Rechtbank Rotterdam, 11-06-2021, ECLI:NL:RBROT:2021:13448, C/10/593808 / FA RK 20-2053

De vrouw refereert zich aan het oordeel van de rechtbank.

Zoals de advocaat van de man terecht tijdens de mondelinge behandeling naar voren heeft gebracht is op grond van artikel 3 van de Verordening EG nr. 2201/2003 (Brussel II bis) van 27 november 2003 betreffende de bevoegdheid en de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in huwelijkszaken de Nederlandse rechter bevoegd om over het verzoek tot nietigverklaring te oordelen, omdat verweerder in Nederland woonachtig is.

De vraag of een huwelijk nietig kan worden verklaard en op welke gronden wordt beheerst door het recht dat op het desbetreffende huwelijk van toepassing is. In dit geval is dit het recht van Nevada, omdat het huwelijk daar is gesloten.

Volgens het recht in Nevada geldt onder meer de volgende mogelijkheid om een huwelijk nietig te verklaren:

Dit betekent kort samengevat dat alle gronden die er zijn om een contract nietig te verklaren of te vernietigen ook grond kunnen zijn voor een ‘annulment’ (nietig verklaren) van een huwelijk.

Mutual mistake’ is onder het recht van Nevada een grond om een contract te vernietigen. Onder ‘mutual mistake’ wordt dan verstaan dat ‘both parties at the time of contracting, share a misconception about a vital fact upon which they based their bargain’ (General Motors v. Jackson, 111 Nev. 1026, 900 P.2d 345 (Nev. 1995)). Het moet bij een mutual mistake dus gaan om een misverstand bij beide partijen over een essentieel feit waar de overeenkomst is gebaseerd. Dit is vergelijkbaar met het Nederlandse begrip ‘wederzijdse dwaling’.

De rechtbank moet nu de vraag beantwoorden of er sprake is van wederzijdse dwaling (mutual mistake). De man stelt dat partijen dachten dat de bijeenkomst slechts een toeristische attractie was en geen rechtsgeldige huwelijksvoltreking. Ze beschouwden het certifcaat als souvenir om thuis aan de muur te hangen. De vrouw heeft dit tijdens de mondelinge behandeling bevestigd. Zij heeft aangegeven dat partijen ter plaatse nog hebben nagevraagd of het huwelijk rechtsgeldig in Nederland was en dat dit was ontkend. De man heeft pas jaren later ontdekt nadat hij was gaan twijfelen en dit bij de autoriteiten in Nevada heeft nagevraagd dat het huwelijk wel rechtsgeldigheid had en is toen deze procedure gestart.

De rechtbank volgt partijen in de stelling dat er sprake was van wederzijdse dwaling (mutual mistake). Partijen hebben zich beiden niet gerealiseerd dat er sprake was van een rechtsgeldig huwelijk. Ze hebben alleen deelgenomen aan de ceremonie omdat ze het certificaat als souvenir mee naar huis wilden en dit zouden ze niet gedaan hebben als ze de rechtsgeldigheid ervan hadden ingezien. Deze dwaling is gezien hun leeftijd destijds en ook de wijze waarop de ceremonie was vormgegeven – door een Elvis imitator - ook wel voorstelbaar. Dat er sprake was van dwaling blijkt ook uit het feit dat partijen er nooit voor gekozen hebben het huwelijk in Nederland te laten erkennen. Het verzoek wordt daarom toegewezen.