Rechtbank Den Haag, 25-07-2022, ECLI:NL:RBDHA:2022:8384, AWB - 21 _ 2801

1. Eiseres heeft geen toestemming verleend voor het toezenden van stukken aan [bedrijf] B.V. (ex-werkgever) die medische gegevens bevatten. Om die reden kan de rechtbank in deze uitspraak die medische stukken niet inhoudelijk weergeven. De rechtbank zal in deze uitspraak de medische klachten van eiseres daarom slechts in algemene zin benoemen.

2. Eiseres is van 1 juli 2006 tot en met 31 maart 2017 werkzaam geweest als medewerker customer service bij ex-werkgever voor 24 uur per week. Op 5 december 2016 heeft eiseres zich ziek gemeld. Bij besluit van 5 juli 2019 is aan eiseres een WIA-uitkering toegekend vanaf 7 juni 2019. Eiseres werd 80-100% arbeidsongeschikt geacht.

3. Op 28 april 2020 heeft eiseres een verzoek om herbeoordeling gedaan vanwege toename van haar gezondheidsklachten.

4. Bij het primaire besluit heeft verweerder naar aanleiding van de herbeoordeling het arbeidsongeschiktheidspercentage gewijzigd van 100% (vastgesteld in 2019) naar 47,78%. Aan dit besluit ligt een rapportage van 14 juli 2020 van de primaire verzekeringsarts ten grondslag, waarin onder meer is gerapporteerd dat eiseres ten aanzien van persoonlijk functioneren beperkt is ten aanzien van deadlines en productiepieken. Vanwege verhoogd persoonlijk risico wordt verder het werken op grote hoogtes, gevaarlijke machines besturen en beroepsmatig chaufferen niet geschikt geacht. Ten aanzien van sociaal functioneren wordt eiseres beperkt geacht voor het omgaan met conflicten en rechtstreeks contact met klanten en hulpbehoevenden. De in 2019 vastgestelde beperkingen ten aanzien van het bewegingsapparaat zijn volgens de primaire verzekeringsarts onverminderd aan de orde en de beperking ‘maken van hoofdbewegingen’ wordt daaraan toegevoegd. Een urenbeperking wordt niet langer aan de orde geacht omdat eiseres niet meer intensief onder behandeling is. Van een urenbeperking op preventieve gronden kan volgens de primaire verzekeringsarts geen sprake zijn omdat met de aangenomen beperkingen het energieverlies voldoende is verdisconteerd. De primaire verzekeringsarts heeft op 14 juli 2020 een Functionele Mogelijkhedenlijst (FML) opgesteld. Deze arts verwacht dat de functionele mogelijkheden op lange termijn in belangrijke mate zullen toenemen. De primaire arbeidsdeskundige concludeert in een rapport van 19 oktober 2020 dat het arbeidsongeschiktheidspercentage 47,78% bedraagt en dat de door hem geselecteerde functies ‘administratief medewerker/inscanner’ (SBC-code 315133), ‘medewerker tuinbouw’ (SBC-code 111010) en ‘productiemedewerker confectie’ (SBC-code 272042) passen bij de belastbaarheid van eiseres omdat bij deze functies lopen, zitten en staan afgewisseld kunnen worden en geen sprake is van omgaan met conflicten.

5. Bij bestreden besluit heeft verweerder het primaire besluit gehandhaafd verwijzend naar het rapport van de verzekeringsarts bezwaar en beroep van 22 februari 2021. Deze arts is van mening dat de bezwaren van eiseres geen aanleiding geven de bevindingen van de primaire verzekeringsarts te herzien.

6. Eiseres stelt dat het onderzoek onzorgvuldig is, omdat informatie van de behandelend sector slechts ten dele door de verzekeringsarts bezwaar en beroep is meegenomen en eiseres zowel in de primaire fase als in de bezwaarfase niet door een verzekeringsarts is gezien. Eiseres stelt verder dat haar arbeidsongeschiktheidspercentage hoger is dan 47,78% gelet op het feit dat haar psychische en lichamelijke klachten vanaf 2019 zijn toegenomen.

Eiseres voert aan dat uit de medische informatie van haar behandelaren en de door haar ingevulde vragenlijst van 22 april 2020 volgt dat zij in haar algemene dagelijkse levensverrichtingen (ADL) niet zelfstandig is en twee tot drie dagen nodig heeft om van haar behandelingen te herstellen. Volgens eiseres moeten aanvullende beperkingen in de rubriek ‘persoonlijk functioneren’ worden aangenomen, te weten vasthouden en verdelen van de aandacht, inzicht in eigen kunnen, doelmatig handelen en zelfstandige taakuitvoering.

7. Verweerder heeft wegens een zorgvuldigheidsgebrek aanleiding gezien nader onderzoek te doen. In dat kader is eiseres op 30 mei 2022 door de verzekeringsarts bezwaar en beroep op het spreekuur gezien. Eiseres heeft op het spreekuur informatie van de behandelend sector verstrekt: een brief van de orthopedisch chirurg van 16 april 2019, een eindrapportage van 27 juli 2019, een brief van de Sint Maartenskliniek van 27 juli 2020, een brief van de Fortagroep van 28 augustus 2020, een brief van de Sint Maartenskliniek van 8 september 2020, een onderzoeksrapport van HSK van 3 februari 2021, een verslag van een diagnostiek- en adviestraject van Altrecht van 25 augustus 2021, een uitdraai van het huisartsenjournaal van 18 januari 2016 tot en met 10 augustus 2021 en een brief van de huisarts naar de psycholoog van 8 oktober 2021. De verzekeringsarts bezwaar en beroep heeft deze medische informatie betrokken bij zijn onderzoek.

8. De verzekeringsarts bezwaar en beroep concludeert in zijn rapportage dat bij eiseres geen sprake is van geen benutbare mogelijkheden omdat niet wordt voldaan aan de standaard ‘Geen benutbare mogelijkheden’. Met name is geen sprake van een grote mate van ADL afhankelijkheid. Een urenbeperking acht hij niet aan de orde. Wel worden aanvullende beperkingen aangenomen aan ten aanzien van autorijden, hitte, koude, geluids- en trillingsbelasting, samenwerken en werken ’s nachts of in onregelmatige diensten. In de gewijzigde FML van 30 mei 2022 zijn de aanvullende beperkingen opgenomen.

9. De arbeidsdeskundige bezwaar en beroep selecteert, uitgaande van de gewijzigde FML, in de rapportage van 1 juni 2022 dezelfde functies als geduid in 19 oktober 2020 en concludeert dat eiseres 47,78% arbeidsongeschikt blijft.

10. Eiseres stelt naar aanleiding van het nadere medische rapport dat een urenbeperking aan de orde is en licht toe dat ten onrechte door de verzekeringsarts bezwaar en beroep een toetsing aan de cumulatieve grond ‘langdurig verhoogd niet fysiologische belasting’ uit de Standaard duurbelasting achterwege is gelaten. Daarnaast stelt eiseres dat, ondanks het feit dat de datum in geding is gelegen vóór de rapportage van HSK van 3 februari 2021, dit rapport moet worden meegenomen, in het bijzonder de vermelding dat sprake is van een (“ernstige”) specifieke psychische aandoening, althans dit rapport inzicht kan verschaffen over de medische situatie van eiseres op de datum in geding.

11. Eiseres heeft ook nadere arbeidsdeskundige gronden aangevoerd. Eiseres stelt ten aanzien van de functie ‘productiemedewerker confectie’ dat de arbeidsdeskundige bezwaar en beroep de belasting als gevolg van nekpijn, geluid, duizeligheid en licht voorover buigen onvoldoende bij de beoordeling heeft betrokken. Eiseres stelt specifiek dat de beperking ten aanzien van ‘hoofdbewegingen maken’ in de rubriek ‘dynamische handelingen’ ten onrechte niet meer in de FML van 30 mei 2022 is opgenomen. Daarnaast moet volgens eiseres in de rubriek ‘statische houdingen’ een beperking worden opgenomen ten aanzien van ‘het hoofd in een bepaalde stand houden’ omdat eiseres niet continu naar een naaimachine kan kijken. De functie ‘administratief medewerker/inscanner’ kan zij niet uitoefenen vanwege nekpijn en omdat zij niet over het opleidingsniveau mbo-3 beschikt, aldus eiseres.

12. Ter zitting heeft de rechtbank met partijen besproken dat zij zich onvoldoende voorgelicht acht en heeft verweerder verzocht om aanvullend onderzoek te laten verrichten naar aanleiding van de aanvullende gronden van eiseres. Verweerder heeft in reactie op dit verzoek aan de rechtbank een aanvullende rapportage van de verzekeringsarts bezwaar en beroep van 1 juli 2022 en een aanvullende rapportage van de arbeidsdeskundige bezwaar en beroep van 4 juli 2022 doen toekomen. Eiseres heeft bij brief van 18 juli 2022 op deze twee rapportages gereageerd.

13. De rechtbank overweegt als volgt.