Rechtbank Den Haag, 19-08-2022, ECLI:NL:RBDHA:2022:8555, NL20.21368

1. De rechtbank doet in deze zaak uitspraak zonder zitting, omdat het beroep kennelijk niet-ontvankelijk is.¹ Een zitting is daarom niet nodig.

2. Als een bestuursorgaan niet op tijd beslist op zijn aanvraag, kan de betrokkene daartegen in beroep gaan. Voordat hij beroep kan instellen, moet de betrokkene per brief aan het bestuursorgaan laten weten dat binnen twee weken alsnog beslist moet worden op zijn aanvraag (de ingebrekestelling). Als er na die twee weken nog steeds geen besluit is genomen, dan kan de betrokkene beroep instellen.²

3. Op 18 november 2020 heeft verweerder alsnog een besluit op de aanvraag van eiseres genomen. Volgens vaste rechtspraak betekent dit dat eiseres geen belang meer heeft bij de beoordeling van het beroep tegen het niet tijdig nemen van een besluit.³ De rechtbank verklaart het beroep gericht tegen het niet tijdig beslissen daarom kennelijk niet-ontvankelijk.

4. In de brief van 7 september 2021 verzet verweerder zich tegen een veroordeling in de proceskosten. Dit standpunt komt niet overeen met het standpunt dat verweerder eerder in het verweerschrift van 4 augustus 2020 heeft ingenomen. In dat verweerschrift verzette verweerder zich hier namelijk niet tegen. De rechtbank volgt verweerder niet in zijn standpunt van 7 september 2021. De omstandigheid dat het beroep van eiseres tegen het niet tijdig beslissen op haar aanvraag niet-ontvankelijk is, omdat inmiddels op de aanvraag is beslist, doet er niet aan af dat eiseres in aanmerking komt voor vergoeding van haar proceskosten. Op het moment dat eiseres beroep instelde, was de wettelijke beslistermijn namelijk verstreken, had eiseres verweerder rechtsgeldig in gebreke gesteld en had zij vervolgens meer dan twee weken gewacht voordat zij beroep instelde. Pas nadat eiseres beroep heeft ingesteld, heeft verweerder op de aanvraag beslist.

5. De rechtbank veroordeelt verweerder daarom in de kosten die eiseres in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten stelt de rechtbank voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vast op € 379,50 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift met een waarde per punt van € 759,- met een wegingsfactor 1/2).⁴ De rechtbank is van oordeel dat deze zaak van licht gewicht is, omdat het alleen gaat over de vraag of de beslistermijn is overschreden. Omdat aan eiseres een toevoeging is verleend, moet verweerder de proceskostenvergoeding betalen aan de rechtsbijstandverlener.

6. Tenzij geheel aan het beroep tegemoetgekomen wordt, heeft het beroep tegen het niet tijdig nemen van een besluit mede betrekking op het alsnog genomen besluit.⁵ Aangezien verweerder bij besluit van 18 november 2020 inwilligend op de aanvraag van eiseres heeft beslist en bij besluit van 3 maart 2021 aan eiseres de maximale bestuurlijke dwangsom heeft toegekend, is geheel aan het beroep van eiseres tegemoetgekomen. Dit betekent dat het beroep geen betrekking heeft op het alsnog genomen besluit.