Raad van State, 07-02-2008, BD6118, 200708692/1

Uitspraak op het hoger beroep van:

tegen de uitspraak in zaak nr. 06/770 van de rechtbank Almelo van 3 december 2007 in het geding tussen:

de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid BM Vastgoed B.V.

en

het college van burgemeester en wethouders van Hof van Twente.

1. Procesverloop

Bij besluit van 6 december 2005 heeft het college van burgemeester en wethouders van Hof van Twente (hierna: het college) de door de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid Desmepol B.V. (hierna: Desmepol) aangevraagde uitritvergunning geweigerd.

Bij besluit van 4 mei 2006 heeft het college het door Desmepol daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Bij uitspraak van 3 december 2007, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank Almelo (hierna: de rechtbank) het door de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid BM Vastgoed B.V. (hierna: BM Vastgoed) daartegen ingestelde beroep niet-ontvankelijk verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft BM Vastgoed bij brief, bij de Raad van State ingekomen op 13 december 2007, hoger beroep ingesteld.

Het college heeft een verweerschrift ingediend.

De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 4 juni 2008, waar BM Vastgoed, vertegenwoordigd door [gemachtigden], en het college, vertegenwoordigd door N.K.J. Wiggers, ambtenaar in dienst van de gemeente, zijn verschenen.

2. Overwegingen

2.1. De rechtbank heeft overwogen dat BM Vastgoed blijkens haar beroepschrift zelfstandig in beroep is gekomen tegen het besluit op bezwaar dat is gericht aan Desmepol en dat zij BM Vastgoed daarom heeft aangemerkt als eiseres en niet als gemachtigde van Desmepol. De rechtbank heeft verder overwogen dat het enkele feit dat BM Vastgoed en Desmepol door de [besloten vennootschap] worden bestuurd, BM Vastgoed nog geen belanghebbende maakt bij een besluit op bezwaar dat is gericht aan Desmepol.

2.2. BM Vastgoed betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat zij niet kan worden aangemerkt als belanghebbende en evenmin de hoedanigheid heeft van gemachtigde van Desmepol. Daartoe voert zij aan dat BM Vastgoed en Desmepol B.V. eigendom zijn van enig aandeelhouder [besloten vennootschap] waarvan [aandeelhouder] enig aandeelhouder en bestuurder is. Daarnaast wijst zij erop dat aan BM Vastgoed, Desmepol, [besloten vennootschap] en [aandeelhouder] lasten onder dwangsom zijn opgelegd die betrekking hebben op overtredingen van Desmepol, waaruit volgt dat allen als belanghebbende bij aangelegenheden op de locatie waarvoor de uitritvergunning is gevraagd, worden aangemerkt.

2.2.1. De rechtbank heeft terecht overwogen dat uit het bij haar ingekomen beroepschrift niet blijkt dat het beroep is ingesteld mede namens Desmepol. Voorts is, gelet op artikel 8:1 gelezen in samenhang met de artikelen 6:7 en 6:13 van de Algemene wet bestuursrecht, wisseling van de identiteit van een partij, na ommekomst van de beroepstermijn of in de loop van de instanties, niet toegestaan. Dit geldt ook indien tussen betrokkenen een nauwe juridische band bestaat. De rechtbank heeft derhalve terecht overwogen dat het enkele feit dat BM Vastgoed en Desmepol door [besloten vennootschap] worden bestuurd, BM Vastgoed geen belanghebbende maakt bij het besluit op bezwaar dat is gericht aan Desmepol.

Dat BM Vastgoed, Desmepol, [besloten vennootschap] en [aandeelhouder] allen zouden zijn aangeschreven in het kader van lasten onder dwangsom, wat daar verder ook van zij, noopt niet tot een ander oordeel. Daaruit kan slechts worden opgemaakt dat zij in de hoedanigheid van overtreder werden aangemerkt als belanghebbende bij de last onder dwangsom, omdat alleen de overtreder een dwangsom kan verbeuren en de overtreder het in zijn macht heeft om de last uit te voeren en daarmee de overtreding te beëindigen.

De rechtbank heeft het beroep ingesteld door BM Vastgoed terecht niet-ontvankelijk verklaard.

2.3. Het hoger beroep is ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd.

2.4. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3. Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

bevestigt de aangevallen uitspraak.

Aldus vastgesteld door mr. A.W.M. Bijloos, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. W. van Hardeveld, ambtenaar van Staat.

Uitgesproken in het openbaar op 2 juli 2008

312-440.