Home

SCHRIFTELIJKE VRAAG nr. 3914/97 van Hiltrud BREYER aan de Commissie. Seveso-richtlijn

SCHRIFTELIJKE VRAAG nr. 3914/97 van Hiltrud BREYER aan de Commissie. Seveso-richtlijn

SCHRIFTELIJKE VRAAG nr. 3914/97 van Hiltrud BREYER aan de Commissie. Seveso-richtlijn

Publicatieblad Nr. C 187 van 16/06/1998 blz. 0086


SCHRIFTELIJKE VRAAG E-3914/97 van Hiltrud Breyer (V) aan de Commissie (11 december 1997)

Betreft: Seveso-richtlijn

Voor de eisen die inzake milieubescherming en veiligheid worden gesteld aan bedrijven zijn de richtlijnen

- betreffende de milieueffectbeoordeling van bepaalde openbare en particuliere projecten van 27 juni 1985 (85/337/EEG) ((PB L 175 van 5.7.1985, blz. 40. ))

- inzake geïntegreerde preventie en bestrijding van verontreiniging van 24 september 1996 (96/61/EG) ((PB L 257 van 10.10.1996, blz. 26. ))

- betreffende de beheersing van de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen zijn betrokken van 9 december 1996 (96/82/EG) ((PB L 10 van 14.1.1997, blz.13. )) van wezenlijk belang.

De omzetting in nationaal recht van beide laatstgenoemde richtlijnen moet uiterlijk in 1999 plaatsvinden. In het kader van de in dit verband ontstane discussie zijn bepaalde standpunten naar voren gekomen die aanleiding geven tot de volgende vragen aan de Commissie:

Overeenkomstig artikel 13, lid 4, van richtlijn 96/82/EG moeten veiligheidsrapporten ter beschikking van het publiek worden gesteld. Deze tekst bepaalt echter ook dat de exploitant aan de autoriteit geheimhouding van bepaalde delen van het veiligheidsrapport kan vragen en in dat geval een aangepast veiligheidsrapport aan het publiek mag voorleggen.

Is het mogelijk artikel 13, lid 4, in overeenstemming met de richtlijn over de vrije toegang tot informatie over het milieu (90/313/EEG) om te zetten?

Moeten bij de omzetting van artikel 19, lid 4, van richtlijn 96/82/EG met betrekking tot de mogelijkheden tot beperking van de toegang tot de veiligheidsrapporten de in richtlijn 90/313/EEG vervatte regelingen inzake beperking van de toegang in acht worden genomen?

Kan de exploitant verlangen dat hele stukken van het rapport, overeenkomend met de in bijlage II van richtlijn 96/82/EG vermelde punten, aan het publiek worden onthouden, of is het zo dat alleen specifieke informaties aan de openbaarheid mogen worden onttrokken waarvoor de exploitant de noodzaak van vertrouwelijkheid kan aantonen of geloofwaardig kan maken?

Antwoord van mevrouw Bjerregaard namens de Commissie (26 januari 1998)

De bepalingen over vrije toegang tot informatie, die in Richtlijn 96/82/EG van de Raad van 9 december 1996 betreffende de beheersing van de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen zijn betrokken (Seveso II-richtlijn), moeten in overeenstemming met Richtlijn 90/313/EEG van de Raad van 7 juni 1990 inzake de vrije toegang tot milieu-informatie ((PB L 158 van 23.6.1990. )) omgezet worden. Laatstgenoemde richtlijn bevat grondregels over de vrije toegang tot milieu-informatie waarover de overheidsinstanties beschikken en bepaalt de basisvoorwaarden volgens welke dergelijke informatie ter beschikking moet worden gesteld. Beide richtlijnen spreken elkaar niet tegen, maar vullen elkaar aan.

Volgens artikel 13, lid 4, en artikel 20 van de Seveso II-richtlijn moeten de lidstaten ervoor zorgen dat veiligheidsrapporten niet alleen ter beschikking van het publiek worden gesteld, maar dat ook vanwege de doorzichtigheid alle op grond van de richtlijn verkregen informatie op verzoek aan alle natuurlijke of rechtspersonen beschikbaar wordt gesteld.

Vrije toegang tot informatie heeft zijn grenzen waar behoefte aan bescherming bestaat in verband met industriële en handelsgeheimen, bescherming van de privé-sfeer, openbare veiligheid of landsverdediging of waar vertrouwelijkheid van informatie gewaarborgd moet worden vanwege een lopend gerechtelijk onderzoek.

De vertrouwelijkheid van informatie kan zowel betrekking hebben op hele stukken van het veiligheidsrapport alsook alleen op specifieke informaties. De exacte omvang ervan moet telkens door de exploitant van een installatie van geval tot geval aangetoond worden.

De regelgeving over de vertrouwelijkheid van informatie geldt ook voor de verslagen in verband met de uitvoering en toepassing van de Seveso II-richtlijn, die volgens artikel 19, lid 4, door de Commissie om de drie jaar verplicht moeten worden gepubliceerd.