Gerechtshof Amsterdam, 20-07-2007, BB0037, 23-003893-06

TEGENSPRAAK

VERKORT ARREST VAN HET GERECHTSHOF TE AMSTERDAM

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzittingen in eerste aanleg van 19 en 20 juli 2006 en op de terechtzittingen in hoger beroep van 16 februari 2007, 19 juni 2007, 10 juli 2007 en 12 juli 2007.

Het hof heeft kennis genomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door de verdachte en de raadsman naar voren is gebracht.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd hetgeen vermeld staat in de inleidende dagvaarding, zoals op de terechtzitting in eerste aanleg van 1 juni 2006 op vordering van de officier van justitie op de voet van het bepaalde in artikel 314a van het Wetboek van Strafrecht nader omschreven. Van die dagvaarding en vordering nadere omschrijving zijn kopieën in dit arrest gevoegd. De inhoud daarvan wordt hier overgenomen.

Voorzover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, leest het hof deze verbeterd. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.

Vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep kan niet in stand blijven, omdat het hof zich daarmee niet verenigt.

Bewezengeachte

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het onder 1, 2, 3, 4 en 5 tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat hij

ten aanzien van het onder 1 tenlastegelegde:

op tijdstippen gelegen in de periode van 1 januari 2003 tot en met 30 juni 2005, te Hilversum en elders in Nederland, telkens met het oogmerk om zich en anderen wederrechtelijk te bevoordelen door een samenweefsel van verdichtsels, meerdere personen (gelduitleners en/of beleggers en/of investeerders), onder wie na te noemen personen, heeft bewogen en/of doen bewegen tot de afgifte van geld, te weten:

hebbende hij, verdachte, - zakelijk weergegeven -

telkens opzettelijk valselijk en listiglijk en bedrieglijk en in strijd met de waarheid

waardoor voormelde personen werden bewogen tot bovenomschreven afgiften;

ten aanzien van het onder 2 tenlastegelegde:

op tijdstippen gelegen in de periode van 1 april 2005 tot en met 31 augustus 2005, in Nederland, terwijl verdachte bij vonnis van de rechtbank te Amsterdam van 15 juni 2005 in staat van faillissement is verklaard, ter bedrieglijke verkorting van de rechten van zijn schuldeisers,

(ad c)

- op 17 juni 2005 ter gedeeltelijke voldoening van een schuld, groot 780.000,- euro, aan de familie D. R. een bedrag van 300.000,- euro doen overboeken en doen uitbetalen aan die familie D. R. (D-102, pagina 002443, D-221, pagina 003034);

ten aanzien van het onder 3, primair, tenlastegelegde:

op tijdstippen gelegen in de periode van 1 april 2005 tot en met 31 juli 2005, te Amsterdam en elders in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander, meermalen, telkens opzettelijk gebruik heeft gemaakt en/of gebruik heeft doen maken van valse

en

telkens opzettelijk voorhanden heeft gehad valse

bestaande dat gebruikmaken en/of doen gebruikmaken hierin dat

(ad a en b)

op 29 april 2005 voormelde “Quittungen” en dat “Treuhand und Geschäftsbesorgungsvertrag” per fax en koerier zijn verzonden aan de Autoriteit Financiële Markten (D-260) - zakelijk weergegeven - ter staving van

bestaande die valsheid - zakelijk weergegeven - hierin dat

(ad a)

op die Quittungen - in strijd met de waarheid - vermeld was dat door verdachte respectievelijk

aan W. G. /MOC A.G. was overhandigd

en

(ad b)

op dat Treuhand und Geschäftsbesorgungsvertrag - in strijd met de waarheid - als datum van ondertekening “13 januari 2003” was vermeld (D-60)

en

(ad c)

van verdachte had ontvangen en dat voormelde bedragen zouden worden geïnvesteerd in projecten in Tsjechië en op zijn laatst op 15 september 2005 zouden worden terugbetaald

en

(ad d)

op die Quittungen - in strijd met de waarheid - vermeld was dat in opdracht van verdachte door een persoon genaamd W. G. respectievelijk

was overhandigd aan de ondertekenaar, D. M., van die Quittungen;

ten aanzien van het onder 4 tenlastegelegde:

op tijdstippen gelegen in de periode van 1 januari 2002 tot en met 30 juni 2005, te Hilversum en elders in Nederland, telkens opzettelijk bedrijfsmatig, onder meer na te noemen op termijn opvorderbare gelden van het onder meer hierna te noemen publiek heeft aangetrokken en/of heeft doen aantrekken en/of ter beschikking heeft verkregen en ter beschikking heeft gehad:

publiek: gelden:

ten aanzien van het onder 5 tenlastegelegde:

op tijdstippen gelegen in de periode van 1 april 2005 tot en met 31 mei 2005, in Zwitserland en/of in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander, geldbedragen van respectievelijk 1.899.000,- euro (D-104) en/of 1.640.000,- euro (D-104) voorhanden heeft gehad en overgedragen, terwijl hij wist dat die geldbedragen - onmiddellijk of middellijk - afkomstig waren uit enig misdrijf,

en

van geldbedragen van 1.640.000,- euro en 782.237,49 euro (D-42) de herkomst heeft verhuld, terwijl hij wist dat die geldbedragen - onmiddellijk of middellijk - afkomstig waren uit enig misdrijf, immers is - zakelijk weergegeven - door verdachte en zijn mededader als volgt gehandeld:

- op 25 april 2005 wordt door verdachte een geldbedrag van 1.899.000,- euro gestort op een hem, verdachte, ter beschikkingstaande bankrekening, nummer [-], bij Bank Leu te Zwitserland (D-104) en

- wordt door verdachte een op 13 april 2005 gedateerde overeenkomst van geldlening gesloten met MOC A.G., op grond waarvan verdachte een geldbedrag van 1.640.000,- euro leent aan MOC A.G. (D-177) en

- wordt een op 13 april 2005 gedateerde overeenkomst van geldlening groot 809.615,80 euro, netto 782.237,49 euro, tussen MOC A.G. en Yukatan Nederland B.V. gesloten, op grond waarvan MOC A.G. zich verplicht dit bedrag te betalen aan Yukatan Nederland B.V. ten behoeve van de aankoop van het onroerend goed Oosteinderweg nr [-] te Aalsmeer (D-42) en

- vervolgens wordt op 26 april 2005 in opdracht van verdachte een geldbedrag van 1.640.000,- euro overgemaakt van die bankrekening bij de Bank Leu naar een bankrekening [-] bij de Bank Credit Suisse van MOC A.G. te Zwitserland (D-104, D-229) en

- wordt op 27 april 2005 een betaalopdracht gegeven namens MOC A.G. aan de bank Credit Suisse om van de bankrekening 0823-753540-41, terwijl die rekening toen tijdelijk geblokkeerd was, een bedrag van omgerekend 782.237,49 euro over te maken naar de bankrekening van notariskantoor S&H te Amsterdam onder de vermelding van “im Auftrag Yukatan Nederland B.V.” (D-187), ten behoeve van de aankoop van het onroerend goed Oosteinderweg nr [-] te Aalsmeer, en

- wordt ter voorfinanciering van voormelde overeenkomst van geldlening tussen MOC A.G. en Yukatan Nederland B.V., op initiatief en na aandringen van verdachte, van een bankrekening op naam van P.C. L. op 25 mei 2005 een bedrag van 532.238,- euro en van een bankrekening op naam van H. M. op 6 mei 2005 een bedrag van 100.000,- euro en van een bankrekening op naam van Antec A.G. op 24 mei 2005 een bedrag van omgerekend 150.000,- euro, gestort op de rekening van notaris S&H (AH-153), ten behoeve van de aankoop van het onroerend goed Oosteinderweg nr [-] te Aalsmeer, en

- wordt op 31 mei 2005 een bedrag van omgerekend 632.238,- euro gestort, als terugbetaling van voormelde voorfinanciering, door MOC A.G. op de bankrekening van P. C. L. (D-103).

Hetgeen onder 1, 2, 3, 4 en 5 meer of anders is ten laste gelegd, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

Het hof grondt zijn overtuiging dat de verdachte het bewezengeachte heeft begaan op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat.

Nadere bewijsoverweging(en):

Ten aanzien van het onder 1 bewezengeachte

Ten aanzien van het onder 5 bewezengeachte.

De verdediging heeft aangevoerd dat niet kan worden vastgesteld dat de verdachte gelden voorhanden heeft gehad en/of heeft overgedragen waarvan hij redelijkerwijs moest vermoeden dat die gelden middellijk of onmiddellijk afkomstig waren uit enig misdrijf. Gelet op hetgeen de verdachte heeft gesteld over de herkomst van het geld moet naar het oordeel van de verdediging worden uitgegaan van een legale herkomst van de gelden.

Strafbaarheid van het bewezengeachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het bewezengeachte uitsluit, zodat dit strafbaar is.

Het bewezengeachte levert op:

ten aanzien van het onder 1 bewezengeachte:

oplichting, meermalen gepleegd;

ten aanzien van het onder 2 bewezengeachte:

bedrieglijke bankbreuk, meermalen gepleegd;

ten aanzien van het onder 3, primair, bewezengeachte:

ten aanzien van het onder 4 bewezengeachte:

Overtreding van een voorschrift, gesteld bij artikel 82 van de Wet toezicht kredietwezen 1992, opzettelijk begaan, meermalen gepleegd;

ten aanzien van het onder 5 bewezengeachte:

medeplegen van witwassen, meermalen gepleegd.

Strafbaarheid van de verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluit, zodat de verdachte strafbaar is.

Oplegging van straf en/of maatregel

De rechtbank Amsterdam heeft de verdachte veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 5 (vijf) jaren met aftrek van de tijd die de verdachte in verzekering en in voorlopige hechtenis heeft doorgebracht.

Tegen voormeld vonnis is namens de verdachte hoger beroep ingesteld.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat de verdachte zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van vijf jaren met aftrek van de tijd die de verdachte in verzekering en in voorlopige hechtenis heeft doorgebracht.

Het hof heeft in hoger beroep de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van de feiten en de omstandigheden waaronder deze zijn begaan en gelet op de persoon van de verdachte.

Het hof heeft daarbij in het bijzonder het volgende in beschouwing genomen.

Blijkens de verklaringen van verdachte en gezien de over hem opgemaakte rapportage van 27 juni 2007 door de Reclassering Nederland was bij verdachte tengevolge van zijn relatief beperkte opleiding en intellectuele prestaties een sterke behoefte ontstaan zich vanuit zijn toenmalige werkzaamheden bij banken, waarvan hijzelf (alleen) de successen noemt, als autoriteit op het gebied van de valutahandel groots te manifesteren.

Deze reputatie en gepretendeerde gegoedheid stelde hem in de gelegenheid zijn behoefte aan waardering (status, aanzien, bij de grote jongens willen horen) te bevredigen en aan zijn compensatiedrang tegemoet te komen.

Tot 2003 lukt dat in beperkte kring door enorme rendementen aan bevriende inleggers te vergoeden maar al ras groeide zijn (financiële) populariteit hem boven het hoofd en kon hij hetgeen hij aan inleggers had beloofd, namelijk enorme rendementen die hij veelal ook garandeerde, niet (meer) waar maken ondanks het feit dat hij mede op de reputatie van Intervaluta BV (en ook Intereffect BV) waarvan hij directeur was mensen stimuleerde direct en indirect via tussenpersonen bij hem privé geld in te leggen voor te onderscheiden beleggingen en/of projecten met aanzienlijke rendementen.

Vanaf 2003 worden de gelden dan ook nog uitsluitend gebruikt om ingelegde gelden en/of de beloofde (torenhoge) rendementen uit te betalen. Deze piramide structuur loopt al snel spaak.

Aan het bestaan van grote investeringen in onder meer Tsjechië moet naar het oordeel van het hof danig worden getwijfeld bij gebrek aan enige concrete onderbouwing in de vorm van bescheiden of anderszins. Een zelfde beoordeling treft grote bedragen die zich -volgens verdachte- her en der zouden moeten bevinden, maar die ondanks diverse voortdurende naspeuringen -ook door de curator- niet te traceren zijn.

De aan de bewezenverklaarde feiten ten grondslag liggende strafbepalingen beogen het vermogen, het (openbaar) vertrouwen (in het handelsverkeer), het openbaar krediet en het vertrouwen in de kredietverlening, de integriteit van het financiële en economische verkeer te beschermen.

Verdachte heeft al die belangen in meer of mindere mate geschonden.

Voor de vele gedupeerden van de oplichting (feit 1) bestond er op basis van het in verdachte gestelde vertrouwen geen aanleiding vraagtekens te plaatsen; de hele entourage op seminars, bij tenniswedstrijden en bij andere gelegenheden, het krijgen van schuldbekentenissen, de overschrijvingsformulieren, alles leek in overeenstemming met elkaar en daarin schuilt naar het oordeel van het hof het (kenmerkende) raffinement van de gentleman-fraudeur, die gretig gebruik maakt van die situatie, welbespraakt is, zich keurig kleedt en soms sportief als de gelegenheid daarom vraagt, handig inspeelt op gebeurtenissen en flexibel is, een goed ontwikkelde verkooptechniek heeft en zeer sympathiek is in de omgang; gedupeerden vinden hem vrijwel zonder uitzondering aardig en kunnen haast niet geloven dat ze zijn opgelicht. Hij verstaat de kunst door het in het vooruitzicht stellen van nagenoeg onhaalbare rendementen hun hebzucht in vele gevallen wakker te schudden, waardoor ze eenmaal in die situatie beland blijven komen met stortingen. Dat beeld is ten deze niet anders. Daaraan doet in onderhavige situatie de eigen (nalatige) rol van de gedupeerden om kritische vragen te stellen en te blijven stellen over wat er precies met hun geld gebeurde en welke investeringen precies werden gedaan niet af. Dat laatste (contacten onderhouden, laten zien waar je mee bezig bent, praten over risico’s en rendement en meteen berichten over transacties) propageert verdachte in zijn boekje. Hij handelt daar echter zelf niet naar, maar maakt daarentegen misbruik van zijn specifieke beroepsdeskundigheid, waarop hij zich voorstaat.

Zijn strafrechtelijk te duiden betrokkenheid bij het witwassen (feit 5) rekent het hof hem zwaar aan. Door de herkomst van geld dat aan het zicht van de fiscus is onttrokken te (blijven) verhullen, door daarenboven telkens wisselende verklaringen daaromtrent af te leggen, die daardoor aan geloofwaardigheid zeker niet winnen, door vanuit Nederland een contante (chartale) geldstroom te bewerkstelligen naar Zwitserland om daar het geld op een rekening te storten, aldus giraal te maken en vervolgens weer naar bankrekeningen in Nederland over te (doen) maken, heeft verdachte de integriteit van het (internationale) financiële en economische verkeer geschaad.

Het hof houdt rekening met het feit dat verdachte blijkens een Uittreksel Justitiële Documentatie van 23 april 2007 niet eerder is veroordeeld en dat verdachtes positie in de financiële wereld en ook in de maatschappij door deze affaire en zijn persoonlijk faillissement ernstig is geschaad en dat dit nog lange tijd zal nawerken.

Gelet op de ernst van de feiten is een deels voorwaardelijke straf niet aan de orde.

Het hof acht alles afwegende een gevangenisstraf zoals door de rechtbank is opgelegd en door de advocaat-generaal gevorderd passend en geboden.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 47, 57, 225, 326, 341 en 420bis van het Wetboek van Strafrecht, op artikel 82 van de Wet toezicht kredietwezen 1992 en op de artikelen 1, 2 en 6 van de Wet op de economische delicten.

Deze wettelijke voorschriften worden toegepast zoals geldend ten tijde van het bewezengeachte.

Beslissing

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht.

Verklaart wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het onder 1, 2, 3, 4 en 5 tenlastegelegde heeft begaan zoals hierboven in de rubriek bewezengeachte omschreven.

Verklaart niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen de verdachte onder 1, 2, 3, 4 en 5 meer of anders is ten laste gelegd en spreekt hem daarvan vrij.

Verklaart dat het bewezenverklaarde de hierboven vermelde strafbare feiten oplevert.

Verklaart het bewezenverklaarde strafbaar en ook de verdachte daarvoor strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 5 (vijf) jaren.

Beveelt dat de tijd, die door de veroordeelde vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in deze zaak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht.

Ten aanzien van het beslag:

Gelast de teruggave van de inbeslaggenomen en nog niet teruggegeven voorwerpen en/of het bedrag aan de rechthebbende A. v. H., curator in het faillissement van verdachte, van:

1: 1.00 STK Sieraad Kl: 7 horloges

2: 1.00 STK Sieraad Kl: 2 zilverkleurige armbanden

3: 1.00 STK Sieraad Kl: 9 armbanden

4: 1.00 STK Sieraad Kl: 9 paar oorbellen + 1 hangertje

5: 1.00 STK Sieraad Kl: 12 kettingen + 1 oorbel + zakje (losse schakels)

6: 1.00 STK Sieraad Kl: 18 ringen

7: 1.00 STK Sieraad Kl: 1 antieke ketting + 3 garantiebewijzen

8: Geld Nederlands - 25.000 euro.

Ten aanzien van de benadeelde partij [-]:

Verklaart de benadeelde partij niet-ontvankelijk in haar vordering en bepaalt dat deze benadeelde partij slechts haar vordering bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen.

Dit arrest is gewezen door de 2e meervoudige economische strafkamer van het gerechtshof te Amsterdam, waarin zitting hadden mr. J.D.L. Nuis, mr. N.A. Schimmel en mr. D.J.M.W. Paridaens, in tegenwoordigheid van mr. E.E. Lintjer-Zondervan, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van dit gerechtshof van 20 juli 2007.

mr. N.A. Schimmel is buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.