Raad van State, 12-12-2001, AE3715, 200003822/1

Uitspraak op het hoger beroep van:

tegen de uitspraak van de arrondissementsrechtbank te Haarlem van 10 juli 2000 in het geding tussen:

appellant

en

burgemeester en wethouders van Zaanstad.

1. Procesverloop

Bij besluit van 29 juni 1999 hebben burgemeester en wethouders van Zaanstad (hierna: burgemeester en wethouders) aan appellant bouwvergunning verleend voor het vergroten van een garage/berging op de percelen [straat] 29B en 29C te [woonplaats] (hierna: de percelen).

Bij besluit van 16 september 1999 hebben burgemeester en wethouders de daartegen door omwonenden gemaakte bezwaren gegrond verklaard en de verleende bouwvergunning ingetrokken (lees: herroepen). Dit besluit is aangehecht.

Bij uitspraak van 10 juli 2000, verzonden op diezelfde dag, heeft de arrondissementsrechtbank te Haarlem (hierna: de rechtbank) het daartegen door appellant ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft appellant bij brief van 10 augustus 2000, bij de Raad van State ingekomen op 14 augustus 2000, hoger beroep ingesteld. De gronden zijn aangevuld bij brief van 5 september 2000. Deze brieven zijn aangehecht.

P.J. Lindemans heeft bij brief van 29 mei 2001 een memorie ingediend.

Burgemeester en wethouders hebben bij brief van 8 juni 2001 een memorie van antwoord ingediend.

Na afloop van het vooronderzoek zijn nadere stukken ontvangen van appellant. Deze zijn aan de andere partijen toegezonden.

De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 23 oktober 2001, waar appellant in persoon en burgemeester en wethouders, vertegenwoordigd door mr. F.J.M. Moen, zijn verschenen. Voorts is als partij gehoord [bezwaarde].

2. Overwegingen

2.1. Het bouwplan voorziet in de vervanging van het platte dak van de op de percelen aanwezige garages door een puntdak. Vast staat dat de garages waarop het bouwplan betrekking heeft, zijn gebouwd met overschrijding van de achtergevelrooilijn.

2.3. Voor het gebied waar het bouwplan is geprojecteerd, is geen bestemmingsplan van kracht. Het bouwplan kon, voorzover hier van belang, derhalve uitsluitend worden getoetst aan de bouwverordening.

2.6. Vrijstelling op grond van artikel 2.5.14, aanhef en onder e, kan niet worden verleend, omdat hier geen sprake is van een binnenterrein. Gebleken is immers dat het terrein niet aan alle zijden duidelijk is afgescheiden van de omliggende percelen. Op grond van artikel 2.5.14, aanhef en onder f of j, van de bouwverordening kan evenmin vrijstelling worden verleend, omdat hier geen sprake is van het plaatsen van een dak op een bijgebouw of uitbouw, doch van het plaatsen van een dak op een zelfstandig gebouw. Voorts biedt ook artikel 2.5.14, aanhef en onder h, geen mogelijkheid om vrijstelling te verlenen van het verbod tot overschrijding van de achtergevelrooilijn, omdat hier sprake is van een gebouw.

2.7. Gelet op het voorgaande konden burgemeester en wethouders de strijdigheid van het bouwplan met de bouwverordening niet opheffen door het verlenen van een vrijstelling. Derhalve moest de bouwvergunning worden geweigerd en heeft de rechtbank het beroep terecht ongegrond verklaard.

2.8. Het hoger beroep is ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd.

2.9. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3. Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

bevestigt de aangevallen uitspraak.

Aldus vastgesteld door mr. C.M. Ligtelijn-van Bilderbeek, Lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. drs. W.P. van der Haak, ambtenaar van Staat.

Uitgesproken in het openbaar op 12 december 2001