Parket bij de Hoge Raad, 31-01-2012, BU3992, 11/00143 P

Conclusie inzake:

[Betrokkene]

1. Het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch heeft bij arrest van 16 december 2009 het door de betrokkene, ter zake van het "medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2, eerste lid, onder B en C van de Opiumwet gegeven verbod, meermalen gepleegd" en "medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met een in artikel 3, eerste lid, onder B en C van de Opiumwet gegeven verbod, meermalen gepleegd", wederrechtelijk verkregen voordeel geschat op € 3.752.314,- en, na aftrek van € 37.000,- vanwege de aanzienlijke overschrijding van de redelijke termijn, aan de betrokkene ter ontneming van dat wederrechtelijk verkregen voordeel de verplichting opgelegd tot betaling aan de Staat van een bedrag van afgerond € 3.715.000,-.

2. Er bestaat samenhang tussen de zaken met de griffienummers 10/00247P en 11/00143P. In beide zaken zal ik vandaag concluderen.

3. Namens de betrokkene heeft mr. H.H.M. van Dijk, advocaat te 's-Hertogenbosch, vier middelen van cassatie voorgesteld.

4. Het eerste middel klaagt dat het Hof in zijn arrest heeft opgenomen dat de nettowinst uit de verkoop van verdovende middelen door de betrokkene zou zijn geschat op 25% van de omzet, hoewel een verklaring met een dergelijke inhoud niet is opgenomen in de 'aanvulling bewijsmiddelen'.

Deze verklaring heeft in het ontnemingsrapport als basis gediend voor de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel.

(...)

I.2.3 (...)

Uit de verklaring van de medeveroordeelde blijkt dat de coffeeshop 7 dagen per week geopend was.

Derhalve bedraagt de gemiddelde opbrengst uit de verkoop van softdrugs per week: 6 dagen x (gemiddeld) fl. 16.000,- + fl. 30.000,- = fl. 126.000,-.

De netto winst is door veroordeelde geschat op 25% van de omzet en bedraagt derhalve 25% x fl. 18.000,- = fl. 4.500,- per dag.

(...)"

7. Het Hof heeft onder meer de volgende verklaring van de medeveroordeelde [medebetrokkene] tot het bewijs gebezigd:

"8. Het ambtsedig proces-verbaal van verhoor (...), voor zover inhoudende - zakelijk weergegeven - als verklaring van [medebetrokkene]:

Naast de handel in kleine hoeveelheden verhandelden wij (hof: [medebetrokkene] en [betrokkene]) ook grotere partijen hash en marihuana.

9. Zoals de steller van het middel terecht aanvoert, heeft niet de betrokkene de vorenbedoelde verklaring afgelegd, maar zijn broer, de medeveroordeelde [medebetrokkene]. De overweging van het Hof dat de nettowinst door de betrokkene is gesteld op 25% van de omzet berust, lijkt mij, op een kennelijke misslag die evenwel niet tot cassatie hoeft te leiden, nu Uw Raad de overweging van het Hof verbeterd kan lezen, in dier voege dat de netto winst door de medeveroordeelde [medebetrokkene] is gesteld op 25% van de omzet.(1)

10. Het middel faalt alsdan.

11. Het tweede middel behelst de klacht dat het Hof in de 'aanvulling bewijsmiddelen' met elkaar strijdige bewijsmiddelen heeft opgenomen.

12. Het Hof heeft voor zover hier relevant de volgende verklaringen als bewijsmiddel gebezigd:

"11. Het ambtsedig proces-verbaal van verhoor (...), voor zover inhoudende - zakelijk weergegeven - als verklaring van [betrokkene 1] (geboren op [geboortedatum] 1980):

(...)

20. Het ambtsedig proces-verbaal van verhoor (...), voor zover inhoudende - zakelijk weergegeven - als verklaring van [getuige 1]:

13. In de toelichting op het middel wordt gesteld dat het arrest nietig is nu de verklaring van [betrokkene 1], dat [getuige 1] drugs verkocht voor [medebetrokkene] (ik begrijp: medeveroordeelde [medebetrokkene]), zich niet verdraagt met de verklaring van [getuige 1] dat hij drugs verkocht voor [betrokkene] (de betrokkene).

14. Uit de inhoud van de door het Hof gebezigde bewijsmiddelen blijkt dat de betrokkene samen met zijn broer [medebetrokkene] in drugs handelde. Ik wijs daartoe vooral op de verklaringen van [medebetrokkene] (zie de bewijsmiddelen 3, 4 en 8), zijn vrouw [betrokkene 3] (bewijsmiddel 10) en de getuigen [getuige 1] en [getuige 2] (bewijsmiddelen 23 en 24). Nu uit deze bewijsmiddelen kan worden afgeleid dat de broers [betrokkene en medebetrokkene] gezamenlijk de handel in drugs dreven, kan worden gezegd dat [getuige 1] de drugs voor beiden verkocht. Aldus zijn de bedoelde verklaringen dat [getuige 1] voor [medebetrokkene] dan wel (ook) voor [betrokkene] werkte niet tegenstrijdig met elkaar. Mitsdien ontbeert het middel feitelijke grondslag.

15. Het middel faalt.

16. Ook in het derde middel wordt geklaagd dat het Hof met elkaar strijdige bewijsmiddelen in de 'aanvulling bewijsmiddelen' heeft opgenomen.

17. Daarbij wordt gedoeld op de volgende twee door het Hof gebezigde bewijsmiddelen:

"12. Het ambtsedig proces-verbaal van verhoor (...), voor zover inhoudende - zakelijk weergegeven - als verklaring van [betrokkene 1]:

(...)

22. Een proces-verbaal van getuigenverhoor van de rechter-commissaris (...), voor zover inhoudende - zakelijk weergegeven - als verklaring van [getuige 1]:

18. In de toelichting op het middel wordt aangevoerd dat bovenstaande verklaringen en de verklaring van [betrokkene 1] zoals hierboven onder 11 weergegeven, strijdig met elkaar zijn, nu [getuige 1] heeft verklaard dat hij samen met [betrokkene 1] cocaïne heeft verkocht, terwijl [betrokkene 1] heeft verklaard dat hij hashish verkocht.

19. De verklaring van [betrokkene 1] dat hij hashish verkocht lijkt mij geenszins tegenstrijdig met de verklaring van [getuige 1] dat hij samen met [betrokkene 1] en [betrokkene] cocaïne verkocht. Blijkens de gebezigde bewijsmiddelen heeft [betrokkene 1] inderdaad niet verklaard dat hij met [getuige 1] cocaïne verkocht. Maar dat wil niet zeggen dat dit niet heeft plaatsgevonden. Van een tegenstrijdigheid met de verklaring van [getuige 1], waarin wel over cocaïne wordt gesproken, is dan ook geen sprake. Het middel mist derhalve feitelijke grondslag.

20. Het middel faalt.

21. Het vierde middel klaagt dat het Hof het verkorte arrest niet tijdig, binnen de door de wet gestelde termijn, met bewijsmiddelen heeft aangevuld, ten gevolge waarvan de Hoge Raad de gedingstukken niet tijdig, binnen 8 maanden na het instellen van het beroep in cassatie, ter griffie heeft ontvangen.

22. Het cassatieberoep is ingesteld op 22 december 2009. Blijkens een op de aanbiedingsbrief van de processtukken geplaatst stempel zijn de stukken van het geding eerst op 31 december 2010 ter griffie van de Hoge Raad ontvangen. Dat brengt mee dat de inzendingstermijn van acht maanden met vier maanden is overschreden. Dit tijdverlies kan bovendien niet door een voortvarende behandeling in cassatie worden gecompenseerd.(2)

23. Het middel is terecht voorgesteld.

24. De eerste drie middelen falen en kunnen worden afgedaan met de in art. 81 RO bedoelde motivering.

25. Ambtshalve gronden waarop Uw Raad de aangevallen beslissing zou moeten vernietigen heb ik niet aangetroffen.

26. Deze conclusie strekt tot vernietiging van het bestreden arrest voor wat betreft de hoogte van het opgelegde bedrag ter ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel. De Hoge Raad kan de hoogte daarvan verminderen naar de gebruikelijke maatstaf. Voor het overige dient het beroep te worden verworpen.

AG