Rechtbank Noord-Nederland, 11-03-2019, ECLI:NL:RBNNE:2019:1129, 7478394

[eiser] legt aan zijn vordering ten grondslag - kort samengevat - dat de auto vanwege de grote afwijking in kilometerstand en gebreken niet aan de koopovereenkomst beantwoordt die hij volgens hem met [NL BV] heeft gesloten. Dit rechtvaardigt aldus [eiser] de richting [NL BV] ingeroepen buitengerechtelijke ontbinding. [eiser] stelt dat sprake is van een consumentenkoop in de zin van artikel 7:5 BW, waarbij [NL BV] als professionele verkoper dient te worden aangemerkt. Hij betoogt dat " [bedrijf N] " direct gelieerd is aan [NL BV] en meent dat er met het registreren van de auto op naam van zowel [NL BV] als [directeur] een constructie is bedacht die het voor een koper (bijna) onmogelijk maakt om bij eventuele gebreken de contractuele wederpartij te kunnen achterhalen. [eiser] stelt zich op het standpunt dat aannemelijk is dat de bodemrechter de ontbinding in de bodemprocedure, die reeds door hem aanhangig is gemaakt, zal uitspreken ten gevolge waarvan [eiser] de auto zal dienen te retourneren aan [NL BV] en [NL BV] verplicht is tot terugbetaling van de koopprijs van € 12.000,-.

[eiser] stelt een spoedeisend belang te hebben bij de in kort geding gevorderde voorzieningen omdat hij een auto nodig heeft voor zijn werk, de onderhavige auto steeds meer ernstige en gevaarlijke gebreken begint te vertonen die op korte termijn hoge herstelkosten met zich mee gaan brengen en zolang hij de auto onder zich heeft, een zorgplicht op hem rust.

[NL BV] concludeert tot afwijzing van de vorderingen van [eiser] met veroordeling van [eiser] in de proceskosten. Zij betwist partij te zijn geweest bij de koopovereenkomst met [eiser] . Volgens [NL BV] is namelijk [directeur] in persoon, als voormalige eigenaar van de auto, de verkoper geweest. [NL BV] voert aan dat haar bedrijfsvoering is gericht op verkoop aan bedrijven die zware bedrijfswagens trucks en kranen gebruiken en dat zij zich niet bezig houdt met verkoop van personenauto's aan particulieren. Zij stelt dat [directeur] de auto via haar heeft gekocht aangezien hij deze als in Duitsland wonende particulier zelf niet zomaar met een vrijwaring voor de verkoper kan importeren en dat hij kort daarna heeft besloten om deze weer van de hand te doen omdat bleek dat zijn kinderen niet goed achterin konden zitten. [directeur] heeft voor de advertentie gebruik gemaakt van het account van een bekende, " [I] " ( [....] , ktr.), die eigenaar is van " [bedrijf N] ", daar dit hem anders € 25,- voor twee weken had gekost. " [bedrijf N] " helpt [NL BV] en verschillende andere handelaren bij de verkoop van vrachtwagens en machines omdat [directeur] geen Duits spreekt en " [I] " wel. [directeur] heeft met [eiser] afgesproken dat de auto later in [plaats Drenthe] zou worden opgehaald aangezien hij van daaruit makkelijker een andere auto voor zichzelf kon regelen.

[NL BV] stelt verder dat op de koopovereenkomst met [eiser] Duits recht van toepassing is en dat de kantonrechter onbevoegd is om van het geschil kennis te nemen omdat hier sprake is van een transactie tussen twee particulieren uit Duitsland waarbij de verkoop en levering in Duitsland heeft plaatsgevonden. Zij wijst er op dat " [bedrijf N] " in de advertentie als verkoper staat vermeld en dat de verkooplocatie dus [Duitse plaats M] is.

Tot slot voert [NL BV] aan dat deze zaak zich niet leent voor behandeling in kort geding.