Rechtbank Den Haag, 12-10-2017, ECLI:NL:RBDHA:2017:11715, NL17.8745

1. Eiser stelt in het bezit te zijn van de Kameroense nationaliteit en te zijn geboren op [geboortedatum 1] 1998. Eiser heeft aan zijn asielaanvraag ten grondslag gelegd dat hij in 2013 is vertrokken uit het huis van zijn moeder en stiefvader en bij zijn vriend [persoon A] is gaan wonen. Vanaf 2014 heeft [persoon A] een kamer voor eiser gehuurd in Ecole Dubliq. In het begin dwong [persoon A] eiser om met hem te slapen. Dit stond eiser toe omdat hij geld, kleren en onderdak van [persoon A] kreeg. Vanaf 2014 sliep eiser uit vrije wil met [persoon A]. Daarvan zijn opnames gemaakt. De computer waar de opnames op stonden is gestolen. De opnames van [eiser] en [persoon A] zijn verspreid. Eiser werd bedreigd door de opnames, omdat

homoseksualiteit verboden is in Kameroen. Een week later heeft eiser besloten om te vertrekken uit Kameroen.

2. Het asielrelaas van eiser bevat volgens verweerder de volgende relevante elementen:

- de nationaliteit, identiteit en herkomst van eiser;

- de homoseksuele gerichtheid van eiser;

- de problemen in Kameroen naar aanleiding van zijn seksuele gerichtheid.

Verweerder heeft zich hierover op het standpunt gesteld dat de gestelde identiteit en nationaliteit van eiser al niet geloofwaardig wordt geacht, omdat eiser meermalen wisselend en tegenstrijdig heeft verklaard over waar hij is geboren, in Kameroen of in Centraal Afrika (CAR), en over wanneer hij zou zijn geboren. Nu eiser verder geen objectieve bewijzen heeft overgelegd omtrent zijn gestelde identiteit en nationaliteit en toerekenbaar zijn geboorteakte heeft verloren in Frankrijk, is het voor verweerder onmogelijk om vast te stellen welke identiteit en nationaliteit eiser bezit. Verweerder komt dan ook niet toe aan een inhoudelijke beoordeling van de asielgronden en concludeert daarom dat de asielaanvraag kennelijk ongegrond is.

3. Eiser betwist dat hij verweerder heeft misleid door valse informatie te verstrekken. Eiser stelt dat hij de waarheid heeft gesproken over zijn identiteit en nationaliteit. Eiser heeft ook direct tijdens het aanmeldgehoor al aangegeven dat het proces-verbaal van het intake gesprek bij de vreemdelingenpolitie onjuist was. Verweerder houdt dan ook ten onrechte vol dat eiser tijdens dat gesprek zou hebben gezegd dat hij is geboren op [geboortedatum 2] 2000. Uit het proces-verbaal blijkt immers juist duidelijk dat eiser heeft aangegeven te zijn geboren op [geboortedatum 1] 1998. Wellicht dat de datum [geboortedatum 2] 2000 is vermeld vanwege de verloren geboorteakte. In ieder geval kan niet worden volgehouden dat eiser verweerder heeft misleid. Blijft over dat eiser wisselend heeft verklaard in welk land hij nu precies is geboren. Deze fout heeft eiser echter ook hersteld en het mag ook niet zo zijn dat één relatief klein foutje aan het begin van de procedure van een destijds minderjarige asielzoeker tot gevolg heeft dat het hele asielrelaas niet meer inhoudelijk wordt beoordeeld. Temeer nu ook uit de digitale dossierstukken blijkt dat eiser ook in Italië heeft opgegeven te zijn geboren in Kameroen op [geboortedatum 1] 1998. Van meerdere uitgebreide en wisselende verklaringen op het punt van zijn identiteit en nationaliteit kan dan ook niet worden gesproken. Het besluit is daarom ondeugdelijk gemotiveerd.

4. Verweerder heeft ter zitting gemotiveerd verweer gevoerd.

5. De rechtbank overweegt als volgt.

6. Gelet op het vorenstaande is de rechtbank van oordeel dat verweerder zich niet ten onrechte op het standpunt heeft gesteld dat het door toedoen van eiser zelf niet mogelijk is te achterhalen welke nationaliteit eiser bezit, wie hij is en waar hij is geboren. Gelet hierop heeft verweerder zich op goede gronden niet gebogen over de inhoudelijke beoordeling van het aangevoerde en heeft verweerder kunnen concluderen tot ongeloofwaardigheid van het asielrelaas.

7. Nu eiser verweerder onjuiste informatie heeft verstrekt over zijn identiteit

en nationaliteit en daarmee verweerder heeft misleid, heeft verweerder de aanvraag tevens af kunnen wijzen als kennelijk ongegrond met toepassing van artikel 30b, eerste lid, aanhef en onder c, van de Vw 2000.

8. Eiser komt niet in aanmerking voor toelating op grond van artikel 29, eerste lid, aanhef en onder a of b, van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw). De aanvraag is terecht afgewezen als kennelijk ongegrond.

9. Het beroep is ongegrond.

10. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.