SCHRIFTELIJKE VRAAG E-2768/01 van Jonas Sjöstedt (GUE/NGL) aan de Commissie. Definitieve opslag van kernafval.

SCHRIFTELIJKE VRAAG E-2768/01

van Jonas Sjöstedt (GUE/NGL) aan de Commissie

(9 oktober 2001)

Betreft: Definitieve opslag van kernafval

Hoe vordert de discussie over samenwerking tussen een aantal lidstaten met het oog op een gezamenlijke installatie? Dit soort overeenkomsten zijn in de VS gebruikelijk en groepen deelstaten nemen gezamenlijk de kosten van de opslag van radioactief afval voor hun rekening. Iets dergelijks komt onder de lidstaten van de EU momenteel echter niet voor. De enige uitzondering is dat België met Luxemburg een overeenkomst heeft over de opslag van het kernafval van dit laatste land. Concentratie van de definitieve opslag van kernafval in een beperkt aantal landen zou ontegenzeglijk goedkoper zijn dan individuele opslag per land. Geen enkel EU-land kan zijn opslaginstallaties momenteel vullen met uit het land zelf afkomstig afval.

De meningen over de vraag of de in- en uitvoer van kernafval indruist tegen de nationale wetgevingen zijn verdeeld. Frankrijk, Zweden, Groot-Brittannië en Finland hebben wetgeving aangenomen uit hoofde waarvan de in- en uitvoer van kernafval en radioactief materiaal worden beperkt. De

vraag is echter of zuiver vanuit juridisch oogpunt bezien in de interne markt van de EU sprake is van vrij verkeer van personen, diensten en goederen. Indien het mogelijk is kernafval te kopen en te verkopen, valt het onder de regelgeving van de interne markt en dus van de EU. Dit is tot dusverre echter nog niet getoetst. Daar de opslag van kernafval op zich behoort tot de verantwoordelijkheid van iedere regering, beschikt de Commissie niet over de bevoegdheid een land opdracht te geven afval in ontvangst te nemen.

Is de Commissie van mening dat de vraag of in de interne markt vrij verkeer van kernafval moet gelden nog steeds niet beantwoord is? Acht zij ter zake ingrijpen harerzijds mogelijk, ondanks het feit dat dit een politiek gevoelig probleem is?

Antwoord van mevrouw de Palacio namens de Commissie

(29 januari 2002)

Radioactief afval wordt aan de hand van de activiteit en de levensduur in categorieën ingedeeld. Voor laagactief afval met een korte levensduur, de grootste fractie, lijkt een gezamenlijke opslag door verschillende lidstaten niet erg interessant, aangezien er voor dit afval nationale opslagplaatsen bestaan en gezamenlijke opslag een sterke stijging van het vervoer zou betekenen. Voor hoogactief afval zou een dergelijke samenwerking daarentegen voordelen kunnen opleveren, maar hierover zijn de lidstaten het niet eens.

Voor het verkeer van radioactief afval gelden de voorschriften van de interne markt en tevens Richtlijn 92/3/Euratom van de Raad van 3 februari 1992 betreffende toezicht en controle op overbrenging van radioactieve afvalstoffen tussen lidstaten en naar en vanuit de Gemeenschap(1). Ook de veiligheidsnormen voor het vervoer van radioactieve stoffen die in het kader van de Internationale organisatie voor atoomenergie zijn vastgesteld en in de nationale wetgevingen zijn omgezet, zijn van toepassing. Op het verkeer van radioactief afval is daarnaast het gezamenlijk verdrag inzake het beheer van bestraalde splijtstof en radioactief afval van toepassing. Er wordt momenteel gewerkt aan de bekrachtiging van dit verdrag door de Gemeenschap en de toetreding van de lidstaten.

De Commissie heeft de lidstaten altijd opgeroepen tot solidariteit bij de opslag van radioactief afval op lange termijn en streeft ernaar dat de Gemeenschap in dit opzicht in haar eigen behoeften kan voorzien (zie het vierde rapport van de Commissie betreffende de huidige situatie en de vooruitzichten op het gebied van het beheer van radioactieve afvalstoffen in de Europese Unie(2)). De lidstaten die veel radioactief afval produceren, zouden in staat moeten zijn hun afval op hun eigen grondgebied op te slaan. Het staat de lidstaten ook vrij op eigen initiatief naar regionale oplossingen te zoeken. Het is echter ondenkbaar dat de Gemeenschap een lidstaat ertoe zou kunnen verplichten afval te accepteren dat in een andere lidstaat is geproduceerd.

(1) PB L 35 van 12.2.1992.

(2) COM(98) 799 def.