Hoge Raad, 25-09-2009, BD4373, 07/10290

nr. 07/10290

25 september 2009

Van belanghebbende zijn bij op één aanslagbiljet van 19 november 2004 verenigde uitnodigingen tot betaling douanerechten geheven. Het tegen die uitnodigingen tot betaling van douanerechten door belanghebbende gemaakte bezwaar is bij uitspraak van de Inspecteur afgewezen.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft het beroep ongegrond verklaard. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

Belanghebbende heeft een conclusie van repliek ingediend.

De Staatssecretaris heeft een conclusie van dupliek ingediend.

De Advocaat-Generaal M.E. van Hilten heeft op 30 mei 2008 geconcludeerd tot ongegrondverklaring van het beroep in cassatie.

3.1.1. Belanghebbende, douane-expediteur, heeft in 2002 en 2003 - voor zover in deze zaak van belang - in opdracht van E B.V. in totaal negenentwintig maal aangifte voor het vrije verkeer gedaan. In de aangiften zijn de goederen omschreven als 'alarmtoestellen' of 'alarmtoestellen tegen diefstal, brandalarmtoestellen e.d. toestellen, van de soort gebruikt voor gebouwen'; in deze aangiften is door belanghebbende als tariefpost vermeld post 8531 10 30 van de Gemeenschappelijke Nomenclatuur (hierna: de GN).

De goederen waren van oorsprong uit China. Bij de aangiften heeft belanghebbende facturen gevoegd van de leverancier van de goederen, J. Ltd. te Taiwan. Op deze facturen zijn de goederen omschreven als 'anti burglar alarm device automatic light'.

De aangiften zijn direct afgehandeld, zonder fysieke controle van de goederen.

3.2. Het Hof heeft het beroep dat belanghebbende heeft gedaan op toepassing van artikel 220, lid 2, letter b, van het Communautair douanewetboek (hierna: het CDW) verworpen. Het Hof heeft daarbij overwogen dat met betrekking tot de onderwerpelijke aangiften voor het vrije verkeer bij de verificatie geen inhoudelijke en diepgaande controle van de aangiften heeft plaatsgevonden, zodat van een actieve gedraging, die zou zijn aan te merken als een vergissing in de zin van vermeld artikel van het CDW, die aan navordering in de weg staat, in casu geen sprake is.

Het beroep van belanghebbende op de afhandeling van in het verleden gedane invoeraangiften, waarbij post 8531 na onderzoek van de goederen werd aanvaard, kan naar 's Hofs oordeel geen wijziging brengen in het oordeel dat met betrekking tot de litigieuze aangiften geen vergissing door de douaneautoriteiten is begaan. Het Hof heeft daartoe overwogen dat belanghebbende heeft verklaard dat goederen als de onderhavige in de periode 1993 tot 2002 steeds als "alarmlampen" zijn aangegeven. Op grond daarvan heeft het Hof - met verwijzing naar het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen van 1 april 1993, Société Hewlett-Packard France, C-250/91 - aannemelijk geacht dat een vergelijking van de aangegeven tariefpost met de uitdrukkelijke aanduiding van de goederen de onjuiste tariefindeling niet aan het licht zou hebben gebracht. Daaraan doet naar het oordeel van het Hof niet af dat twee- tot driemaal per jaar goederen als de onderhavige grondig zijn onderzocht.

3.3.4. De feiten waarop belanghebbendes hiervóór in 3.3.2 weergegeven betoog is gestoeld, zijn ook reeds voor het Hof aangevoerd en door de Inspecteur niet weersproken. Zij kunnen, gelet op het voorgaande, tot geen andere conclusie leiden dan dat de onjuiste boekingen, welke op de op de onderhavige aangifte zijn gevolgd, het gevolg zijn geweest van een vergissing in de zin van artikel 220, lid 2, letter b, van het CDW.

Voor het Hof heeft de Inspecteur met betrekking tot de toepassing van artikel 220, lid 2, letter b, van het CDW niet betwist dat aan de overige voorwaarden voor toepassing van deze bepaling is voldaan. Op grond van dit een en ander slaagt het middel in zoverre en behoeft het voor het overige geen behandeling. 's Hofs uitspraak kan niet in stand blijven. De Hoge Raad kan de zaak afdoen.

De Hoge Raad:

verklaart het beroep in cassatie gegrond,

vernietigt de uitspraak van het Hof, alsmede de uitspraak van de Inspecteur en de uitnodigingen tot betaling, gelast dat de Staat aan belanghebbende vergoedt het door deze ter zake van de behandeling van het beroep in cassatie verschuldigd geworden griffierecht ten bedrage van € 428, alsmede het bij het Hof betaalde griffierecht ter zake van de behandeling van de zaak voor het Hof ten bedrage van € 276, derhalve in totaal € 704,

veroordeelt de Staatssecretaris van Financiën in de kosten van het geding in cassatie aan de zijde van belanghebbende, vastgesteld op de helft van € 1288, derhalve € 644, voor beroepsmatig verleende rechtsbijstand, en veroordeelt de Inspecteur in de kosten van het geding voor het Hof aan de zijde van belanghebbende, vastgesteld op de helft van € 644, derhalve € 322, voor beroepsmatig verleende rechtsbijstand.