Parket bij de Hoge Raad, 18-05-2004, AO3562, 02516/03 A

Conclusie inzake:

[verdachte]

1. Verdachte is door het Gemeenschappelijk Hof van Justitie van de Nederlandse Antillen en Aruba wegens I "deelneming aan een vereniging die tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven, gepleegd door een rechtspersoon" en III "valsheid in geschrifte, gepleegd, door een rechtspersoon" veroordeeld tot een geldboete van Naf 300.000,-.

2. Namens verdachte heeft mr. A. Moszkowicz, advocaat te Amsterdam, drie middelen van cassatie voorgesteld.

3. Er bestaat samenhang tussen de zaken met de nummers 02516/03 A tot en met 02523/03 A. In al deze zaken zal ik vandaag concluderen.

4. Het eerste middel bevat de klacht dat het Hof het verweer met betrekking tot de gesloten onrechtmatige overeenkomst met de criminele getuige [getuige 1] dat strekte tot niet-ontvankelijkverklaring van het Openbaar Ministerie, op ontoereikende gronden heeft verworpen, dan wel dat de toepassing door het Hof van een strafkorting van 25% onbegrijpelijk is c.q. onvoldoende recht doet aan de door het Hof geconstateerde procedurele onzorgvuldigheden van het openbaar ministerie, in het bijzonder het onvoldoende betrachten van openheid, het aangaan van een disproportionele overeenkomst en het niet voldoen aan de eis van subsidiariteit.

5. Het middel faalt op de gronden uiteengezet in de bespreking van het eerste middel in mijn conclusie inzake [medeverdachte 1] (zaak 02523/03 A).

6. Het tweede middel bevat de klacht dat de bewezenverklaarde feiten, in het bijzonder het bewezenverklaarde opzet op de verweten handelwijze, niet uit de gebezigde bewijsmiddelen kan worden afgeleid en dat de bewezenverklaring dus onvoldoende met redenen is omkleed.

Het hiervoor overwogene: de feiten die zijn komen vast te staan en het gememoreerde feit van algemene bekendheid vormen, gelet op de ontoereikende verklaring van [medeverdachte 1], een voldoende deugdelijk fundament om te kunnen komen tot het oordeel dat als 'door misdrijf verkregen' zijn aan te merken de aan [medeverdachte 1] toe te schrijven gelden waarvan is kunnen worden vastgesteld dat zij chartaal dan wel giraal van buiten het eiland Curaçao alhier zijn ingevoerd. A contrario geldt het tegendeel voor de gelden waarvan dat niet is kunnen worden vastgesteld. Het gaat dus niet om de munteenheid van het betreffende geld, maar om de feitelijke herkomst ervan.

8. Uit de bewijsmiddelen blijkt dat [medeverdachte 1] essentiële bemoeienis had met het exporteren van cocaïne naar Nederland, dat hij beschikte over totaal fl. 7.000.000,- in contanten, welke hij zonder daarvoor een kwitantie te ontvangen aan een zekere [betrokkene 1] heeft overhandigd teneinde deze gelden door een bank te laten beheren, dat de gelden van [verdachte], dat door [medeverdachte 1] werd geëxploiteerd, op de rekening van [medeverdachte 4] stonden, dat in 1999 ruim Naf. 2.330.000,- vanuit Liechtenstein door [medeverdachte 4] is overgeboekt naar een rekening van [medeverdachte 3] N.V., dat de gelden op rekening van [medeverdachte 3] werden gestort omdat [verdachte] geen lening van de banken kon krijgen, dat [medeverdachte 1] gelden gestort kreeg op de rekening van [medeverdachte 3] en dat [medeverdachte 1] zelf voorzag in betaling van grote bedragen voor verbouwing van [verdachte].

9. Uit deze feiten en omstandigheden beschouwd in onderling verband en samenhang heeft het Hof gelet op de door hem genoemde ervaringsregel kunnen afleiden dat de in de bewezenverklaring genoemde gelden van misdrijf afkomstig waren, dat [medeverdachte 1] - naar het oordeel van het Hof kennelijk moet worden begrepen - daarvan wist, en voorts dat [verdachte] waarover [medeverdachte 1] gezien diens beslissing tot benoeming van haar directeur de feitelijke zeggenschap had, deel uitmaakte van de uit diverse rechtspersonen zoals [medeverdachte 4] N.V., [medeverdachte 3] N.V., [medeverdachte 5] N.V. en [medeverdachte 6] N.V. en natuurlijke personen zoals [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] bestaande organisatie waarvan het oogmerk was gericht op onder meer het verwerven, voor handen hebben en overdragen van door misdrijf verkregen gelden. Uit een en ander kan worden afgeleid dat [verdachte] oogmerk had op deelneming aan genoemde criminele organisatie.(1)

10. Het voorgaande brengt mee dat hetgeen het Hof overweegt ten aanzien van de weigering van [medeverdachte 1] op vragen omtrent de herkomst van de gelden antwoord te geven en de bezwaren die in het middel daartegen worden geuit buiten beschouwing kunnen blijven. Daarbij merk ik op dat de overweging van het Hof is toegesneden op de positie van [medeverdachte 1] als verdachte terwijl in de onderhavige zaak [verdachte] verdachte is.

11. Naar aanleiding van het middel en ambtshalve merk ik op dat het bewijs ten aanzien van het onder III bewezenverklaarde feit ontbreekt omdat uit de bewijsmiddelen niet blijkt van - kort gezegd - knoeien in computerbestanden. Daarom ga ik voorbij aan de vraag of het bewezenverklaarde opzet uit de gebezigde bewijsmiddelen kan worden afgeleid.

12. Het middel faalt en kan worden afgedaan met de in art. 81 RO bedoelde motivering. Over de gevolgen van hetgeen ik opmerkte naar aanleiding van het middel en ambtshalve kom ik hierna te spreken.

13. Het derde middel is gericht tegen 's Hofs motivering van de opgelegde geldboete.

14. Het middel faalt op de gronden uiteengezet in de bespreking van het derde middel in mijn conclusie inzake [medeverdachte 1] (zaak 02523/03 A).

15. Ambtshalve merk ik op dat op overtreding van art. 146 en art. 230 SrNA geen geldboete is gesteld. Art. 28 SrNa kan hierin mijns inziens - evenals het met die bepaling overeenkomende art. 24 (oud) Sr(2) - niet voorzien.(3) Derhalve kan het arrest niet alleen voor wat betreft de bewezenverklaring van feit III maar ook voor wat betreft de oplegging van de straf niet in stand blijven. In aanmerking genomen dat verbeurdverklaring in het Antilliaanse Wetboek van Strafrecht niet als zelfstandige straf kan worden opgelegd en dat dit Wetboek ook niet de schuldigverklaring zonder toepassing van straf kent, zie ik geen reden de zaak na vernietiging te verwijzen naar het Gemeenschappelijk Hof.

16. Deze conclusie strekt tot vernietiging van de bestreden uitspraak, doch uitsluitend voor wat betreft de bewezenverklaring van feit III en de strafoplegging.

AG