Rechtbank Rotterdam, 01-06-2021, ECLI:NL:RBROT:2021:5862, 616911 / HA RK 21-417

Een wrakingsverzoek moet worden gedaan zodra de feiten en omstandigheden waarop het verzoek is gebaseerd, bekend zijn geworden bij verzoeker. Het is vaste rechtspraak van deze wrakingskamer dat enige tijd voor beraad en overleg mag worden uitgetrokken, maar niet meer dan dat.

Het wrakingsverzoek is gedaan op de dag van de zitting, 15 april 2021. Voor zover het wrakingsverzoek ziet op die zitting zelf, is het dus tijdig gedaan. De gronden die verzoeker heeft aangevoerd in het e-mailbericht van 20 april 2021 zijn eveneens tijdig ingediend omdat deze gronden verband houden met het proces-verbaal van de zitting waarvan verzoeker eerst op 16 april 2021 heeft kennisgenomen. De in de e-mailberichten van 6 mei 2021 nieuw aangevoerde gronden, namelijk dat het proces-verbaal van de zitting niet is ondertekend, dat de rechter de zitting heeft beëindigd en niet geschorst en dat het over kwam als of de rechter geen kennisgenomen heeft van het volledige dossier zijn echter te laat ingediend, zodat de wrakingskamer aan een inhoudelijke beoordeling van deze gronden niet toekomt.

Een rechter kan alleen gewraakt worden als zich omstandigheden voordoen waardoor de rechterlijke onpartijdigheid schade zou kunnen lijden. Daarvan is sprake als de rechter jegens een procesdeelnemer vooringenomen is of als de vrees daarvoor objectief gerechtvaardigd is. Daarbij is het uitgangspunt dat een rechter wordt vermoed onpartijdig te zijn omdat hij als rechter is aangesteld. Voor het oordeel dat de rechterlijke onpartijdigheid toch schade lijdt, bestaat alleen grond in geval van bijzondere omstandigheden die een zwaarwegende aanwijzing opleveren voor het aannemen van (de objectief gerechtvaardigde schijn van) partijdigheid. Uit de wet volgt dat de verzoeker die concrete omstandigheden moet aanvoeren.

Aan de door verzoeker aangevoerde omstandigheden valt geen aanwijzing te ontlenen voor het oordeel dat de rechter door zijn persoonlijke instelling en overtuiging niet onpartijdig is. Onderzocht dient te worden of de aangevoerde omstandigheden, voor zover aannemelijk geworden, niettemin een zwaarwegende aanwijzing opleveren voor het oordeel dat de door verzoeker geuite vrees dat de rechter jegens hem een vooringenomenheid koestert - objectief - gerechtvaardigd is. Hierbij is de opvatting van verzoeker van belang, maar is deze niet doorslaggevend.

De wrakingskamer is van oordeel dat dit niet het geval is en overweegt daartoe als volgt.

Het is niet aannemelijk geworden dat het proces-verbaal van de zitting van 15 april 2021 een onjuiste weergave bevat van wat er zich heeft afgespeeld op die zitting. Verzoeker stelt dat de rechter direct al bij aanvang begon over vaste rechtspraak waaruit zou blijken dat herziening niet mogelijk zou zijn en dat dit vervolgens leidde tot de wraking. In het proces-verbaal van de zitting van 15 april 2021 staat echter dat aan het begin van de zitting is gesproken over de door verzoeker verzochte aanhouding van de zaak en zijn poging om gelijksoortige zaken die bij verschillende andere rechtbanken worden behandeld en waarin dezelfde problematiek speelt, gezamenlijk behandeld te krijgen. Verzoeker betwist niet dat deze onderwerpen besproken zijn. Bespreking van deze onderwerpen is echter niet in te passen in de door verzoeker geschetste gang van zaken. Immers, in zijn lezing zou hieraan nooit zijn toegekomen. Bovendien komt de gang van zaken zoals die volgt uit het proces-verbaal de wrakingskamer logisch en aannemelijk voor. In het navolgende zal daarom worden uitgegaan van de gang van zaken zoals in het proces-verbaal van de zitting van 15 april 2021 weergegeven.

De omstandigheid dat de rechter verzoeker gewezen heeft op vaste rechtspraak leidt evenmin tot het oordeel dat bij de rechter sprake was van (de schijn van) vooringenomenheid. Het behoort immers mede tot de taak van de rechter om partijen te wijzen op vaste rechtspraak.

Verder legt verzoeker aan het wrakingsverzoek ten grondslag dat de rechter tijdens de zitting op 15 april 2021 heeft geweigerd een recente uitspraak van een andere rechtbank aan het procesdossier toe te voegen. Uit het proces-verbaal blijkt echter dat verzoeker reeds wraking van de rechter had verzocht voordat de rechter toekwam aan het nemen van een beslissing over het al dan niet toevoegen van de uitspraak aan het procesdossier, zodat ook deze grond verzoeker niet kan baten.

Het verzoek is dan ook ongegrond en dient te worden afgewezen. Aan de beoordeling van (de ontvankelijkheid van) het verzoek tot betaling van smartengeld en kosten van juridische bijstand komt de wrakingskamer dan ook niet toe.

Hetgeen meer of anders is aangevoerd, leidt niet tot een andere beslissing.