Richtlijn 98/10/EG van het Europees Parlement en de Raad van 26 februari 1998 inzake de toepassing van Open Network Provision (ONP) op spraaktelefonie en inzake de universele telecommunicatiedienst in een door concurrentie gekenmerkt klimaat

Deze richtlijn heeft betrekking op de harmonisatie van de voorwaarden voor een open en efficiënte toegang tot en gebruik van vaste openbare telefoonnetwerken en vaste openbare telefoondiensten in een door open en concurrerende markten gekenmerkte omgeving overeenkomstig de beginselen van Open Network Provision (ONP).

Het doel is ervoor te zorgen dat in de gehele Gemeenschap vaste openbare telefoondiensten van hoge kwaliteit beschikbaar zijn en het dienstenpakket te definiëren waartoe alle gebruikers, consumenten inbegrepen, in het kader van de universele dienst voor een aanvaardbare prijs toegang moeten hebben in het licht van specifieke nationale voorwaarden.

Deze richtlijn is niet van toepassing op openbare mobiele telefoonnetwerken en openbare mobiele telefoondiensten met uitzondering van de artikelen 6, 9, onder b) en c), 10 en 11, lid 1.

Deze richtlijn vervangt Richtlijn 95/62/EG.

De in Richtlijn 90/387/EEG gegeven definities gelden, in voorkomend geval, ook voor deze richtlijn.

In deze richtlijn wordt verstaan onder:

1. „gebruikers”: personen, met inbegrip van consumenten, of organisaties die algemeen beschikbare telecommunicatiediensten gebruiken of aanvragen;

2. „consument”: een natuurlijk persoon die van een algemeen beschikbare telecommunicatiedienst gebruik maakt ten behoeve van andere doeleinden dan handel, bedrijf of beroep;

3. „abonnee”: een natuurlijke of rechtspersoon die partij is bij een contract met de verstrekker van algemeen beschikbare telecommunicatiediensten voor de levering van dergelijke diensten;

4. „openbare betaaltelefoon”: een voor het publiek toegankelijk telefoontoestel, voor het gebruik waarvan met munten en/of krediet-/debetkaarten en/of vooruitbetaalde telefoonkaarten wordt betaald;

5. „spraaktelefoniedienst”: een voor het publiek beschikbare dienst voor de commerciële levering van de rechtstreekse overbrenging van real-time spraak via het/de openbare geschakelde net/netten, op een dusdanige manier dat iedere gebruiker met behulp van op een netwerkaansluitpunt op een vaste locatie aangesloten apparatuur kan communiceren met een andere gebruiker die op een ander netwerkaansluitpunt aangesloten apparatuur gebruikt;

6. „universele dienst”: een gedefinieerd minimumpakket van diensten van een gegeven kwaliteit dat beschikbaar is voor alle gebruikers onafhankelijk van hun geografische locatie en, in het licht van de specifieke nationale omstandigheden, tegen een betaalbare prijs;

7. „nationale regelgevende instantie”: in elke lidstaat de instantie(s) die door de betrokken lidstaat onder meer met de in deze richtlijn bedoelde regelgevingstaken (is) zijn belast;

8. „ONP-comité”: het bij artikel 9, lid 1, van Richtlijn 90/387/EEG ingestelde comité;

9. „organisatie met een aanmerkelijke macht op de markt”: een organisatie die gerechtigd is in een lidstaat vaste openbare telefoonnetwerken en/of algemeen beschikbare spraaktelefoniediensten aan te bieden en die, voor de toepassing van deze richtlijn, door de nationale regelgevende instantie in die lidstaat is aangemerkt als hebbende een aanmerkelijke macht op de markt en bij de Commissie als zodanig is aangemeld.

   Een organisatie wordt geacht een aanmerkelijke macht op de markt te hebben indien zij een aandeel van 25 % of meer heeft op de relevante markt in het geografische gebied van een lidstaat waarvoor zij gerechtigd is tot het verrichten van werkzaamheden.

   De nationale regelgevende instanties kunnen bepalen dat een organisatie met een marktaandeel van minder dan 25 % een aanmerkelijke macht op de markt heeft. Zij kunnen tevens bepalen dat een organisatie met een marktaandeel van meer dan 25 % op de relevante markt geen aanmerkelijke macht op de markt heeft. In beide gevallen moet rekening worden gehouden met het vermogen van de organisatie om de marktvoorwaarden te beïnvloeden, haar omzet in verhouding tot de omvang van de markt, haar beheersing van de middelen van toegang tot eindgebruikers, haar toegang tot financiële middelen, alsmede met haar ervaring met het verstrekken van producten en diensten op de markt.

Voor deze richtlijn geldt het volgende:

1. De begrippen „vast openbaar telefoonnetwerk” en „mobiel openbaar telefoonnetwerk” staan omschreven in bijlage I van Richtlijn 97/33/EG inzake interconnectie.

2. Het begrip „algemeen beschikbare telefoondiensten” omvat zowel vaste openbare telefoondiensten als mobiele openbare telefoondiensten.

   Vaste openbare telefoondiensten als aangegeven in bijlage I, deel I, van Richtlijn 97/33/EG inzake interconnectie, kunnen naast spraaktelefoniediensten, toegang omvatten tot de alarmdiensten „112”, bijstand door een telefonist, nummerinformatiediensten, verstrekking van openbare betaaltelefoons, verstrekking van diensten onder bijzondere voorwaarden en/of verstrekking van bijzondere faciliteiten voor gebruikers met een handicap of bijzondere sociale behoeften, zoals omschreven in deze richtlijn, maar zij omvatten geen diensten met een toegevoegde waarde die via het openbare telefoonnetwerk worden geleverd.

De lidstaten zorgen ervoor dat de in dit hoofdstuk beschreven diensten beschikbaar zijn voor alle gebruikers op hun grondgebied, onafhankelijk van de geografische locatie en, gelet op specifieke nationale omstandigheden, tegen een betaalbare prijs.

Gelet op de geleidelijke aanpassing van de tarieven aan de kosten zorgen de lidstaten in het bijzonder ervoor dat de in dit hoofdstuk genoemde diensten betaalbaar blijven voor de gebruikers in gebieden met een landelijk karakter of waar de kosten hoog zijn, alsmede voor kwetsbare categorieën gebruikers, zoals ouderen, gehandicapten en personen met bijzondere sociale behoeften.

De lidstaten maken daartoe een einde aan verplichtingen die de toepassing van bijzondere of gerichte tariefregelingen voor het verstrekken van de in deze richtlijn gespecificeerde diensten in de weg staan of beperken en mogen in overeenstemming met het Gemeenschapsrecht tariefmaxima of een geografisch gemiddelde van prijzen of andere soortgelijke regelingen voor enkele of alle gespecificeerde diensten toepassen, totdat de mededinging voor een afdoende prijscontrole zorgt.

De regelingen ter waarborging van de betaalbaarheid berusten op de beginselen van transparantie en niet-discriminatie. De lidstaten publiceren de voorschriften en criteria voor het waarborgen van de betaalbaarheid op nationaal niveau, rekening houdend met artikel 24.

De lidstaten publiceren regelmatig verslagen over de tariefontwikkelingen die aan het publiek beschikbaar moeten worden gesteld. De Commissie publiceert regelmatig verslagen over de tariefontwikkelingen in de gehele Gemeenschap.