Raad van State, 03-03-2004, AO4809, 200306075/1

Uitspraak op het hoger beroep van:

[appellante], wonend te Den Haag,

tegen de uitspraak van de voorzieningenrechter van de rechtbank 's-Gravenhage van 5 augustus 2003 in het geding tussen:

appellante

en

het college van burgemeester en wethouders van Den Haag.

1. Procesverloop

Bij besluit van 29 oktober 2002 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag (hierna: het college) het verzoek van appellante om haar [woonschip] gelegen aan de [locatie] te vervangen door een ander woonschip, afgewezen.

Bij besluit van 4 februari 2003 heeft het college het daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Bij uitspraak van 5 augustus 2003, verzonden op 11 augustus 2003, heeft de voorzieningenrechter van de rechtbank 's-Gravenhage (hierna: de voorzieningenrechter) het daartegen ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft appellante bij brief, bij de Raad van State ingekomen op 11 september 2003, hoger beroep ingesteld. Deze brief is aangehecht.

Bij brief van 1 december 2003 heeft het college van antwoord gediend.

Na afloop van het vooronderzoek zijn nadere stukken ontvangen van appellante. Deze zijn aan de andere partij toegezonden.

De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 3 februari 2004, waar appellante in persoon, bijgestaan door mr. L. van Heijningen en mr. R.B. van Heijningen, beiden advocaat te Den Haag, en het college, vertegenwoordigd door mr. H.J.A. Mesdag, ambtenaar bij de gemeente, zijn verschenen.

2. Overwegingen

2.1. Ingevolge artikel 16, eerste lid, van de Verordening op de Binnenwateren (hierna: de verordening) mogen woon- en bedrijfschepen met inachtneming van het bepaalde in artikel 4, eerste en tweede lid, uitsluitend worden afgemeerd aan door burgemeester en wethouders bij openbare kennisgeving aangewezen kaden.

Op 18 juni 2001 is het besluit aanwijzing kaden van 7 juni 1993, dat door het college is vastgesteld ter uitvoering van de verordening, vervangen door het besluit "Openbare kennisgeving tot aanwijzing van waar met een vergunning ex artikel 4, derde lid, van de Verordening op de binnenwateren woon- en bedrijfsschepen ligplaats mogen innemen" van 18 juni 2001. In dit aanwijzingsbesluit is de onder III.8 in samenhang met II.9 neergelegde beperking dat voor de Veenkade/Noordwal geen nieuwe ligplaatsvergunningen worden uitgegeven, gehandhaafd.

2.2. Voor zover appellante betoogt dat op grond van de bepalingen van de verordening geen nieuwe vergunning nodig is bij vervanging van een woonschip, als door haar beoogd, faalt dit betoog. Ingevolge het bepaalde in artikel 4, zesde lid, van de verordening, kan vergunning worden verleend ten behoeve van de vervanging van een woonschip, mits daarbij de in de bestaande ligplaatsvergunning genoemde afmetingen niet worden overschreden. Nu vast staat dat het vervangende woonschip de genoemde afmetingen overschrijdt, ook al is deze overschrijding volgens appellante gering, diende appellante voor het vervangende woonschip een nieuwe ligplaatsvergunning aan te vragen en te verkrijgen.

2.3. De Afdeling stelt verder vast dat het aanwijzingsbesluit van 18 juni 2001 een op een algemeen verbindend voorschrift gebaseerde regeling betreft. Hoewel niet inzichtelijk is gemaakt waarom bij dit besluit de beperking ten aanzien van de Veenkade/Noordwal is gehandhaafd, moet vanwege het verbindend karakter ervan worden geconcludeerd dat het college, nu in de verordening noch in het daarop gebaseerde aanwijzingsbesluit ruimte is geboden om van het omtrent de hier aan de orde zijnde beperking af te wijken, geen andere mogelijkheid had dan de door appellante aangevraagde ligplaatsvergunning te weigeren. De voorzieningenrechter heeft dan ook terecht geoordeeld dat het college op goede gronden de gevraagde ligplaatsvergunning heeft geweigerd.

Hetgeen appellante overigens naar voren heeft gebracht, met name betrekking hebbend op de bij haar gerezen verwachting dat een nieuwe ligplaatsvergunning zou worden verleend, kan niet tot een ander oordeel leiden, nog daargelaten dat zij blijkens de toelichting in de haar op 1 september 2000 verleende ligplaatsvergunning op de hoogte had kunnen zijn van het uitsterfbeleid voor woonschepen aan de Veenkade/Noordwal.

Haar stelling in dit verband, dat het college door de jaren heen in strijd met het aanwijzingsbesluit nieuwe ligplaatsvergunningen voor de Veenkade heeft verleend, treft evenmin doel nu zij er niet in is geslaagd dit aan te tonen.

2.4. Het hoger beroep is ongegrond. De aangevallen uitspraak moet worden bevestigd.

2.5. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3. Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

bevestigt de aangevallen uitspraak.

Aldus vastgesteld door mr. W. van den Brink, Lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. S. Zwemstra, ambtenaar van Staat.

Uitgesproken in het openbaar op 3 maart 2004

367.