Raad van State, 14-12-2007, BC1265, 200704177/1

Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

tegen de uitspraak in zaak nrs. 07/8448 en 07/8450 van de voorzieningenrechter van de rechtbank 's Gravenhage, nevenzittingsplaats Zwolle, van 21 mei 2007 in het geding tussen:

[de vreemdeling],

en

appellant.

1. Procesverloop

Bij besluit van 22 februari 2007 heeft de minister van Justitie een aanvraag van [de vreemdeling] (hierna: de vreemdeling) om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen afgewezen. Dit besluit is aangehecht.

Bij uitspraak van 21 mei 2007, verzonden op dezelfde dag, heeft de voorzieningenrechter van de rechtbank ’s Gravenhage, nevenzittingsplaats Zwolle (hierna: de voorzieningenrechter), voor zover thans van belang, het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep gegrond verklaard, dat besluit vernietigd en bepaald dat appellant (hierna: de staatssecretaris) een nieuw besluit op de aanvraag neemt met inachtneming van hetgeen in de uitspraak is overwogen. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft de staatssecretaris bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 18 juni 2007, hoger beroep ingesteld. Deze brief is aangehecht.

De vreemdeling heeft een verweerschrift ingediend.

Vervolgens is het onderzoek gesloten.

2. Overwegingen

2.1. De in grief 1 opgeworpen rechtsvragen heeft de Afdeling in de uitspraak van 13 september 2007 in zaak no. 200703323/1 (www.raadvanstate.nl) beantwoord. De overwegingen van die uitspraak zijn ook in dit geval van toepassing.

Voorts heeft de vreemdeling gewezen op een uitspraak van de voorzieningenrechter van de rechtbank 's-Gravenhage, nevenzittingsplaats Zwolle, van 25 mei 2007, in zaak nr. 07/13878 waarin van belang is geacht dat de Europese Commissie aanleiding heeft gevonden onderzoek te doen naar de mate waarin de Griekse autoriteiten uitvoering geven aan hun verplichtingen voortvloeiend uit Verordening (EG) 343/2003 van de Raad van 18 februari 2003 tot vaststelling van de criteria en instrumenten om te bepalen welke lidstaat verantwoordelijk is voor de behandeling van een asielverzoek dat door een onderdaan van een derde land bij een van de lidstaten wordt ingediend (hierna: de Verordening).

2.1.2. Het betoog geeft de Afdeling geen aanleiding thans anders te oordelen dan in voormelde uitspraak van 13 september 2007. Daartoe wordt het volgende overwogen.

2.1.3. In voormelde brief van 1 juni 2007 schrijft Amnesty International dat er al een jaar ernstige zorgen bestaan, omdat Griekenland de verzoeken van overgedragen asielzoekers niet in behandeling neemt en meldt zij voorts dat de Europese Commissie een onderzoek is begonnen naar de tenuitvoerlegging van de verplichtingen uit het Vluchtelingenverdrag en de Verordening.

2.1.5. Grief 1 slaagt.

2.2. Grief 2 heeft geen zelfstandige betekenis en behoeft derhalve geen bespreking.

2.3. Het hoger beroep is kennelijk gegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden vernietigd. Doende hetgeen de rechtbank zou behoren te doen, zal de Afdeling, het besluit van 22 februari 2007 beoordelen in het licht van de daartegen in eerste aanleg voorgedragen beroepsgronden, voor zover die gelet op het hiervoor overwogene nog bespreking behoeven.

2.4. De vreemdeling heeft betoogd dat Griekenland een overname-overeenkomst heeft met Turkije en er een reëel risico bestaat dat Griekenland hem aan dat land zal overdragen zonder dat er een inhoudelijke behandeling van zijn asielverzoek heeft plaatsgevonden, in welk geval sprake zal zijn van refoulement, omdat Turkije geen zorgvuldige asielprocedure kent en zelfs een voorbehoud heeft gemaakt bij de ratificatie van het Vluchtelingenverdrag in het nadeel van vluchtelingen die niet afkomstig zijn uit Europa. In dat verband heeft de vreemdeling verwezen naar een passage uit het Country Report 2003 van de European Council on Refugees and Exiles (hierna: het Country Report). Voorts heeft de vreemdeling ter onderbouwing van dat betoog verwezen naar een bericht van Amnesty International van 7 december 2001, AI index: EUR 25/011/2001, en een artikel "Athens Intolerant to Immigrants, Ankara Too" van het BIA News Center van 25 september 2006.

2.4.2. Uit deze passage uit het Country Report noch uit de overige in 2.4. vermelde stukken blijkt dat in de gevallen dat de Griekse autoriteiten vreemdelingen aan Turkije hebben overgedragen het gaat om vreemdelingen die eerder in kader van de Verordening aan Griekenland zijn overgedragen, zoals in het geval van de vreemdeling. Daar komt bij dat, zoals in 2.1.4. reeds vermeld, Griekenland in het geval van de vreemdeling bij de aanvaarding van de claim uitdrukkelijk heeft verklaard dat de vreemdeling in de gelegenheid zal worden gesteld om na aankomst in Griekenland desgewenst een asielaanvraag in te dienen. De vreemdeling heeft dan ook niet aannemelijk gemaakt dat hij in Griekenland geen toegang zal verkrijgen tot de asielprocedure en er geen inhoudelijke behandeling van zijn asielverzoek zal plaatsvinden.

2.5. Het inleidende beroep is ongegrond.

2.6. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3. Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

Aldus vastgesteld door mr. H.G. Lubberdink, Voorzitter, en mr. T.M.A. Claessens en mr. R. van der Spoel, Leden, in tegenwoordigheid van mr. H. Vonk, ambtenaar van Staat.

Uitgesproken in het openbaar op 14 december 2007