Parket bij de Hoge Raad, 21-01-2014, ECLI:NL:PHR:2014:167, 12/02880

Nr. 12/02880

Mr. Spronken

Zitting: 21 januari 2014

1. Verdachte is bij arrest van 3 mei 2012, volgend op een terugwijzing door de Hoge Raad op 2 februari 2010¹, door het Gerechtshof te Amsterdam vrijgesproken van het voorhanden hebben van twee vuurwapens en munitie gedurende een vlucht en op het vliegveld Schiphol. Voorts heeft het hof de onttrekking aan het verkeer bevolen van het revolver en het pistool die in beslag genomen waren.

2. Namens de verdachte is cassatieberoep tegen voornoemd arrest ingesteld “meer speciaal tegen de onttrekking van het verkeer van de twee in beslaggenomen vuurwapens …” zo volgt uit de akte rechtsmiddel.

3. Mr. B.P. de Boer, advocaat te Amsterdam, heeft namens verdachte een middel van cassatie voorgesteld.

4. Het middel klaagt dat het hof ten onrechte althans ontoereikend gemotiveerd, de onttrekking aan het verkeer heeft bevolen van de twee vuurwapens.

5. In zijn arrest van 3 mei 2012 heeft het hof de verdachte vrijgesproken van het ten laste gelegde feit en de onttrekking aan het verkeer gelast van:

6. Art. 36b Sr luidt voor zover relevant voor onderhavige zaak als volgt:

7. Het middel komt er in de kern op neer dat nu het hof verdachte heeft vrijgesproken, de onttrekking aan het verkeer van de vuurwapens op grond van art. 36b lid 1, sub 3° en art. 36c Sr alleen bevolen kan worden als het hof vaststelt dat (desondanks) een strafbaar feit is begaan. Nu het hof dat niet heeft gedaan is de onttrekking aan het verkeer rechtens onjuist althans ontoereikend geformuleerd.

8. Ik ben het met de steller van het middel eens.

9. Op grond van art. 36b, eerste lid onder 3° Sr kunnen in beslag genomen voorwerpen ook in geval van vrijspraak worden onttrokken aan het verkeer, maar dan moet wel in die uitspraak worden vastgesteld dat enig strafbaar feit is begaan. Houdt het arrest daaromtrent niets in, zoals in onderhavige zaak, dan is onttrekking aan het verkeer van in beslag genomen voorwerpen in strijd met voormelde bepaling. Hieraan ligt volgens de jurisprudentie van de Hoge Raad ten grondslag, dat bij een vrijsprekend arrest het hof in het kader van het beslissingsschema van art. 350 Sv niet is toegekomen aan de vraag of sprake was van een strafbaar feit.² Bij een onttrekking aan het verkeer ingeval van vrijspraak zal in het arrest dus nog iets naders moeten worden vastgesteld over het begaan van enig strafbaar feit. Dat uit de aard van het voorwerp volgt dat het kan dienen tot het begaan van soortgelijke misdrijven is niet genoeg.³

10. Vooropgesteld moet worden dat het bij de vaststelling van ‘enig strafbaar feit’ in de zin van art. 36b, eerste lid onder 3° Sr niet hoeft te gaan om een strafbaar feit dat door de verdachte is begaan. Het kan ook zijn dat een andere (anonieme) verdachte het strafbare feit heeft begaan.⁴ Evenmin moet hiervoor het daderschap van verdachte aan het tenlastegelegde feit op grond van wettige bewijsmiddelen blijken. Anders zou in een zaak als de onderhavige, waarbij de verdachte is vrijgesproken, geen onttrekking aan het verkeer kunnen worden bevolen. Het gaat mijns inziens om een vaststelling dat enig strafbaar feit is begaan in meer geabstraheerde zin, los van de vraag of de verdachte hiervoor ook daadwerkelijk kan worden veroordeeld.⁵

11. Dat verdachte is vrijgesproken lijkt in onderhavige zaak, hoewel het hof daar in zijn arrest niets over vermeldt, gelegen te zijn in de omstandigheid dat hij had verklaard er zich niet van bewust te zijn geweest dat hij de wapens bij zich had. Aan deze verklaring had het hof in een eerder veroordelend arrest volgens de Hoge Raad niet zonder nadere motivering voorbij mogen gaan.⁶ Kennelijk heeft het ontbreken van enig bewustzijn bij de verdachte met betrekking tot het aanwezig hebben van de vuurwapens tot de vrijspraak geleid.