Rechtbank Rotterdam, 30-05-2016, ECLI:NL:RBROT:2016:4076, KTN-4907136

Aan dit verzoek legt zij, tegen de achtergrond van de vaststaande feiten, ten grondslag dat er geen sprake is van een dringende reden voor ontslag op staande voet. Zij ontkent geld te hebben weggenomen. Daarnaast ontkent zij dat zij tijdens het gesprek op

1 februari 2016 met [S.] en [K.] heeft toegegeven dat zij valse retourbonnen opmaakte om zo de retourbedragen in eigen zak te kunnen steken.

Vanwege de zeer confronterende wijze waarop Zeeman met haar is omgegaan, heeft zij geen enkel vertrouwen meer in een vruchtbare samenwerking, zodat zij geen vernietiging van het ontslag op staande voet verzoekt. Het ontslag op staande voet raakt [verzoekster] diep waardoor zij in een persoonlijke crisis is geraakt. De gang van zaken grijpt haar zodanig aan dat zij haar voorgenomen huwelijk in september van dit jaar heeft uitgesteld. [verzoekster] werkte vijf jaar lang naar volle tevredenheid en is nooit een dag ziek geweest. Tot Zeeman haar uit het niets en zonder behoorlijk onderzoek, maar op basis van vermoedens, aannames en onvolledige camerabeelden ten onrechte beschuldigde.

Zeeman voert het beleid dat breigarens altijd teruggebracht mogen worden, zelfs zonder bon, dus valt niet in te zien wat er mis is met de bonnen van 28 december 2015 en

16 januari 2016.

Op 6 januari 2016 heeft een klant bij [verzoekster] dekbedden retour gebracht. Deze klant had geen kassabon meer. Normaal gesproken dient er in dat geval een vervangende kassabon uitgeschreven te worden en moet de klant het "retourbedrag" direct besteden aan goederen uit de winkel. Omdat het om een vaste klant ging die elke week in de winkel kwam en omdat deze klant [verzoekster] vertelde dat zij eerst haar kinderen uit school ging halen, maar daarna terug zou komen om de vervangende aankopen te doen, gaf [verzoekster] het retourbedrag van € 88,95 aan de klant. [verzoekster] zag deze klant later op de dag terug in de winkel. Dat zij overigens op de vervangende aankoopbon schreef "net gekocht" wil niet zeggen dat zij daarmee bedoelt diezelfde dag, maar ergens in de kort daaraan voorafgaande periode.

Dat er telkens op de camerabeelden geen klanten aan de balie staan als er retouren verwerkt worden -buiten het gegeven dat er maar een klein gedeelte van de balie bij de kassa zichtbaar is-, is op zich niet vreemd. Het gebeurt regelmatig dat een klant de winkel inloopt naar [verzoekster] of een van haar collega's om spullen terug te brengen. Als er namelijk geen klanten staan, verrichten zij werkzaamheden in de winkel en blijven niet bij de kassa staan. Als [verzoekster] de code van het betreffende artikel kent, legt zij het artikel alvast terug in de winkel en gaat daarna naar de kassa om het artikelnummer aan te slaan en de retourbon te maken. Kent zij het artikelnummer niet, dan neemt zij het artikel mee naar de kassa.

De klant kan ondertussen verder winkelen.

Het enige dat [verzoekster] te verwijten valt, is dat zij handelde in strijd met de kassa-instructies door een pasje van een collega te gebruiken om retourbonnen te autoriseren.

Dat is een fout geweest en van die fout heeft ze spijt. Haar verklaring op het gespreksverslag van 1 februari 2016 ziet dan ook enkel daarop. [K.] had zijn handgeschreven verklaring daarboven op dat moment nog niet ingevuld. De kassa-instructie was [verzoekster] overigens niet helemaal duidelijk. Bij indiensttreding ontving zij een handboek, maar door haar autistische stoornis dringen schriftelijke regels niet goed door. Met een mondelinge uitleg dringen regels beter door, maar die is nooit gegeven. Daarnaast is het in de praktijk zo dat er altijd wel een pasje bij de kassa ligt omdat er niet altijd gelegenheid is voor een andere medewerker om naar de kassa te komen in geval van retouren. De spijtbetuiging van [verzoekster] dient ook in het licht van haar stoornis bezien te worden, nu zij na de confrontatie door [K.] zich totaal overdonderd voelde en dicht geklapt is.

Het verweer

De retourbon met nummer 0491 opgemaakt door [verzoekster] op 6 januari 2016 om 15.45 uur viel op door de hoogte van het retourbedrag, te weten € 88,95. De afdeling Kasadministratie verzocht naar aanleiding van deze bon de afdeling Controlling de camerabeelden van 6 januari 2016 te mogen bekijken. [K.] is vervolgens zijn onderzoek gestart. Bij retourbon 0491 zit een vervangende kassabon met daarop de mededeling: "bon kwijt, net gekocht, niet goed". Vanwege de mededeling "net gekocht" onderzocht [K.] de journalen. Uit dit onderzoek is niet gebleken dat er die dag een aankoop was van € 88,95. Uit de camerabeelden van 6 januari 2016 blijkt het volgende. Om 15.43 uur meldt [verzoekster] zich aan bij de kassa. Rond 15.45 uur is er geen klant aanwezig terwijl [verzoekster] de retourbon voor drie dekbedsets en twee hoeslakens opmaakt. Wel is te zien dat [verzoekster] artikelen uit de winkel haalt, naar de kassa meeneemt en de artikelen scant. Verder is op de retourbon te zien dat medewerker 73308 de bon geautoriseerd heeft. Op de camerabeelden is deze collega echter niet te zien, maar [verzoekster] gebruikt wel de pas van deze collega.

Naar aanleiding van deze bevindingen onderzocht [K.] andere retourbonnen van [verzoekster] . De tweede retourbon met nummer 7811 maakte [verzoekster] op 28 december 2015 op voor bollen breigaren voor een bedrag van € 44,85. Hier zijn geen beelden van.

De derde retourbon met nummer 3703 op 16 januari 2016 voor bollen breigaren voor een bedrag van € 26,91. Wederom verrichtte [verzoekster] diverse kassahandelingen terwijl er geen klant te zien is op de camerabeelden. Om 15.39 uur wordt de kassalade twee keer geopend. Daarna rekent een klant een wenskaart af en vervolgens maakt [verzoekster] de retourbon.

De vierde retourbon met nummer 4882 werd opgemaakt op 20 januari 2016 voor een bedrag van € 27,97. Op de camerabeelden van die dag is te zien dat [verzoekster] eerst een grijze joggingbroek uit de winkel haalt, deze scant en weer terugbrengt. Vervolgens haalt zij een spijkerbroek uit de winkel en scant ook deze broek. Vervolgens pakt zij een zwart shirt van achter de balie en scant ook dit artikel. Uit de journalen is op te maken dat deze artikelen als retour worden aangeslagen. Wederom is er geen klant bij de kassa te bekennen.

Wat daarnaast is opgevallen, is dat alle retourbonnen tussen 15.40 en 16.00 uur zijn opgemaakt, het tijdstip waarop de andere caissière pauze heeft.

Tijdens het gesprek op 1 februari 2016 met [S.] en [K.] bekende [verzoekster] dat zij geld uit de kassalade heeft weggenomen en de goederen ten onrechte retour heeft aangeslagen om zo het weggenomen bedrag te kunnen verantwoorden. Tevens bekende zij pasjes van collega's gebruikt te hebben voor de autorisatie van de retouren. Als verklaring voor haar gedrag gaf zij aan geld nodig te hebben om benzine te kunnen kopen. [K.] heeft het onder 1.4. genoemd gespreksverslag opgemaakt, zijn handgeschreven verklaring ingevuld en pas daarna vulde [verzoekster] haar gedeelte in en ondertekende zij het gespreksverslag.

Ter zitting hebben [S.] en [K.] aanvullend verklaard dat [verzoekster] op 1 februari 2016 relatief snel bekende en het formulier invulde nadat [K.] zijn handgeschreven gedeelte had ingevuld.