Rechtbank Oost-Brabant, 15-01-2020, ECLI:NL:RBOBR:2020:134, C/01/339703 / HA ZA 18-722

4.1.

Tussen partijen staat vast dat zij een overeenkomst met elkaar hebben gesloten. Partijen zijn echter verdeeld over de vraag hoe de overeenkomst tussen hen gekwalificeerd dient te worden.

4.2.

Volgens Duukies hebben partijen een gemengde koop-/aannemingsovereenkomst gesloten. Sockshouse heeft de verplichting op zich genomen de beachsocks te produceren. Voor deze productie heeft Sockshouse gebruik gemaakt van één van haar leveranciers in China. Partijen zijn een prijs per paar beachsocks overeengekomen. Voor de beachsocks die in Nederland worden geleverd bedraagt de prijs inclusief import duty € 3,05. Voor de beachsocks die deel uitmaken van de orders die door de distributeurs direct bij de fabriek in China konden ophalen geldt een lager bedrag, aldus Duukies.

4.3.

4.4.

4.5.

Sockshouse stelt vervolgens op haar beurt dat Duukies miskent dat Sockshouse in eigen naam kan handelen met de Chinese fabrikant maar steeds voor rekening van Duukies. Bij mengvormen, wanneer sprake is van een overeenkomst op grond waarvan de ene partij verplicht is voor rekening van de andere partij rechtshandelingen te verrichten, zijn de bepalingen ter zake van lastgeving van overeenkomstige toepassing. Dit volgt uit artikel 7:424 BW. Lastgeving sluit aanneming van werk uit. Dat Sockshouse aldus op eigen naam maar voor rekening van Duukies heeft gehandeld, maakt dat de Chinese fabrikant aan Sockshouse factureert en dat Sockshouse aan Duukies factureert, aldus Sockshouse.

4.6.

De rechtbank stelt voorop dat het antwoord op de tussen partijen verdeeld houdende vraag wordt bepaald door hetgeen hen bij het sluiten van de overeenkomst voor ogen stond (de bedoeling van partijen), mede in aanmerking genomen de wijze waarop partijen feitelijk aan de overeenkomst uitvoering hebben gegeven en aldus daaraan inhoud hebben gegeven.

4.7.

Op Duukies rust op grond van artikel 150 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv) de verplichting de feiten te stellen en – in geval van gemotiveerde betwisting – te bewijzen die, indien bewezen, tot de conclusie leiden dat sprake is van een koop-/ aannemingsovereenkomst. Duukies beroept zich immers op de rechtsgevolgen hiervan.

4.8.

Ingevolge artikel 7:1 BW is koop de overeenkomst waarbij de een zich verbindt een zaak te geven en de ander om daarvoor een prijs in geld te betalen.

4.9.

Ingevolge artikel 7:750 lid 1 BW is aanneming van werk de overeenkomst waarbij de ene partij, de aannemer, zich jegens de andere partij, de opdrachtgever, verbindt om buiten dienstbetrekking een werk van stoffelijke aard tot stand te brengen en op te leveren, tegen een door de opdrachtgever te betalen prijs in geld.

4.10.

Het is bij de aanneming van werk een heel gangbaar patroon dat degene die het initiatief neemt om een werk tot stand te doen brengen, de uitvoering daarvan integraal aan één aannemer opdraagt en deze aannemer vervolgens op zijn beurt een of meer onderdelen van het werk, onder eigen verantwoordelijkheid, aan een of meer derden in onderaanneming uitbesteedt. In deze structuur bestaat geen contractuele rechtsverhouding tussen de initiatiefnemer en een bij het werk betrokken onderaannemer (zie: Asser/Van den Berg 7-VI 2017/190).

4.11.

Ingevolge artikel 7:425 BW is de bemiddelingsovereenkomst de overeenkomst van opdracht waarbij de ene partij, de opdrachtnemer, zich tegenover de andere partij, de opdrachtgever, verbindt tegen loon als tussenpersoon werkzaam te zijn bij het tot stand brengen van een of meer overeenkomsten tussen de opdrachtgever en derden.

4.12.

Naar het oordeel van de rechtbank heeft Duukies voldoende onderbouwd dat tussen partijen een koop-/aannemingsovereenkomst is gesloten. Hierbij heeft de rechtbank het volgende in aanmerking genomen. Sockshouse B.V. presenteert zich op haar website – onder meer – als producent van beenmode (rov 2.2). Voor de productie van de beachsocks, zijnde de vervaardiging van een werk van stoffelijke aard, kan uit onder meer de e-mail van 3 maart 2017 worden afgeleid dat Sockshouse B.V. een fabriek heeft ingeschakeld (zie rov 2.8). Duukies Beachsocks B.V. heeft haar orders ter zake van de productie en levering van de beachsocks uitsluitend bij Sockshouse B.V. geplaatst (zie bijvoorbeeld rov’s 2.9, 2.50, 2.54 en 2.86). Over de betalen prijs per paar beachsocks hebben partijen uitsluitend met elkaar gesproken (rov’s 2.13 tot en met 2.15, 2.20, 2.41. 2.42 en 2.49). Het is ook die prijs – € 3,05 per paar beachsocks – die Sockshouse B.V. middels facturen op haar naam in rekening heeft gebracht bij Duukies Beachsocks B.V.. Sockshouse B.V. meent ook dat Duukies Beachsocks B.V. de in rekening gebrachte bedragen in haar geheel aan Sockshouse B.V. moet betalen. Ervan uitgaande dat de zinsnede ‘onze fabriek’ in de e-mail van Sockshouse B.V. van 3 maart 2017 niet letterlijk moet worden opgevat, blijkt uit het voorgaande voldoende dat Sockshouse B.V. de productie van de beachsocks in onderaanneming aan de Chinese fabrikant heeft uitbesteed. Duukies Beachsocks B.V. heeft kennelijk in dat verband erop gewezen dat zij geen overeenkomst met een Chinese fabrikant heeft gesloten en dat zij tot april 2018 niet eens bekend was met de (contact)gegevens van de desbetreffende fabrikant. Deze toelichting heeft Sockshouse B.V. niet, althans onvoldoende, weersproken. Duukies Beachsocks B.V. heeft voldoende onderbouwd dat met betrekking tot deze overeenkomst Duukies Beachsocks B.V. heeft opgetreden als opdrachtgever, Sockshouse B.V. als hoofdaannemer en de Chinese fabrikant als onderaannemer.

4.13.

Daartegenover heeft Sockshouse B.V. geen concrete feiten en omstandigheden gesteld waaruit volgt dat tussen partijen een bemiddelingsovereenkomst is gesloten en dat door bemiddeling van Sockshouse B.V. tussen Duukies Beachsocks B.V. en de Chinese fabrikant een overeenkomst over de productie en levering van de beachsocks is gesloten. Uit de hiervoor weergegeven mailcorrespondentie blijkt noch het een noch het ander. Uit niets blijkt dat er tussen Duukies en de Chinese fabrikant een overeenkomst is gesloten voor de productie van de beachsocks. Uit niets blijkt dat partijen zijn overeengekomen dat Duukies een bemiddelingsvergoeding (provisie) aan Sockshouse verschuldigd was. Uit de verklaring van de heer [naam 7] , voormalig directeur van Sockshouse, ter comparitie blijkt dat partijen nooit met elkaar over een commissie hebben gesproken maar wel over een prijs voor de beachsocks. Het verweer dat tussen partijen sprake is van een bemiddelingsovereenkomst en een – daaropvolgende – overeenkomst van opdracht wordt door de rechtbank dan ook verworpen. Dat betekent dat niet wordt toegekomen aan een beoordeling van het betoog van Sockshouse dat zij uit hoofde van die overeenkomsten op eigen naam maar voor rekening van Duukies zou hebben gehandeld.

4.14.

Gelet op het voorgaande gaat de rechtbank ervan uit dat hier aan de orde zijnde overeenkomst tussen partijen gekwalificeerd dient te worden als een koop-/aannemingsovereenkomst.

4.15.

Partijen zijn voorts verdeeld over het antwoord op de vraag of voor de levering van de samples voor de seizoenen 2018 en 2019 en de orders voor seizoen 2018 fatale leveringstermijnen zijn overeengekomen. De rechtbank overweegt hierover als volgt.

4.16.

Op grond van artikel 6:74 lid 1 BW verplicht iedere toerekenbare tekortkoming in de nakoming van de verbintenis de schuldenaar tot schadevergoeding. Ingevolge het tweede lid van dat artikel vindt het eerste lid slechts toepassing, tenzij de nakoming blijvend onmogelijk is, indien de schuldenaar in verzuim is komen te verkeren met inachtneming van hetgeen daaromtrent in de artikelen 6:81 BW e.v. is bepaald.

4.17.

In artikel 6:82 lid 1 BW is bepaald dat verzuim van een schuldenaar intreedt wanneer de schuldenaar in gebreke wordt gesteld bij een schriftelijke aanmaning waarbij hem een redelijke termijn voor de nakoming wordt gesteld en nakoming binnen deze termijn uitblijft.

4.18.

In artikel 6:83 BW is (in de aanhef en onder a) bepaald dat het verzuim zonder ingebrekestelling intreedt wanneer een voor voldoening bepaalde termijn verstrijkt zonder dat de verbintenis is nagekomen (“fatale termijn”), tenzij blijkt dat de termijn een andere strekking heeft.

4.19.

De vraag hoe een overeenkomst moet worden uitgelegd kan niet worden beantwoord op grond van alleen de taalkundige uitleg daarvan. Het komt daarbij aan op de zin die partijen in de gegeven omstandigheden over en weer redelijkerwijs aan deze overeenkomst mochten toekennen en op hetgeen zij te dien aanzien redelijkerwijs van elkaar mochten verwachten (vgl. HR 13 maart 1981, NJ 1981, 635 Haviltex).

4.20.

Duukies stelt dat partijen ten aanzien van de samples voor seizoen 2018 een leverdatum van eind juni 2017 zijn overeengekomen. Daarvoor verwijst zij naar de e-mail van Sockshouse van 12 juni 2017 (rov 2.23), waarin Sockshouse schrijft dat de samples eind juni klaar zijn. Op 30 juni 2017 laat Sockshouse B.V. Duukies Beachsocks B.V. echter weten dat deze leverdatum niet wordt gehaald (rov 2.27), aldus Duukies Beachsocks B.V..

4.21.

4.22.

4.23.

Ter comparitie brengt Duukies Beachsocks B.V. onder verwijzing naar de e-mail van Sockshouse B.V. van 19 maart 2018 (rov 2.72) naar voren dat partijen een tweede fatale termijn zijn overeengekomen.

4.24.

De rechtbank overweegt dat in de hiervoor onder rov 4.23 weergegeven stelling ligt besloten de stelling van Duukies Beachsocks B.V. dat partijen over de leverdata ten aanzien van de orders voor seizoen 2018 – na de eerdere in rov 4.22 geschetste afspraak – nieuwe afspraken hebben gemaakt.

4.25.

Sockshouse B.V. betwist (reeds in punt 69 van haar conclusie van antwoord) dat partijen met de door Duukies Beachsocks B.V. genoemde e-mail van 19 maart 2018 (rov 2.72) (opnieuw) fatale levertermijnen ter zake van de collectie 2018 zijn overeengekomen. Sockshouse B.V. wijst erop dat uit die e-mail volgt dat het volgend jaar wél met een tijdlijn moet worden gewerkt. Dat betekent dat voor deze order geen (heldere) deadlines zijn overeengekomen, aldus Sockshouse B.V..

4.26.

De rechtbank overweegt als volgt. De door Duukies Beachsocks B.V. aangehaalde e-mail van 19 maart 2018 (rov 2.72) staat niet op zichzelf. Vanaf 15/16 januari 2018 waren de eerste tekenen dat de productie van de orders voor het seizoen 2018 niet vlotte zoals partijen – dat in ieder geval – hadden gehoopt. De rechtbank verwijst hiervoor naar de e-mail van Sockshouse B.V. van 16 januari 2018 (rov 2.57). Op 12 februari 2018 wordt duidelijk dat levering, althans de inscheping vóór ‘ [naam 2] ’, aldus uiterlijk 15 februari 2018, niet wordt gehaald. Dit blijkt uit de e-mail van Sockshouse B.V. van 12 februari 2018 (rov 2.59). Vaststaat dat partijen na die tijd met elkaar zijn blijven corresponderen over de levering van de beachsocks (rov’s 2.60 tot en 2.70). Zo bericht Sockshouse B.V. op 5 maart 2018 dat ze eind maart 10.000 paar klaar hebben en dat op 15 april de rest klaar is voor verzending (rov 2.66) en reageert Duukies Beachsocks B.V. hierop door te schrijven dat dat veel te laat is (rov 2.67). Op 19 maart 2018 vraagt Duukies Beachsocks B.V. aan Sockshouse B.V. opnieuw naar leverdata (rov 2.71). Hierop geeft Sockshouse B.V. in die eerdergenoemde e-mail van die dag een concreet antwoord (rov 2.72). Op 30 maart 2018 verduidelijkt Sockshouse B.V. dat ten aanzien van de orders die worden ingevlogen dat deze op 14 april 2018 weggaan en 21 april 2018 in Nederland kunnen zijn (rov 2.73). In haar e-mail van 11 april 2018 (rov 2.84) bevestigt Sockshouse B.V. ook zowel de door Duukies Beachsocks B.V. gestelde eerdere als nieuwe afspraak. Duukies Beachsocks B.V. heeft de correspondentie met Sockshouse B.V. voortgezet en op de nieuwe leverdata niet gereageerd.

4.27.

Gelet op het voorgaande neemt de rechtbank als vaststaand aan dat partijen op 19 maart 2018 ter zake van de orders voor seizoen 2018 – al dan niet opnieuw – fatale levertermijnen zijn overeengekomen. Voor de in rov 4.22 genoemde klanten van Duukies Beachsocks B.V. die hun orders bij de fabriek in China konden ophalen zijn partijen als (nieuwe) fatale levertermijn 7 april 2018 overeengekomen. Voor de – overige – orders die moesten worden ingevlogen is als fatale levertermijn 21 april 2018 overeengekomen.

4.28.

Gesteld noch gebleken is dat partijen nadien van die afspraken zijn teruggekomen. Hierbij heeft de rechtbank het volgende in aanmerking genomen. Op 13 april 2018 stuurt Sockshouse B.V. aan Duukies Beachsocks B.V. een overzicht van de Chinese fabrikant door. Hierop reageert Duukies Beachsocks B.V. met haar e-mail van 13 april 2018 (rov 2.87). Uit deze e-mail van Duukies Beachsocks B.V. blijkt dat zij uitsluitend om schade te beperken de door Sockshouse B.V. toegezegde leveringen, zoals verwoord in deze e-mail, zal afnemen en Duukies Beachsocks B.V. aldus niet weer opnieuw latere levertermijnen wilde overeenkomen.

4.29.

Vaststaat dat Sockshouse de fatale levertermijnen, zoals geschetst in rov 4.27, niet heeft gehaald waardoor zij in verzuim is komen te verkeren. De gevorderde verklaring voor recht ter zake van haar verplichting tot productie en levering van de orders van Duukies voor seizoen 2018 zal dan ook worden afgewezen voor zover die betrekking heeft op een leverdatum van 16 februari 2018 en zal worden toegewezen als na te melden.

4.30.

Duukies stelt zich op het standpunt dat partijen voor de samples seizoen 2019 een fatale leverdatum van 1 maart 2018 zijn overeengekomen.

4.31.

Sockshouse betwist dat partijen terzake een fatale levertermijn zijn overeengekomen.

4.32.

De rechtbank overweegt dat het aan Duukies Beachsocks B.V. is om nadere feiten en omstandigheden te stellen waaruit volgt dat partijen ten aanzien van de samples 2019 fatale termijnen zijn overeengekomen. Ter comparitie heeft Duukies Beachsocks B.V. verwezen naar haar e-mailbericht van 11 januari 2018 (rov 2.54). Uit dit bericht blijkt echter niet dat Duukies Beachsocks B.V. aan deze opdracht een levertermijn wenst te verbinden. Haar ter comparitie ingenomen stelling dat het gebruikelijk is dat sampleorders binnen 40 dagen worden geleverd, kan Duukies Beachsocks B.V. niet baseren op een wijsheid achteraf. Van dit laatste is kennelijk sprake omdat Duukies Beachsocks B.V. ermee volstaat te verwijzen naar een e-mailbericht van Sockshouse aan haar van 30 maart 2018 (rov 2.73) waarin staat vermeld dat een sample order binnen 40 dagen klaar is en deze daarna kan worden verstuurd. Gelet op het voorgaande heeft Duukies Beachsocks B.V. onvoldoende gesteld dat partijen ten aanzien van de samples seizoen 2019 fatale levertermijnen zijn overeengekomen. De daarop gebaseerde verklaring voor recht komt daarom niet voor toewijzing in aanmerking.

4.33.

Duukies voert aan dat de geleverde beachsocks niet voldoen aan de kwaliteitseisen die Duukies hieraan mag stellen. Zij stelt dat zij in de loop van juni 2018 klachten van gebruikers van de beachsocks heeft ontvangen die uitwijzen dat er stof van een slechte kwaliteit is gebruikt, dat het antislipzooltje niet deugdelijk is en dat het stiksel/de stiknaden onnauwkeurig zijn aangebracht. Ter onderbouwing van haar stellingen verwijst zij naar e-mails en foto’s die zij als productie 52 bij de dagvaarding in het geding heeft gebracht. Ook voert zij aan dat er tijdens het productieproces veel defecten waren en dat een deel van de productie door de fabrikant en/of Sockshouse is afgekeurd.

4.34.

4.35.

In reactie hierop stelt Duukies Beachsocks B.V. ter comparitie dat uit het door Duukies Beachsocks B.V. overgelegde rapport volgt dat slechts twee beachsocks zijn getest. Niet duidelijk is van wie de beachsocks afkomstig zijn en wanneer deze beachsocks zijn vervaardigd. Verder erkent Duukies Beachsocks B.V. ter comparitie dat de foto’s betrekking hebben op patronen met flamingo’s en palmbomen en dat Sockshouse B.V. die beachsocks niet heeft geproduceerd. Verder stelt Duukies Beachsocks B.V. dat er een fabricagefout is gemaakt. Bij de geleverde beachsocks blijkt dat er gebruik is gemaakt van een katoenen draad. Duukies Beachsocks B.V. heeft echter samples goedgekeurd waarbij een nylon draad is gebruikt.

4.36.

4.37.

Gelet op het voorgaande gaat de rechtbank uit van het volgende. Partijen hebben met elkaar een koop-/aannemingsovereenkomst gesloten waarbij Sockshouse B.V. zich jegens Duukies Beachsocks B.V. zich heeft verbonden om beachsocks te produceren en te leveren. Partijen zijn uitsluitend ten aanzien van de levering van de orders voor seizoen 2018 fatale termijnen overeengekomen. Daarbij is ten aanzien van de distributeurs [naam 8] (Japan), [naam 9] (Canada), [naam 10] (Thailand) en [naam 11] (HongKong) als fatale levertermijn 7 april 2018 overeengekomen. Ten aanzien van de overige orders die naar Nederland moesten worden ingevlogen zijn partijen als fatale levertermijn 21 april 2018 overeengekomen. Vast staat dat deze termijnen niet zijn gehaald waardoor Sockshouse B.V. te dien aanzien in verzuim is komen te verkeren.

4.38.

Ingevolge artikel 6:265 lid 1 BW geeft iedere tekortkoming van een partij in de nakoming van een van haar verbintenissen aan de wederpartij de bevoegdheid om de overeenkomst geheel of gedeeltelijk te ontbinden, tenzij de tekortkoming, gezien haar bijzondere aard of geringe betekenis, deze ontbinding met haar gevolgen niet rechtvaardigt.

4.39.

De rechtbank stelt vast dat tussen partijen niet in geschil is dat Duukies Beachsocks B.V. op 4 mei 2018 middels een schriftelijke verklaring de tussen partijen gesloten overeenkomst partieel heeft ontbonden. De ontbinding is volgens die verklaring partieel voor zover het gaat om de afspraken waaraan op dat moment nog geen uitvoering is gegeven. Als onbetwist is komen vast te staan dat ten aanzien van de orders voor seizoen 2018 Duukies Beachsocks B.V. bij Sockshouse B.V. een order heeft geplaatst van 28.325 paar beachsocks en dat Sockshouse B.V. ter zake van die order na ommekomst van de fatale termijnen, zoals hiervoor geschetst in rov 4.37, vóór 4 mei 2018 maar 6.746 paar beachsocks aan Duukies Beachsocks B.V. heeft geleverd. Kennelijk heeft Duukies Beachsocks B.V. het oog op de ontbinding van de overeenkomst voor zover het gaat om de op 4 mei 2018 niet geleverde 21.579 paar beachsocks (28.325 minus 6.476). Ten aanzien van deze niet geleverde beachsocks is komen vast te staan dat de fatale termijnen niet zijn gehaald en dat Sockshouse B.V. te dien aanzien in verzuim is komen te verkeren. Dat betekent dat Duukies Beachsocks B.V. op 4 mei 2018 de onderhavige overeenkomst heeft kunnen ontbinden voor zover deze de productie en levering van genoemde 21.579 paar beachsocks betreft. En dat brengt weer mee dat de gevorderde verklaring voor recht dat Duukies de overeenkomst met Sockshouse bij e-mail van 4 mei 2018 rechtsgeldig en partieel heeft ontbonden met betrekking tot de (tekortkoming in de nakoming van de) levering van – het mindere, namelijk – 21.229 paar beachsocks voor toewijzing in aanmerking komt.

4.40.

De rechtbank stelt het volgende voorop.

4.41.

Ingevolge artikel 6:277 BW is, in het geval een overeenkomst geheel of gedeeltelijk wordt ontbonden, de partij wier tekortkoming een grond voor ontbinding heeft opgeleverd, verplicht haar wederpartij de schade te vergoeden die deze lijdt, doordat geen wederzijdse nakoming doch ontbinding van de overeenkomst plaatsvindt.

4.42.

Ingevolge artikel 6:98 BW komt voor vergoeding slechts in aanmerking schade die in zodanig verband staat met de gebeurtenis waarop de aansprakelijkheid van de schuldenaar berust, dat zij hem, mede gezien de aard van de aansprakelijkheid en van de schade, als een gevolg van deze gebeurtenis kan worden toegerekend.

4.43.

De rechtbank overweegt dat bij een gedeeltelijke ontbinding het bepaalde in artikel 6:277 BW alleen van toepassing is met betrekking tot het gedeelte dat onder de ontbinding valt. Gelet op wat hiervoor in rov 4.39 is overwogen, geldt een verplichting tot schadevergoeding dus alleen de ontbinding van de onderhavige overeenkomst voor wat betreft de levering van 21.579 paar beachsocks (van de orders voor seizoen 2018). Ten aanzien van de hiervoor genoemde wél door Sockshouse geleverde 6.746 paar beachsocks geldt artikel 6:277 BW dan ook niet.

4.44.

Bij de berekening van haar schade heeft Duukies de situatie waarin zij zou hebben verkeerd indien het schadeveroorzakende handelen van Sockshouse zich niet had voorgedaan vergeleken met de situatie nadat het schadeveroorzakende handelen van Sockshouse zich had voorgedaan. De rechtbank kan zich in dit uitgangspunt vinden.

4.45.

4.46.

Vast staat dat van de geleverde 6.746 paar beachsocks in totaal 2.946 paar beachsocks zijn geleverd aan de distributeurs [naam 8] (Japan), [naam 9] (Canada), [naam 10] (Thailand) en respectievelijk [naam 11] (HongKong). Laatstgenoemde deellevering komt qua totaalaantal overeen met het totaal aan geplaatste orderaantallen van deze distributeurs. Gelet hierop en wat hiervoor onder rov 4.43 is overwogen, geldt voor deze deelleveringen artikel 6:277 BW niet. Dat, naar Duukies Beachsocks B.V. stelt, deze distribiteurs allen minder hebben (aan)betaald aan haar dan dat zij op grond van door hen geplaatste orders aan facturen in rekening heeft gebracht, brengt, wat hier ook van zij, dan ook niet mee dat Sockshouse B.V. op grond van artikel 6:277 BW gehouden is schadevergoeding te betalen.

4.47.

Duukies heeft in haar schadeoverzicht opgenomen dat [naam 13] bij haar een order heeft geplaatst van 2.510 paar beachsocks. Tijdens de comparitie van partijen heeft Sockshouse dit orderaantal betwist. Daartoe heeft zij onder verwijzing naar productie 55 bij de dagvaarding de volgende toelichting gegeven. [naam 13] heeft bij Duukies Beachsocks B.V. 2.430 paar beachsocks voor kinderen besteld. Verder heeft [naam 13] 80 paar beachsocks voor volwassenen besteld. Laatstgenoemde beachsocks maken echter geen deel uit van de order van 28.325 paar beachsocks van de collectie voor het seizoen 2018. Duukies Beachsocks B.V. heeft deze toelichting niet weersproken, zodat hiervan hierna wordt uitgegaan.

4.48.

4.49.

De rechtbank overweegt als volgt. Vast staat dat van de 6.746 paar beachsocks 1.531 geleverd zijn aan distributeur [naam 14] (hierna: [naam 14] ). In zoverre is Sockshouse op grond van artikel 6:277 BW niet gehouden om schadevergoeding te betalen. Gelet hierop valt zonder nadere toelichting die niet is gegeven niet in te zien wat de relevantie is van de stelling van Duukies Beachsocks B.V. dat ten aanzien van laatstgenoemde deellevering zij van deze distribiteur een bedrag van € 196,85 minder heeft ontvangen, dan in rekening gebracht.

4.50.

Niet in geschil is dat deze distributeur bij Duukies Beachsocks B.V. een order had geplaatst van 3.000 paar beachsocks. Dat betekent dat er (3.000 – 1.531=) 1.469 paar beachsocks te weinig zijn geleverd. Deze tekortkoming in de nakoming valt onder de hiervoor geschetste gedeeltelijk ontbinding van de overeenkomst, zodat in zoverre artikel 6:277 BW van toepassing is. De hoogte van deze schade bedraagt € 9.328,15 (1.469 maal € 6,35) minus de inkoopwaarde van de omzet. Die inkoopwaarde bedraagt € 4.480,45 (1.469 maal € 3,05). De schade bedraagt derhalve € 4.847,70.

4.51.

Tijdens de comparitie van partijen heeft Duukies ten aanzien van deze distributeur verklaard dat zij alles terug heeft moeten nemen inclusief de oude voorraad. Zij vordert hiervoor in totaal een bedrag van € 17.068,80 aan gemaakte extra kosten. Zij heeft echter niet gesteld waarom zij alles terug heeft moeten nemen. Nu Duukies deze schadepost onvoldoende heeft onderbouwd, zal deze in zoverre worden afgewezen.

4.52.

De rechtbank overweegt als volgt. Vast staat dat van de 6.746 paar beachsocks 631 aan distributeur [naam 15] zijn geleverd. In zoverre is Sockshouse op grond van artikel 6:277 BW niet gehouden om schadevergoeding te betalen. Gelet hierop gaat de rechtbank voorbij aan de stelling van Duukies Beachsocks B.V. dat deze levering (verder) niet door deze distributeur werd verkocht, omdat Duukies Beachsocks B.V. dat niet wilde vanwege de slechte kwaliteit van de beachsocks. Hierbij wordt in aanmerking genomen wat hiervoor in rov 4.36 is overwogen.

4.53.

Duukies heeft in haar schadeoverzicht opgenomen dat [naam 15] bij haar een order had geplaatst van 1.024 paar beachsocks. Tijdens de comparitie van partijen heeft Sockshouse dit aantal betwist. Daartoe heeft zij onder verwijzing naar productie 55 bij de dagvaarding toegelicht dat het gaat om een order van 1.000 paar. Duukies Beachsocks B.V. heeft deze toelichting niet weersproken, zodat hiervan hierna wordt uitgegaan.

4.54.

Ervan uitgaande dat deze distributeur bij Duukies Beachsocks B.V. een order had geplaatst van 1.000 paar beachsocks, betekent dat er (1.000 – 631=) 369 paar beachsocks te weinig zijn geleverd. Deze tekortkoming in de nakoming valt onder de hiervoor geschetste gedeeltelijke ontbinding van de overeenkomst, zodat in zoverre artikel 6:277 BW van toepassing is.

4.55.

4.56.

In het schadeoverzicht van Duukies staat opgenomen dat deze distributeur 1.000 orders had geplaatst bij Duukies en dat deze distributeur niets geleverd heeft gekregen. Sockshouse betwist dat deze distributeur een order van 1.000 paar beachsocks heeft geplaatst. De rechtbank volgt Sockshouse hierin. Duukies verwijst in haar schadeoverzicht naar productie 55 bij de dagvaarding, maar de rechtbank heeft vastgesteld dat tussen de overgelegde inkooporders van distributeurs, een inkooporder van [naam 16] ontbreekt. Nu niet is gebleken dat deze distributeur een order bij Duukies heeft geplaatst, is de gevorderde schade in zoverre niet onderbouwd.

4.57.

Deze distributeurs staan wel als zodanig in het schadeoverzicht vermeld, echter vast is komen vast te staan dat zij bij Duukies Beachsocks B.V. geen orders hebben geplaatst. In zoverre bestaat geen verplichting tot schadevergoeding.

4.58.

Duukies gaat in haar schadeoverzicht ervan uit dat genoemde drie agenten in totaal 1.500 paar beachsocks zouden hebben verkocht. De verkoopomzet zou dan € 12.750,-- (1.500 maal € 8,50) zijn geweest.

4.59.

Sockshouse betwist de gestelde verkoopaantallen. Duukies Beachsocks B.V. heeft niet onderbouwd dat de agenten bestellingen hebben geplaatst, aldus Sockshouse B.V..

4.60.

In reactie hierop heeft Duukies Beachsocks B.V. ter comparitie het volgende naar voren gebracht. Agenten werken met korte termijnen. Zij verzamelen orders van retailers. Vanaf maart/april zouden de agenten de orders indienen. Daar is het vanwege deze – gebrekkige – levering niet van gekomen, aldus Duukies Beachsocks B.V..

4.61.

De rechtbank overweegt dat de door Duukies Beachsocks B.V. gegeven toelichting, zoals hiervoor onder rov 4.60 is geschetst, niet klopt. Als Duukies Beachsocks B.V. zou hebben moeten leveren aan de agenten dan had Duukies Beachsocks B.V. dat moeten doen uit een levering van Sockshouse B.V. waarvan de fatale termijn zou verstrijken op 21 april 2018 (zie rov 4.37). Tot die datum kan dan ook niet worden aangenomen dat de beachsocks niet (tijdig) geleverd konden worden. Verder is Duukies Beachsocks B.V. eerst op 4 mei 2018 ertoe overgegaan de overeenkomst met Sockshouse B.V. – gedeeltelijk – te ontbinden. Duukies Beachsocks B.V. had volgens haar eigen toelichting tot op dat moment orders van agenten hebben moeten ontvangen, maar dat is kennelijk niet het geval. Gelet op het voorgaande kan niet worden aangenomen dat de agenten voor seizoen 2018 orders bij Duukies Beachsocks B.V. zouden hebben geplaatst. In zoverre heeft Duukies Beachsocks B.V. haar gestelde schade niet onderbouwd.

4.62.

De rechtbank overweegt als volgt. Duukies Beachsocks B.V. heeft als productie 75a (bij conclusie van antwoord in reconventie) een order van [naam 21] overgelegd van 1.276 paar beachsocks voor het seizoen 2018 voor een bedrag van € 9.418,79. Sockshouse B.V. betwist de plaatsing van deze order bij Duukies Beachsocks B.V. niet. Voorts is komen vast te staan dat doordat Sockshouse B.V. niet meer – dan de 6.746 paar – beachsocks heeft geleverd, Duukies Beachsocks B.V. op haar beurt geen beachsocks aan deze distributeur heeft kunnen leveren.

4.63.

Aangezien de gedeeltelijke ontbinding wordt geacht mede betrekking te hebben op de levering aan deze retailer, is in zoverre artikel 6:277 BW van toepassing.

4.64.

4.65.

4.66.

Aangezien de gedeeltelijke ontbinding wordt geacht mede betrekking te hebben op de levering aan deze retailer, is in zoverre artikel 6:277 BW van toepassing.

4.67.

4.68.

De rechtbank overweegt als volgt. Duukies Beachsocks B.V. heeft als productie 75c (bij conclusie van antwoord in reconventie) een factuur aan retailer [naam 23] van 5 maart 2018 overgelegd ter zake van een bestelling van 200 paar beachsocks voor een bedrag van € 1.721,50. Sockshouse B.V. betwist de plaatsing van een daarmee verband houdende order van deze retailer bij Duukies Beachsocks B.V. onvoldoende. Voorts is komen vast te staan dat doordat Sockshouse niet meer – dan de 6.746 paar – beachsocks heeft geleverd, Duukies op haar beurt geen beachsocks aan deze distributeur heeft kunnen leveren.

4.69.

Aangezien de gedeeltelijke ontbinding wordt geacht mede betrekking te hebben op de levering aan deze retailer, is in zoverre artikel 6:277 BW van toepassing.

4.70.

4.71.

De rechtbank overweegt als volgt. Duukies Beachsocks B.V. heeft als productie 75d (bij conclusie van antwoord in reconventie) een factuur aan retailer [naam 25] van 5 april 2018 overgelegd ter zake van een bestelling van 128 paar beachsocks voor een bedrag van € 1.105,50. Sockshouse B.V. betwist de plaatsing van een daarmee verband houdende order van deze retailer bij Duukies Beachsocks B.V. onvoldoende. Voorts is komen vast te staan dat doordat Sockshouse niet meer – dan de 6.746 paar – beachsocks heeft geleverd, Duukies op haar beurt geen beachsocks aan deze distributeur heeft kunnen leveren.

4.72.

Aangezien de gedeeltelijke ontbinding wordt geacht mede betrekking te hebben op de levering aan deze retailer, is in zoverre artikel 6:277 BW van toepassing.

4.73.

4.74.

De rechtbank overweegt als volgt. Duukies Beachsocks B.V. heeft als productie 75e (bij conclusie van antwoord in reconventie) een factuur aan retailer [naam 26] van 5 april 2018 overgelegd ter zake van een bestelling van 50 paar beachsocks voor een bedrag van € 440,--. Sockshouse B.V. betwist de plaatsing van een daarmee verband houdende order van deze retailer bij Duukies Beachsocks B.V. onvoldoende. Voorts is komen vast te staan dat doordat Sockshouse B.V. niet meer – dan de 6.746 paar – beachsocks heeft geleverd, Duukies Beachsocks B.V. op haar beurt geen beachsocks aan deze distributeur heeft kunnen leveren.

4.75.

Aangezien de gedeeltelijke ontbinding wordt geacht mede betrekking te hebben op de levering aan deze retailer, is in zoverre artikel 6:277 BW van toepassing.

4.76.

4.77.

De rechtbank overweegt als volgt. Duukies Beachsocks B.V. heeft als productie 75f (bij conclusie van antwoord in reconventie) een factuur aan retailer [naam 27] van 19 maart 2018 overgelegd ter zake van een bestelling van 58 paar beachsocks voor een bedrag van € 476,--. Uit de omschrijving van deze factuur blijkt dat deze retailer op 13 september 2017 ten aanzien van deze bestelling al een bedrag van € 238,-- heeft (aanbetaald). Sockshouse B.V. betwist de plaatsing van een daarmee verband houdende order van deze retailer bij Duukies Beachsocks B.V. onvoldoende. Voorts is komen vast te staan dat doordat Sockshouse niet meer – dan de 6.746 – paar beachsocks heeft geleverd, Duukies op haar beurt geen enkele paar beachsock aan deze distributeur heeft kunnen leveren.

4.78.

Aangezien de gedeeltelijke ontbinding wordt geacht mede betrekking te hebben op de levering aan deze retailer, is in zoverre artikel 6:277 BW van toepassing.

4.79.

4.80.

De rechtbank overweegt als volgt. Duukies Beachsocks B.V. heeft als productie 75g (bij conclusie van antwoord in reconventie) een factuur aan retailer [naam 28] van 5 april 2018 overgelegd ter zake van een bestelling van 40 paar beachsocks voor een bedrag van € 360,--. Sockshouse B.V. betwist de plaatsing van een daarmee verband houdende order van deze retailer bij Duukies Beachsocks B.V. onvoldoende. Voorts is komen vast te staan dat doordat Sockshouse B.V. niet meer – dan de 6.746 paar – beachsocks heeft geleverd, Duukies Beachsocks B.V. op haar beurt geen beachsocks aan deze distributeur heeft kunnen leveren.

4.81.

Aangezien de gedeeltelijke ontbinding wordt geacht mede betrekking te hebben op de levering aan deze retailer, is in zoverre artikel 6:277 BW van toepassing.

4.82.

4.83.

De rechtbank stelt vast dat in het overzicht ten aanzien van de retailer [naam 29] een order is opgevoerd van 50 paar beachsocks. Met betrekking tot deze door Sockshouse B.V. betwiste order, ontbreekt enige onderbouwing. Voor het bestaan van een order van deze retailer heeft Duukies Beachsocks B.V. dan ook onvoldoende gesteld. In zoverre kan geen verplichting tot betaling van schadevergoeding worden aangenomen.

4.84.

Duukies Beachsocks B.V. brengt in het overzicht tot uitdrukking dat zij 7.574 paar beachsocks via de webshop zou hebben kunnen verkopen.

4.85.

De rechtbank overweegt als volgt. Tegenover de betwisting van Sockshouse B.V. dat Duukies Beachsocks B.V. 7.574 paar beachsocks aan webshopverkopen zou zijn misgelopen, stelt de rechtbank vast dat feit van algemene bekendheid is dat via websites consumentengoederen worden verkocht. Dat Duukies Beachsocks B.V. in 2018 in het geheel geen webshopverkopen zou hebben gehad, kan dan ook niet worden aangenomen. De rechtbank stelt echter ook vast dat Duukies Beachsocks B.V. geen enkel inzicht heeft gegeven waarop zij het aantal van 7.574 paar beachsocks aan webshopverkopen – in 2018 – heeft gebaseerd. In zoverre is geen verantwoorde schatting van het aantal webshopverkopen te maken. Het enige gegeven waarop de rechtbank een schatting kan baseren zijn de door Duukies Beachsocks B.V. overgelegde – en niet door Sockshouse B.V. betwiste – pre-orders van haar webwinkel (productie 23 bij de dagvaarding), die in totaal – handmatig geteld – 160 paar beachsocks betreffen. De rechtbank gaat er verder vanuit dat Duukies Beachsocks B.V. ook tijdens het verkoopseizoen via haar webwinkel orders zou hebben ontvangen. Voor wat betreft de omvang hiervan zal de rechtbank aansluiting zoeken bij de hiervoor vastgestelde aantallen aan pre-orders. Verder volgt de rechtbank Sockshouse in haar standpunt dat Duukies schade ten onrechte heeft berekend op basis van de verkoopprijs van de beachsocks van € 19,95 inclusief btw (in plaats van € 16,49 exclusief btw) omdat de btw niet als schade kan worden gevorderd. Een en ander leidt tot de volgende schadepost: 320 maal € 13,44 (€ 16,49 - € 3,05) = € 4.300,80.

4.86.

Duukies Beachsocks B.V. brengt in haar overzicht tot uitdrukking haar stelling dat zij vervolgorders in mei/juni 2018 is misgelopen bij haar (eerdergenoemde) distribiteurs – in totaal 5.200 paar beachsocks – en retailers – in totaal 1.616 paar beachsocks.

4.87.

Sockshouse B.V. betwist dat Duukies Beachsocks B.V. deze omzetten zou zijn misgelopen. Sockshouse B.V. wijst erop dat Duukies Beachsocks B.V. hiervoor geen enkele onderbouwing heeft gegeven.

4.88.

In reactie hierop stelt Duukies Beachsocks B.V. dat het gaat om schattingen die zijn gebaseerd op ervaringen in het verleden.

4.89.

De rechtbank stelt vast dat Duukies haar schattingen niet met stukken heeft gestaafd. Het had op de weg van Duukies gelegen om bijvoorbeeld vervolgorders van voorgaande jaren (2014 tot en met 2017) over te leggen als onderbouwing van haar stelling dat – het gebruikelijk is dat – de distributeurs en de retailers rond mei/juni een vervolgorder bij Duukies plaatsen voor de snel verkopende maten of stijlen. Zij heeft dit echter nagelaten. In zoverre heeft Duukies Beachsocks B.V. haar gestelde schade onvoldoende onderbouwd.

4.90.

Duukies Beachsocks B.V. stelt dat veertien klanten geen orders hebben geplaatst voor de collectie 2019 door de te late en gebrekkige levering van Sockshouse B.V. van de collectie 2018. Uit het overzicht leidt de rechtbank af dat het gaat vijf distributeurs, te weten [naam 9] Canada, [naam 10] Thailand, [naam 11] Hongkong, [naam 8] Japan en [naam 13] , alle drie eerdergenoemde agenten, en de retailers [naam 21] , [naam 26] , [naam 27] , [naam 28] en [naam 29] . De rechtbank zal hierna, per klant of per categorie klanten, op de stellingen van Duukies Beachsocks B.V. ingaan.

4.91.

Ten aanzien van de distributeurs [naam 9] Canada, [naam 10] Thailand, [naam 11] Hongkong en [naam 8] Japan overweegt de rechtbank als volgt. Onder verwijzing naar wat hiervoor is overwogen in rov 4.46 neemt de rechtbank als vaststaand aan dat aan hen de orders voor seizoen 2018 zijn geleverd, dat de gedeeltelijke ontbinding van de overeenkomst geen betrekking heeft op deze leveringen en dat artikel 6:277 BW in zoverre niet van toepassing is. Bijgevolg is het bepaalde van artikel 6:277 BW evenmin van toepassing op de gestelde misgelopen orders van deze distributeurs voor de collectie 2019.

4.92.

Ten aanzien van de distributeur [naam 13] overweegt de rechtbank als volgt. In de overgelegde e-mail van deze distributeur aan Duukies Beachsocks B.V. van 28 juni 2018 (productie 59 bij de dagvaarding) staat onder meer:

4.93.

Zoals hiervoor in rov 4.61 is overwogen, acht de rechtbank het onaannemelijk dat de eerdergenoemde drie agenten bij Duukies Beachsocks B.V. orders voor seizoen 2018 zouden hebben geplaatst. De gestelde beëindiging van de relatie tussen Duukies Beachsocks B.V. en deze agenten kan dus niet het gevolg zijn van een niet tijdige levering van de collectie 2018. In zoverre heeft Duukies Beachsocks B.V. haar gestelde schade niet onderbouwd.

4.94.

Ten aanzien van de retailers [naam 22] , [naam 26] , [naam 27] en [naam 28] overweegt de rechtbank als volgt. Gelet op wat hiervoor onder rov’s 4.62 tot en met 4.64 en rov’s 4.74 tot en met 4.82 is overwogen gaat de rechtbank ervan uit dat deze retailers orders hebben geplaatst voor seizoen 2018 en dat ten aanzien van die orders geen beachsocks zijn geleverd. Dat door deze gang van zaken deze retailers hun relatie met Duukies Beachsocks B.V. hebben beëindigd, acht de rechtbank aannemelijk. Sockshouse heeft uitsluitend als verweer gevoerd dat Duukies geen producties heeft overgelegd waaruit blijkt dat deze retailers hun relatie met Duukies hebben beëindigd. Hiermee heeft zij naar het oordeel van de rechtbank echter onvoldoende gemotiveerd betwist dat het Duukies niet is gelukt om deze retailers aan boord te houden.

4.95.

In haar schadeberekening gaat Duukies er vanuit dat deze retailers in 2019 weer precies hetzelfde aantal orders zouden hebben geplaatst als over 2018, inclusief de misgelopen vervolgorders mei/juni. Dit uitgangspunt kan naar het oordeel van de rechtbank niet worden gevolgd. Ten aanzien van de gestelde vervolgorders verwijst de rechtbank naar rov 4.89. Ten aanzien van het seizoen 2018 moet aldus ervan worden uitgegaan dat deze retailers bij elkaar 298 paar beachsocks aan orders hebben geplaatst. Verder is het, zoals ook Sockshouse heeft aangevoerd, van allerlei factoren afhankelijk of deze retailers het jaar daarop weer tot een(zelfde) bestelling zouden zijn gekomen en het is sowieso nog maar de vraag of de relatie in stand zou zijn gebleven. Verkoopresultaten en de vraag of partijen al een langere handelsrelatie met elkaar hadden spelen daarbij een rol. Duukies Beachsocks B.V. heeft over deze omstandigheden niets gesteld. Gelet op het voorgaande zal de rechtbank Duukies Beachsocks B.V.’ schatting van het aantal misgelopen orders in 2019 bijstellen naar 260 paar beachsocks. Verder gaat de rechtbank voor de bepaling van de schade uit van dezelfde cijfers/marges als in 2018. De hoogte van deze schade bedraagt (260 maal € 8,50 = ) € 2.210,-- minus de inkoopwaarde van de omzet. Die waarde bedraagt is € 793,-- (260 maal € 3,05). De schade bedraagt derhalve € 1.417,--.

4.96.

Ten aanzien van de retailer [naam 29] overweegt de rechtbank als volgt. Gelet op hetgeen hiervoor in rov. 4.83 is overwogen gaat de rechtbank ervan uit dat deze retailer geen order heeft geplaatst voor seizoen 2018. De gestelde beëindiging van de relatie tussen Duukies en deze retailer kan dus niet het gevolg zijn van een niet tijdige levering van die gestelde order. In zoverre heeft Duukies Beachsocks B.V. haar gestelde schade niet onderbouwd.

4.97.

4.98.

Duukies Beachsocks B.V. stelt dat zij kosten heeft gemaakt ter beperking van de schade. Zij vordert in dat verband assistentiekosten voor een bedrag van € 2.417,00 die door [naam 30] bij haar in rekening zijn gebracht. Deze facturen zijn overgelegd als productie 58 bij de dagvaarding.

4.99.

Sockshouse betwist dat deze kosten (assistentiewerkzaamheden) betrekking hebben op de beachsocks. De rechtbank volgt dit standpunt. Uit de facturen valt op geen enkele wijze af te leiden dat deze zien op extra assistentiekosten die noodzakelijk waren om te voorkomen dat Duukies door het handelen van Sockshouse klanten zou kwijtraken of anderszins schade zou lijden. In zoverre heeft Duukies haar gestelde schade niet onderbouwd.