College van Beroep voor het bedrijfsleven, 15-02-2022, ECLI:NL:CBB:2022:75, 22/36

1. Het wettelijk kader is opgenomen in de bijlage, die deel uitmaakt van deze uitspraak. Aanleiding van deze procedure

2. Appellante heeft op 12 mei 2021 vaststelling van de subsidie voor het vierde kwartaal van 2020 aangevraagd. Bij het primaire besluit heeft verweerder deze subsidie vastgesteld op € 9.527,20. Bij het bestreden besluit heeft verweerder de vaststelling gehandhaafd. Voor de berekening van het omzetverlies is verweerder uitgegaan van de omzetgegevens van het vierde kwartaal van 2020 zoals die blijken uit de aangifte omzetbelasting (€ 87.059,-).Standpunt appellante

3. Appellante verhuurt twee zalen voor feesten en partijen. Zij stelt dat zij in het vierde kwartaal van 2020 geen omzet heeft gerealiseerd. Per 14 oktober 2020 werden evenementen verboden en vanaf 16 december 2020 werd een volledige lockdown afgekondigd. Daardoor was appellante al aan het begin van het vierde kwartaal van 2020 gesloten en heeft zij geen enkele mogelijkheid meer gehad om evenementen te organiseren. Het was daarom niet mogelijk omzet te realiseren. Verweerder is er ten onrechte vanuit gegaan dat appellante in het vierde kwartaal van 2020 een omzet van € 87.059,- heeft gemaakt. Verweerder heeft de stukken die appellante in de bezwaarprocedure ter onderbouwing van haar standpunt heeft overgelegd ten onrechte terzijde geschoven. Standpunt verweerder

4. Verweerder stelt zich op het standpunt dat appellante met de aangeleverde bewijsstukken onvoldoende aannemelijk heeft gemaakt dat zij geen omzet heeft gerealiseerd in het vierde kwartaal van 2020.

Beoordeling door het College

5. De hoogte van de subsidie wordt berekend aan de hand van (onder meer) het omzetverlies: het verschil tussen de omzet in de referentieperiode (het vierde kwartaal van 2019) en de omzet in de subsidieperiode (het vierde kwartaal van 2020). Uit artikel 2.1.2, vijfde lid, van de TVL volgt dat als de getroffen onderneming omzetbelasting betaalt over het geheel van de bedragen op basis waarvan haar omzetverlies wordt berekend, het bedrag ten aanzien waarvan zij aangifte doet voor de omzetbelasting wordt beschouwd als de omzet van de onderneming. Voor andere ondernemingen dan die bedoeld in het vijfde lid geldt, op grond van het zesde lid, dat de omzet het bedrag is zoals dat op eenvoudige en duidelijke wijze blijkt uit de financiële administratie van de onderneming of uit een ander bewijsstuk.

6. In dit geval is verweerder voor de berekening van het omzetverlies uitgegaan van de gegevens die hij van de Belastingdienst heeft ontvangen. Tijdens de zitting heeft appellante echter toegelicht dat zij geen omzetbelasting verschuldigd is, omdat de verhuur van zalen is vrijgesteld van BTW. Dat betekent dat appellante geen onderneming is als bedoeld in artikel 2.1.2, vijfde lid, van de TVL en dat verweerder in dit geval ten onrechte de aangifte omzetbelasting als uitgangspunt heeft genomen.

7. Appellante moest, zo volgt uit artikel 2.1.12, tweede lid, aanhef en onder d, van de TVL, bij de aanvraag van de vaststelling de volgende stukken meezenden: een kopie van een bewijsstuk waaruit de omzet in de subsidieperiode duidelijk blijkt en een kopie van de jaarrekening of het jaarverslag van het kalenderjaar 2020 of een ander bewijsstuk waaruit de omzet in het kalenderjaar 2020 blijkt. Uit het dossier blijkt dat appellante verschillende bewijsstukken heeft overgelegd, zoals het jaarverslag 2020, grootboekkaarten van alle kwartalen van 2020, suppletie aangiftes voor alle kwartalen van 2020 en verschillende facturen. Tijdens de zitting heeft zij bovendien uitgelegd waarom zij wel aangifte omzetbelasting heeft gedaan, terwijl de verhuur van zalen is vrijgesteld van BTW. In het bestreden besluit heeft verweerder zich op het standpunt gesteld dat appellante met de aangeleverde bewijsstukken onvoldoende aannemelijk heeft gemaakt dat zij geen omzet heeft gerealiseerd in het vierde kwartaal van 2020. Dit standpunt is echter niet nader gemotiveerd. Ook tijdens de zitting, na de uitleg van appellante te hebben gehoord, heeft verweerder niet onderbouwd waarom de omzet in de subsidieperiode niet kan worden vastgesteld aan de hand van de beschikbare stukken. Dit betekent dat er sprake is van een motiveringsgebrek.

8. Het College ziet in het belang van een spoedige beëindiging van het geschil aanleiding verweerder op te dragen het hierboven geconstateerde gebrek in het bestreden besluit te herstellen dan wel een nieuw besluit te nemen. Hiertoe zal een termijn van vier weken worden gesteld na verzending van deze tussenuitspraak. Het College zal vervolgens appellante in de gelegenheid stellen om binnen vier weken schriftelijk haar zienswijze te geven over de wijze waarop het gebrek is hersteld. In dat geval en in de situatie dat verweerder de hersteltermijn ongebruikt laat verstrijken, zal het College in beginsel zonder tweede zitting uitspraak doen op het beroep.

9. Het College houdt iedere verdere beslissing aan tot de einduitspraak op het beroep. Dat betekent ook dat over de proceskosten en het griffierecht in de einduitspraak zal worden beslist.