Rechtbank Breda, 31-05-2010, ECLI:NL:RBBRE:2010:2178 ECLI:NL:RBBRE:2010:2248 BM9612, 09/1016

Procedurenummer: AWB 09/1016

Uitspraakdatum: 31 mei 2010

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) juncto artikel 27d van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) in het geding tussen

en

Eiser wordt hierna belanghebbende genoemd en verweerder inspecteur.

1.Beslissing

2.Gronden

2.1.Door de bevoegde Belgische autoriteiten zijn op 18 februari 2005 gegevens verstrekt aan de FIOD/ECD inzake Nederlandse ingezetenen die een rekening zouden hebben aangehouden bij de bank Van Lanschot te Luxemburg. De gegevens bestonden uit afschriften van fotokopieën van lijsten waarop namen en saldi waren vermeld. Belanghebbende is als rekeninghouder geïdentificeerd. Bij brief van 7 maart 2007 is hem daarvan mededeling gedaan en is hem gevraagd gegevens en inlichtingen over de bankrekening te verstrekken. Het verzoek is herhaald bij brieven van 15 maart 2007 en 18 juni 2007. Bij brief van 20 november 2007 zijn navorderingsaanslagen aangekondigd voor de inkomstenbelasting/premieheffing 1995 en vermogensbelasting 1996. Bij brief van 30 november 2007 heeft belanghebbende vervolgens afschriften van de stukken van Van Lanschot inzake de rekening verstrekt. Met dagtekening 14 december 2007 zijn de navorderingsaanslagen over 1995 en 1996 opgelegd, gebaseerd op de door belanghebbende verstrekte gegevens. De onderhavige navorderingsaanslag en boete zijn opgelegd met dagtekening 10 december 2008.

Verlengde navorderingstermijn

2.2.Ter zitting is komen vast te staan dat de onderhavige aanslag is vastgesteld met toepassing van de verlengde navorderingstermijn artikel 16, vierde lid, AWR. Belanghebbende heeft bezwaar gemaakt tegen het gebruiken van de verlengde navorderingstermijn en gesteld dat het opleggen van de navorderingsaanslag onredelijk lang heeft geduurd.

2.3.De rechtbank zal beoordelen of de termijn die is verlopen tussen de ontvangst van de informatie uit België en de datum waarop de navorderingsaanslag is opgelegd, langer is geweest dan hetgeen noodzakelijk was voor het verkrijgen van inlichtingen die nodig waren voor het bepalen van de verschuldigde belasting en tevens het met redelijke voortvarendheid voorbereiden en vaststellen van de aanslag.

2.4.Tussen het moment dat de Belgische informatie bij de FIOD/ECD binnenkwam en het moment dat voor het eerst contact met belanghebbende werd opgenomen, zijn ruim twee jaar verstreken. De inspecteur heeft aangegeven dat in die periode de informatie is bestudeerd, dat een draaiboek is opgezet voor het identificeren en belasten van de daarbij genoemde personen en dat de identificatie heeft plaatsgevonden. De rechtbank is van oordeel dat een dergelijk proces, wil het zorgvuldig geschieden, naar zijn aard nu eenmaal tijd kost, zeker in een situatie als deze waarin alleen namen en voornamen van personen bekend zijn maar geen adres- of woonplaatsgegevens. Een termijn van ruim twee jaar acht de rechtbank daarvoor heel redelijk. Vervolgens is met belanghebbende gecorrespondeerd op 7 maart 2007, 15 maart 2007 en 18 juni 2007. Belanghebbende heeft op 12 en 19 maart 2007 ontkend een rekening aan te houden. De navorderingsaanslagen over 1995 en 1996 zijn vervolgens aangekondigd in november 2008 en vastgesteld op 14 december 2007, op basis van de alsnog door belanghebbende bij brief van 30 november 2007 verstrekte gegevens. De onderhavige aanslag is opgelegd met dagtekening 10 december 2008, op basis van diezelfde gegevens.

2.5.De inspecteur heeft gesteld dat het opleggen van de navorderingsaanslag is vertraagd doordat er twijfel was over de herkomst van de op de rekening gestorte bedragen, maar niet is aannemelijk geworden dat hij ook maar enige actie heeft ondernomen richting belanghebbende tot het hoorgesprek over het bezwaarschrift tegen de navorderingsaanslagen 1995/1996 op 29 mei 2008. Uit de brief van belanghebbende van 27 juni 2008 aan de inspecteur valt af te leiden dat tijdens dat hoorgesprek wel mede is gesproken over de herkomst van de in 2001 op de rekening gestorte bedragen. Naar het oordeel van de rechtbank heeft de inspecteur echter, door niets te doen tussen 30 november 2007 en 29 mei 2008, niet de voortvarendheid betracht die redelijkerwijs van hem kan worden vereist bij het voorbereiden en vaststellen van de navorderingsaanslag. Blijkens het arrest van het Hof van Justitie van 11 juni 2009, C-155/08 en C-157/08 leidt dat tot vernietiging van de navorderingsaanslag wegens termijnoverschrijding.

2.6.Nu de navorderingsaanslag wordt vernietigd, geldt hetzelfde voor de boete.

2.7.De overige stellingen van belanghebbende behoeven geen behandeling meer.

Proceskostenveroordeling

2.8.De rechtbank vindt aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het bezwaar en het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn voor de zaken met de nummers 09/1016, 09/1017 en 09/1018, die de rechtbank als samenhangend beschouwt, op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 805 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift met een waarde per punt van € 161, 1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 322 en een wegingsfactor 1). Hiervan wordt een derde deel of € 268 toegekend in de onderhavige zaak.

Uitgesproken in het openbaar op 31 mei 2010.