Rechtbank Haarlem, 29-03-2012, BW0344, 12-1134 en 12-1135

zaaknummers: AWB 12 - [verzoeker]

uitspraak van de voorzieningenrechter van 29 maart 2012

in de zaken van:

tegen:

1. Procesverloop

Bij besluit van 17 februari 2012 heeft verweerder omgevingsvergunning verleend voor het in strijd met het bestemmingsplan bouwen en gebruiken van een semi-permanente onderwijshuisvesting op de locatie[adres]es] te [woonplaats], alsmede voor het vellen van 26 bomen ter plaatse.

Tegen dit besluit hebben verzoekers bij brief van 2 maart 2012 beroep ingesteld. Bij brief van diezelfde datum is verzocht een voorlopige voorziening te treffen.

De zaak is behandeld ter zitting van 15 maart 2012, alwaar van verzoekers de vader van [verzoeker] is verschenen bijgestaan door de gemachtigde van verzoekers. Verweerder heeft zich doen vertegenwoordigen door mr. F. Brouwer en H.A. van der Hek. De derde partij heeft zich laten vertegenwoordigen door [naam]

2.3 De omgevingsvergunning ziet op de bouw van een basisschool met gymzaal. De locatie van het bouwplan is gelegen in het park in de wijk Saendelft-Oost. De locatie wordt omsloten door de straten [straten]. Verzoekers zijn allen omwonenden van het betreffende park en kunnen zich niet verenigen met de verleende omgevingsvergunning.

2.5 De voorzieningenrechter stelt vast dat niet meer in geschil is de vraag of verzoeker [verzoeker] als belanghebbende kan worden aangemerkt. Verweerder heeft ter zitting bevestigd dat [verzoeker] een zienswijze heeft ingediend.

2.8 Blijkens bijlage 1 bij het bestreden besluit, onderdeel 1 A, onder punt 3, heeft de gemeenteraad beleid vastgesteld ter invulling van het derde lid van artikel 6.5 van het Bor. Het betreft de 'Beleidsregels afwijken van bestemmingsplannen en beheersverordeningen Wabo Zaanstad 2010' (Beleidsregels). Volgens verweerder valt onderhavige omgevingsvergunning in dat beleid onder categorie 3: "Voor alle overige categorieën zal de gemeenteraad automatisch een 'verklaring van geen bedenkingen' afgeven, tenzij de raad zelf aangeeft, op basis van de ter kennis gebrachte aanvragen, dat een aanvraag anderszins politiek gevoelig is." Verweerder stelt dat de gemeenteraad na kennisname van de stukken met betrekking tot de procedure niet heeft aangegeven zich nader over de procedure te willen uitspreken. Daarmee moet de gemeenteraad geacht worden een verklaring van geen bedenkingen te hebben afgegeven. Verweerder acht in dit kader van belang dat de voorgestelde locatiekeuze op 20 november 2008 door de gemeenteraad is aanvaard.

2.9 De voorzieningenrechter is van oordeel dat verweerder zich, met een verwijzing naar categorie 3 van de Beleidsregels, gelet op het gebruik van het woord 'automatisch', op het standpunt heeft kunnen stellen dat de gemeenteraad in dit geval geacht moet worden een verklaring van geen bedenkingen te hebben afgegeven, nu de gemeenteraad na kennisname van de stukken niet heeft aangegeven zich nader over de bestreden omgevingsvergunning te willen uitspreken. De beroepsgrond faalt.

2.12 De voorzieningenrechter stelt voorop dat de bevoegdheid om een activiteit in strijd met het bestemmingsplan toe te staan een discretionaire bevoegdheid betreft. Ter marginale beoordeling van de voorzieningenrechter staat dan ook de vraag of verweerder bij afweging van alle betrokken belangen in redelijkheid tot verlening van de voor de realisatie van het bouwproject benodigde omgevingsvergunning heeft kunnen besluiten.

2.13 Uit de door verweerder gemaakte belangenafweging blijkt dat terdege rekening is gehouden met de inbreuk op de leefomgeving, nu het in volume en omvang teruggebrachte bouwplan een niet onbelangrijk aspect in de belangenafweging is geweest. Voorts is aandacht besteed aan de parkeer- en verkeerssituatie. De voorzieningenrechter komt tot de conclusie dat er geen grond bestaat voor het oordeel dat verweerder niet in redelijkheid het belang van vergunninghouder heeft kunnen laten prevaleren boven de door verzoekers naar voren gebrachte belangen. Verweerder heeft aan de door verzoekers aangevoerde belangen niet meer betekenis hoeven hechten dan aan het belang van verweerder en de vergunninghouder de benodigde semi-permanente schoollokalen te realiseren. Aan het aspect geluidhinder zal hierna nog afzonderlijk aandacht worden besteed. Aan de geluidsinvloeden van de school op de omgeving heeft verweerder naar het oordeel van de voorzieningenrechter geen doorslaggevende betekenis hoeven toekennen.

2.14 Ook stellen verzoekers dat er een alternatieve locatie beschikbaar is bij het informatiecentrum, waarmee een gelijkwaardig resultaat kan worden bereikt met aanmerkelijk minder bezwaren. Verweerder is daarop niet ingegaan, aldus verzoekers.

2.15 Volgens vaste jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (zie onder meer de uitspraak van 22 februari 2012, LJN BV6558) dient verweerder te beslissen omtrent het verlenen van een vergunning voor het project, zoals daarvoor vergunning is aangevraagd. Indien een project op zichzelf voor verweerder aanvaardbaar is, kan het bestaan van alternatieven slechts dan tot het onthouden van medewerking nopen, indien op voorhand duidelijk is dat door verwezenlijking van het alternatief een gelijkwaardig resultaat kan worden bereikt met aanmerkelijk minder bezwaren. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter is niet gebleken dat een zodanige situatie zich hier voordoet. Er heeft een uitgebreid locatieonderzoek en besluitvormingsproces plaatsgevonden waarbij verweerder uiteindelijk met redenen omkleed heeft gekozen voor onderhavige locatie. Ten aanzien van het door verzoekers aangedragen alternatief heeft de derde partij ter zitting opgemerkt dat de locatie bij het informatiecentrum in 2008 met verweerder reeds is onderzocht en in verband met de bereikbaarheid geen geschikt alternatief is bevonden.

2.16 Verzoekers voeren voorts aan dat verweerder in het geheel geen onderzoek heeft gedaan naar geluidhinder. Het park zal mede gaan dienen als buitenruimte en speelplaats voor de kinderen, hetgeen volgens verzoekers ingrijpende gevolgen heeft voor de omwonenden. Uit de nota van toelichting op het Activiteitenbesluit, waarin ten aanzien van nieuwe inrichtingen is opgenomen dat door het voeren van een juist ruimtelijk ordeningsbeleid is te voorkomen dat overlast ontstaat in een omliggende woonomgeving, leiden verzoekers af dat verweerder het geluidsaspect in ieder geval in de ruimtelijke onderbouwing had moeten betrekken.

2.17 De voorzieningenrechter stelt vast dat verweerder in de beantwoording van de zienswijzen, behorende bij het bestreden besluit, is ingegaan op het aspect geluid. Verweerder stelt zich op het standpunt dat ingevolge de Wet Geluidhinder geen verplichting bestaat om een akoestisch onderzoek uit te voeren naar de geluidsinvloeden van een school op de omgeving. De standaardzonering van een school ten opzichte van de woningen is 30 meter. De school ligt op een afstand van circa 32 meter van woningen. Nu wordt voldaan aan deze richtafstand kan worden verondersteld dat ten aanzien van het aspect geluid sprake is van een goede ruimtelijke ordening. In de pleitnotitie van verweerder staat dat voor de geluidsbelasting van de omgeving op het schoolgebouw een akoestisch onderzoek is uitgevoerd, waaruit -kort samengevat- blijkt dat de geluidsbelasting binnen de normen blijft.

2.19 Verweerder heeft in de reactie op de zienswijzen bevestigd dat de gebiedsgerichte criteria betrekking hebben woningen. Het onderhavige bouwplan is getoetst aan de algemene criteria van de welstandsnota. Verweerder verwijst naar het advies van de stichting Welstandszorg Noord-Holland, commissie Zaanstad (hierna: welstandscommissie). Deze heeft op 26 april 2011 een positief advies afgegeven over het bouwplan dat luidt als volgt: 'Het plan is ondanks de kenmerken van systeembouw toch erg verzorgd en zorgvuldig ontworpen. Het is alzijdig van karakter en de gevels, details en materialen zijn passend bij het gebouwconcept'. Er is volgens de welstandscommissie sprake van een goed inrichtingsplan.

2.21 De beroepsgrond die ziet op het - conform de Bouwverordening Zaanstad 2008 (hierna: de Bouwverordening) - bereikbaar maken van het gebouw voor gehandicapten, op de omstandigheid of achter het verst achterwaarts gelegen deel van het gebouw en over de volle breedte daarvan een bijbehorend erf aanwezig is van tenminste twee meter diep, en de beroepsgrond ten aanzien van de fietsenstallingsmogelijkheden in het licht van het Bouwbesluit, hebben verzoekers ter zitting laten vallen.

2.24 In 2009 heeft Ingenieursbureau Oranjewoud B.V. (Oranjewoud) in opdracht van de gemeente Zaanstad een verkennend bodemonderzoek uitgevoerd in het park aan de [adres] te [woonplaats]. Doel van het onderzoek was het vaststellen van de kwaliteit van de bodem ter plaatse en het bepalen in hoeverre deze kwaliteit een belemmering vormt voor de voorgenomen ingebruikname van de locatie als (tijdelijke) huisvesting van een school. Uit het rapport van Oranjewoud blijkt dat uit de resultaten van het onderzoek (veldwaarnemingen en analyseresultaten) kan worden geconcludeerd dat in de grond en het grondwater geen verontreinigingen zijn aangetroffen. De resultaten vormen vanuit milieuhygiënisch oogpunt geen belemmering voor de voorgenomen ingebruikname van het park door een tijdelijke school, zo volgt uit het rapport. Op basis van het rapport van Oranjewoud is door de gemeente Zaanstad, afdeling Grondzaken en Bodem, op 11 februari 2010 en 13 februari 2012 een bodemgeschiktheidsverklaring afgegeven.

2.25 Op grond van deze stukken is de voorzieningenrechter van oordeel dat niet wordt gebouwd op verontreinigde grond en er dan ook geen sprake is van strijd met het bepaalde in artikel 2.4.1 van de Bouwverordening. Verzoekers hebben hun standpunt dat sprake is van bodemvervuiling niet nader onderbouwd. In beroep hebben verzoekers voldoende gelegenheid gehad te reageren op de bodemgeschiktheidsverklaring.

2.26 Verder hebben verzoekers aangevoerd dat het bestreden besluit in strijd is met het Bouwbesluit. Uit het ontwerpbesluit noch uit andere stukken blijkt volgens verzoekers dat er voldoende vluchtroutes aanwezig zijn. Ook blijkt niet hoe de galm van de nieuwbouw wordt beperkt en of aan de NEN-normen wordt voldaan met betrekking tot de geluidsoverdracht naar andere percelen.

2.27 In de reactie op de zienswijzen zegt verweerder het volgende. Zowel de brandveiligheid als gebruiksveiligheid (o.a. vluchtroutes) zijn door de gemeente beoordeeld en goedgekeurd door de brandweer. Verweerder verwijst naar onderdeel 2 behorende bij de omgevingsvergunning, waarbij voorschriften aan de vergunning zijn verbonden. Het is gebruikelijk dat sommige onderdelen van het Bouwbesluit en de bijbehorende NEN-bladen globaal worden beoordeeld. Als aannemelijk is dat aan de eisen wordt voldaan wordt niet voor alles een aparte berekening gemaakt of een rapport opgesteld. Kort voor de zitting heeft verweerder nog de zogenoemde Bouwbesluittoets van 16 maart 2011 toegestuurd. Verzoekers twijfelen aan de zorgvuldige totstandkoming hiervan, nu onder de resultaten van de EPCheck-controle sommige zinnen niet af zijn.

2.28 De voorzieningenrechter begrijpt uit de reactie van verweerder dat ten aanzien van het bouwplan een globale Bouwbesluittoets heeft plaatsgevonden en dat via de voorschriften verbonden aan de vergunning de vereisten van het Bouwbesluit zullen worden gehandhaafd. Deze handelwijze rechtvaardigt naar het oordeel van de voorzieningenrechter niet de conclusie dat het besluit is genomen in strijd met het Bouwbesluit. Nu verzoekers niet concreet en onderbouwd hebben aangegeven waaruit die strijd met het Bouwbesluit bestaat of zal bestaan, slaagt de beroepsgrond niet.

2.30 Het beroep is ongegrond. Nu in de hoofdzaak wordt beslist, zal de voorzieningenrechter het verzoek om een voorlopige voorziening afwijzen.

2.31 Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Deze uitspraak is gedaan door mr. J.M. Janse van Mantgem, voorzieningenrechter, in tegenwoordigheid van R.I. ten Cate, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 29 maart 2012.

afschrift verzonden op: