Centrale Raad van Beroep, 21-02-2014, ECLI:NL:CRVB:2014:554, 12-2627 WIA

Appellant heeft in hoger beroep herhaald dat hij meer beperkingen heeft dan door het Uwv is aangenomen. Appellant heeft gesteld dat het Uwv ten onrechte heeft aangenomen dat de belastbaarheid van zijn pols in 2010 is toegenomen in vergelijking met 2003. Hij kan niet de hele dag werken vanuit een statische houding. Met zijn whiplashklachten houdt appellant het nauwelijks vol om 30 uur per week te werken. Daarnaast heeft hij cognitieve klachten. De verzekeringsartsen hebben niet aan de hand van het protocol Whiplash beoordeeld in hoeverre de cognitieve klachten hun weerslag hebben op de duurbelasting. Appellant heeft herhaald dat het maatmanloon verkeerd is berekend en dat de functie gereedschapsmaker niet passend is vanwege de vereiste opleiding.

Het oordeel van de rechtbank met betrekking tot de medische grondslag van het bestreden besluit en de overwegingen die daaraan ten grondslag liggen, worden onderschreven. De Raad voegt daar nog aan toe dat hij zich kan verenigen met het onder 3.2 genoemde rapport van de bezwaarverzekeringsarts, waarin hij gemotiveerd uiteen heeft gezet dat in de FML rekening is gehouden met de gemelde polsklachten van appellant. De bezwaarverzekeringsarts heeft voldoende toegelicht dat er geen medische noodzaak bestaat voor het aannemen van meer beperkingen. Zoals de bezwaarverzekeringsarts in dit rapport heeft vermeld, blijkt uit de verzekeringsgeneeskundige rapporten voldoende dat de beoordeling van de whiplashklachten mede in het licht van de protocollen heeft plaatsgevonden. Volgens vaste rechtspraak van de Raad, als neergelegd in onder meer de uitspraak van 16 september 2009 (ECLI:NL:CRVB:2009:BJ7873), zijn de verzekeringsgeneeskundige protocollen bedoeld als een hulpmiddel voor de verzekeringsgeneeskundige beoordeling. In hoger beroep heeft appellant geen medische gegevens ingebracht die tot het oordeel moeten leiden dat hij ten tijde in geding meer beperkt was dan door de verzekeringsartsen is aangenomen.

Evenmin bestaat aanleiding voor twijfel aan de arbeidskundige onderbouwing van het bestreden besluit. De rechtbank heeft terecht geoordeeld dat de arbeidsdeskundige bij de berekening van het maatmaninkomen op juiste gronden de maanden september en oktober 2008 als uitgangspunt heeft genomen, nu de overige maanden geen representatief beeld geven van de gewerkte uren en verdiensten.

Verder kan worden vastgesteld dat er geen aanknopingspunten zijn voor het oordeel dat de belasting die is verbonden aan de functies die bij de schatting in aanmerking zijn genomen de voor appellant vastgestelde belastbaarheid overschrijdt. De bezwaararbeidsdeskundige heeft in het rapport van 19 juli 2011 de geschiktheid van de functie prothese technicus nader toegelicht. Ter zitting in hoger beroep is van de kant van het Uwv naar voren gebracht dat de verzekeringsarts heeft uitgesloten dat klachten aan de linker pols kunnen ontstaan door gebruik van een boor in de rechterhand.

Ten slotte heeft de bezwaararbeidsdeskundige met betrekking tot de functie prothese technicus in het rapport van 19 juni 2012 voldoende toegelicht dat aan de diploma-eis wordt voldaan en dat appellant in staat is tot het volgen van de vakopleiding tandtechnicus.