[appellante], wonend te [woonplaats],

tegen de uitspraak van de rechtbank Zeeland-West-Brabant van 15 augustus 2016 in zaak nr. 16/1815 in het geding tussen:

[appellante]

en

de Belastingdienst/Toeslagen.

Procesverloop

Bij besluit van 11 september 2015 heeft de Belastingdienst/Toeslagen de kinderopvangtoeslag van [appellante] over 2013 definitief vastgesteld op nihil en € 12.972,00 aan teveel betaalde voorschotten teruggevorderd.

Bij besluit van 18 januari 2016 heeft de Belastingdienst/Toeslagen het door [appellante] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Bij uitspraak van 15 augustus 2016 heeft de rechtbank het door [appellante] daartegen ingestelde beroep niet-ontvankelijk verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft [appellante] hoger beroep ingesteld.

De Belastingdienst/Toeslagen heeft een schriftelijke uiteenzetting gegeven.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 4 mei 2017, waar [appellante], vertegenwoordigd door mr. J. van Ginneken, rechtsbijstandverlener te Breda, en de Belastingdienst/Toeslagen, vertegenwoordigd door mr. drs. J.H.E. van der Meer, zijn verschenen.

Bij besluit van 20 juli 2017 heeft de Belastingdienst/Toeslagen de kinderopvangtoeslag van [appellante] over 2013 herzien en definitief vastgesteld op € 4.845,00.

[appellante] heeft een nader stuk ingediend.

Overwegingen

1.    Bij het besluit van 20 juli 2017 heeft de Belastingdienst/Toeslagen aan [appellante] over het jaar 2013 kinderopvangtoeslag voor de periode 1 januari 2013 tot en met 11 juni 2013 toegekend. Volgens door [appellante] bij de rechtbank overgelegde stukken heeft zij in 2013 alleen in deze periode gebruik gemaakt van kinderopvang. De Belastingdienst/Toeslagen is derhalve geheel aan het bezwaar van [appellante] tegemoetgekomen. [appellante] heeft in haar reactie van 20 juli 2017 geen gronden tegen dat besluit aangevoerd.

    Het voorgaande betekent dat [appellante] geen belang meer heeft bij de behandeling van haar hoger beroep. De Afdeling zal het hoger beroep niet-ontvankelijk verklaren. Het voorgaande betekent tevens dat tegen het besluit van 20 juli 2017 geen beroep van rechtswege is ontstaan.

2.    De Belastingdienst/Toeslagen dient op na te melden wijze tot vergoeding van de proceskosten te worden veroordeeld.

Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:

I.    verklaart het hoger beroep niet-ontvankelijk;

II.    veroordeelt de Belastingdienst/Toeslagen tot vergoeding van bij [appellante] in verband met de behandeling van het beroep en het hoger beroep opgekomen proceskosten tot een bedrag van € 1.980,00 (zegge: negentienhonderdtachtig euro), geheel toe te rekenen aan door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand;

III.    gelast dat de Belastingdienst/Toeslagen aan [appellante] het door haar betaalde griffierecht ten bedrage van € 46,00 (zegge: zesenveertig euro) voor de behandeling van het beroep vergoedt.

Aldus vastgesteld door mr. E. Steendijk, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. H. Oranje, griffier.

w.g. Steendijk    w.g. Oranje

lid van de enkelvoudige kamer    griffier

Uitgesproken in het openbaar op 30 augustus 2017

507.