Centrale Raad van Beroep, 05-12-2006, AZ5429, 06-1851 WWB

06/1851 WWB

Centrale Raad van Beroep

Meervoudige kamer

U I T S P R A A K

op het hoger beroep van:

het College van burgemeester en wethouders van de gemeente Oosterhout, (hierna: appellant)

tegen de uitspraak van de rechtbank Breda van 20 februari 2006, 05/1667 (hierna: aangevallen uitspraak),

in het geding tussen:

appellant

en

[betrokkene] (hierna: betrokkene),

Datum uitspraak: 5 december 2006

I. PROCESVERLOOP

Appellant heeft hoger beroep ingesteld.

Namens betrokkene heeft mr. E. van den Boogaard, advocaat te Amsterdam, een verweerschrift ingediend.

II. OVERWEGINGEN

De Raad gaat uit van de volgende in dit geding van belang zijnde feiten en omstandigheden

Betrokkene, ten tijde in geding ouder dan 57,5 jaar, en zijn echtgenote, ten tijde in geding jonger dan 57,5 jaar, ontvingen een bijstandsuitkering, laatstelijk ingevolge de Wet werk en bijstand (WWB) naar de norm voor gehuwden.

Betrokkene en zijn echtgenote waren ten tijde in geding op grond van artikel 9, tweede lid, van de WWB geheel ontheven van de verplichtingen, bedoeld in artikel 9, eerste lid, van de WWB.

In verband met verblijf in het buitenland van 26 februari 2004 tot 29 april 2004 heeft appellant bij besluit van 30 maart 2004, herzien bij besluit van 2 augustus 2004, voor zover van belang, de bijstand van betrokkene en zijn echtgenote in de periode van 27 maart 2004 tot 29 april 2004 herzien naar de norm voor een alleenstaande.

Bij besluit van 21 maart 2005 heeft appellant het bezwaar tegen het besluit van 2 augustus 2004 ongegrond verklaard.

Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank - met een bepaling omtrent griffierecht - het tegen het besluit van 21 maart 2005 ingestelde beroep gegrond verklaard, dat besluit vernietigd en bepaald dat appellant een nieuw besluit op bezwaar dient te nemen met inachtneming van deze uitspraak. Daarbij heeft de rechtbank - kort gezegd - overwogen dat artikel 13, vierde lid, van de WWB, een ongeoorloofd onderscheid naar leeftijd maakt, en derhalve wegens strijd met artikel 26 van het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (IVBPR) buiten toepassing dient te blijven.

Appellant heeft zich in hoger beroep gemotiveerd tegen deze uitspraak gekeerd.

Bij besluit van 30 maart 2006, voor zover van belang, heeft appellant, ter uitvoering van de aangevallen uitspraak, het bezwaar tegen het besluit van 2 augustus 2004 gegrond verklaard en de bijstand van betrokkene en zijn echtgenote in de periode van 27 maart 2004 tot 29 april 2004 alsnog vastgesteld naar de norm voor gehuwden, onder vergoeding van wettelijke rente.

De Raad komt tot de volgende beoordeling.

Ingevolge artikel 13, eerste lid, aanhef en onder d, van de WWB, heeft geen recht op bijstand degene die per kalenderjaar langer dan vier weken verblijf houdt buiten Nederland dan wel een aaneengesloten periode van langer dan vier weken verblijf houdt buiten Nederland. In artikel 13, vierde lid, van de WWB is bepaald dat in afwijking van het eerste lid, onderdeel d, voor personen van 57,5 jaar of ouder doch jonger dan 65 jaar, aan wie op grond van artikel 9, tweede lid, ontheffing is verleend van de verplichtingen, bedoeld in artikel 9, eerste lid, alsmede voor personen van 65 jaar of ouder, een periode geldt van 13 weken.

Appellant heeft zich bij het bestreden besluit op het standpunt gesteld dat de uitspraak van de Raad van 3 september 2002, LJN AE7389, waarin de Raad heeft geoordeeld dat er geen rechtvaardiging is voor het onderscheid naar leeftijd tussen enerzijds bijstandsgerechtigden van 57,5 jaar en ouder en anderzijds jongere bijstandsgerechtigden die ontheven zijn van de verplichtingen gericht op de inschakeling in de arbeid, onder de WWB niet meer van toepassing is, aangezien de wetgever bij de wijziging van onder meer artikel 13, vierde lid, van de WWB (wet van 9 juli 2004, Stb. 2004, 363) er bewust voor heeft gekozen van deze uitspraak af te wijken.

Onder verwijzing naar de reeds aangehaalde uitspraak van 3 september 2002 van de CRvB overweegt de rechtbank dat in de totstandkomingsgeschiedenis van de (wijziging) van artikel 13, vierde lid, van de Wwb geen argumenten zijn aangetroffen ter rechtvaardiging van het onderscheid naar leeftijd tussen enerzijds bijstandsgerechtigden van 57,5 jaar en ouder en anderzijds jongere bijstandsgerechtigden ten aanzien van wie buiten twijfel is dat het voldoen aan de arbeidsverplichtingen niet, althans niet (meer) in de voor de beoordeling van de aanvraag om toestemming voor verblijf in het buitenland relevante periode, mag worden gevergd. Daarbij komt naar het oordeel van de rechtbank ook betekenis toe aan de opmerking van de staatssecretaris in het wetgevingsoverleg op 1 juni 2004 dat er eigenlijk geen redelijke en objectieve gronden blijken te zijn om het in het amendement aangegeven onderscheid naar leeftijd te rechtvaardigen (TK, 2003-2004, 29 499, nr. 11, pag. 7).

De Raad onderschrijft het oordeel van de rechtbank en verenigt zich met de overwegingen van de rechtbank dienaangaande. Hetgeen namens appellant naar voren is gebracht bevat geen grond om tot een ander oordeel te komen.

Het vorenstaande betekent dat de aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd.

III. BESLISSING

De Centrale Raad van Beroep;

Recht doende:

Deze uitspraak is gedaan door G.A.J. van den Hurk als voorzitter en A.B.J. van der Ham en C.J. Borman als leden. De beslissing is, in tegenwoordigheid van L. Jörg als griffier, uitgesproken in het openbaar op 5 december 2006.

(get.) G.A.J. van den Hurk.

(get.) L. Jörg.