Leidraad FATCA/CRS met technische toelichting bij de NL IGA en de CRS-regelgeving

Geldig vanaf 31 augustus 2021

Leidraad FATCA/CRS met technische toelichting bij de NL IGA en de CRS-regelgeving

Besluit 2020-115390

Voorafgaande besluiten: DGBel/2016/48, 2018-0000032038

Versies van huidig besluit

Opschrift

[Tekst geldig vanaf 31-08-2021]

De Staatssecretaris van Financiën heeft het volgende besloten.

Dit besluit vervangt het besluit van 14 januari 2016, DGBel 2016/48, Stcrt. 2016, nr. 2236 , laatstelijk gewijzigd op 13 maart 2018, nr. 2018-0000032039, Stcrt. 2018, nr. 16183 . Het besluit van 14 januari 2016 wordt met dit besluit geactualiseerd en aangevuld met beleidsstandpunten zoals die waren opgenomen in het Vraag en antwoordbesluit CRS/FATCA van 13 maart 2018, nr. 2018-0000032038, Stcrt. 2018, nr. 16187 , waarmee dit besluit vervalt. Van de gelegenheid is gebruik gemaakt om enkele antwoorden af te stemmen met de FAQ’s van de OESO. Tevens wordt ingegaan op de versoepelde aangifte bij opzegging van de Amerikaanse nationaliteit, gepubliceerd door de IRS in september 2019.

Inleiding

1. CRS

De OESO heeft in opdracht van de Ministers van Financiën van de G20 een wereldwijde standaard voor automatische uitwisseling van gegevens van financiële rekeningen ontwikkeld, die sterk lijkt op de standaard die is neergelegd in de Amerikaanse FATCA-wetgeving en de daarop gebaseerde verdragen, waaronder de NL IGA (Trb. 2014, nr. 128). Het gaat om de zogenoemde ‘Common Reporting Standard’ (hierna: CRS; ‘Standard for Automatic Exchange of Financial Account Information in Tax Matters’, OESO 2014). De CRS heeft ook in de Europese Unie navolging gekregen, hetgeen heeft geleid tot de totstandkoming van de richtlijn inzake inlichtingenuitwisseling (Richtlijn 2014/107/EU van de Raad van 9 december 2014 tot wijziging van Richtlijn 2011/16/EU van de Raad van 15 februari 2011 betreffende de administratieve samenwerking op het gebied van de belastingen en tot intrekking van Richtlijn 77/799/EEG (PbEU 2011, L 64), PbEU 2014, L 359, hierna: Richtlijn). Die Richtlijn voorziet in een uitbreiding van de al bestaande automatische uitwisseling van inlichtingen (op grond van Richtlijn 2011/16/EU) waardoor binnen de EU dezelfde inlichtingen automatisch moeten worden uitgewisseld als waarin is voorzien in de CRS.

Een kopgroep van 51 landen, de zogenoemde ‘early adopters-groep’, heeft op 29 oktober 2014 een ‘Multilateral Competent Authority Agreement on Automatic Exchange of Financial Account Information’ (MCAA) ondertekend, waarin zij verklaren uiterlijk vanaf september 2017 informatie met elkaar te gaan uitwisselen op basis van de CRS. Het merendeel van deze landen is EU-lidstaat. Het aantal landen dat de MCAA sindsdien heeft ondertekend is uitgegroeid tot circa 100 landen. De meest recente ontwikkelingen en de laatst toegetreden landen staan op de website van de OESO.¹

1.1. Lijst van begrippen en afkortingen

2. Wet- en regelgeving CRS

3. FATCA

4. Leidraad FATCA/CRS

Hoofdstuk 1. Verduidelijkingen voor de CRS en de NL IGA aanvullend op het CRS-commentaar

Sectie I. Algemene rapportageverplichtingen

1.1. Saldo van opgeheven rekening tijdens het jaar

1.2. Drempelbedrag

1.3. Verduidelijking van het begrip ‘rente’

1.4. Nadere uitleg van het begrip ‘bruto-opbrengsten’ in relatie tot clearingorganisaties (FI)

1.5. Enkele handvatten voor het bepalen van de bruto-opbrengst van een financieel actief (of derivaat) zijn:

1.6. Bruto-opbrengst bij futures

Sectie II. Algemene due diligence-bepalingen

1.7. Externe dienstverleners (serviceproviders)

1.8. Gevolgen als een externe dienstverlener geen self certification opvraagt

1.9. Waardering van verzekeringspolissen met een geldswaarde

1.10. Klantidentificatie bij meer (sub)fondsen

Sectie III. Due diligence-bepalingen ten aanzien van bestaande rekeningen van natuurlijke personen

1.11. Residence Address-test

1.12. Penalty of perjury

1.13. Altijd bieden van tegenbewijsmogelijkheid aan de rekeninghouder

1.14. Geldigheidsduur van het ‘self certification’-formulier

1.15. Leeg veld in elektronische database

1.16. Begrip ‘relatiemanager’

1.17. Bijzondere aggregatieregel voor relatiemanagers

Sectie IV. Due diligence-bepalingen ten aanzien van nieuwe rekeningen van natuurlijke personen

1.18. De self certification-formulieren (algemeen)

1.19. Gevolgen als FI geen ingevuld self certification-formulier verkrijgt

1.20. Vereisten self certification-formulier en verificatie fiscale woonstaat

1.21. Gedeeld rekeningsysteem

Sectie V. Due diligence-bepalingen ten aanzien van bestaande rekeningen van entiteiten

1.22. Gebruik van SBI-codes

1.23. Identificatie passieve of actieve NFE (‘presumption rule’)

1.24. Kwalificatie van non-profit organisatie (NPO)

Sectie VI. Due diligence-bepalingen ten aanzien van nieuwe rekeningen van entiteiten

1.25. Gevolgen als een FI geen ingevuld self certification-formulier ontvangt

Sectie VII. Bijzondere due diligence-bepalingen

1.26. Uitleg van het begrip ‘aanleiding om aan te nemen dat’

1.27. Toepassing aggregatieregels

1.28. Wisselkoers per 31 december van een jaar

Sectie VIII. Definities

1.29. (Dubbel) inwonerschap van een FI en feitelijke leiding

1.30. Verzekeringsmaatschappij

1.31. Internationale organisatie

1.32. Uitleg van het begrip ‘passief inkomen’: definitie uit CRS-commentaar

1.33. Uitleg van het begrip ‘een wezenlijk deel van de activiteiten’

1.34. Dochtermaatschappij van actieve N(F)FE

1.35. Treasury center binnen een (niet-) financiële groep

1.36. Activiteitentoets voor een beleggingsentiteit

1.37. Activiteitentoets voor een instelling die deposito’s neemt

1.38. Aandeelhouders uit één familie

1.39. Beleggingsinstellingen

1.40. Beleggingsadviseurs en (vermogens)beheerders

1.41. ‘Qualified credit card issuers’

1.42. Swapovereenkomst en securities lending-overeenkomst (geen ‘debt interest’ in beleggingsentiteit)

1.43. Onderpandrekening

1.44. Bestaande rekeninghouder met nieuwe rekening

1.45. Bestaande rekeningen verzekeringsproducten

1.46. Uitzonderingen op het begrip ‘financiële rekening’ (‘Financial Account’; Excluded Account’)

1.47. Overleden rekeninghouder

1.48. Overleden UBO

1.49. Erkende effectenbeurs

1.50. Regelmatig verhandeld

1.51. Stichting administratiekantoor (STAK)

1.52. Holding bestuurd door een trustkantoor

1.53. Nadere uitleg van het begrip ‘gelieerde entiteit’

1.54. Rijbewijs kan geldig gedocumenteerd bewijsstuk zijn

1.55. ‘Securities Lending’

1.56. De insolvente rekeninghouder (natuurlijk persoon)

1.57. Buitenlands telefoonnummer

1.58. Minderjarige rekeninghouder

1.59. Redelijke inspanning voor het verkrijgen van een TIN in kader CRS

Hoofdstuk 2. Uitsluitend FATCA-specifieke onderwerpen

2.1. Kwalificatie holding en treasury center als (lead) FI in plaats van NFFE

2.2. Het begrip ‘Amerikaans persoon’ in relatie tot Amerikaanse territoria

2.3. Geldigheidsduur van de (W8- en W9-, self certification-)formulieren

2.4. Basisbetaalrekening

2.5. Invulling van het begrip ‘betalingen’

2.6. (Geen) registratieplicht voor niet-rapporterende financiële instellingen

2.7. Geen wettelijke basis voor inhouding door Primary Withholding Qualified Intermediary (QI)

2.8. Verplichtingen van FI’s die geen Primary Withholding Qualified Intermediary zijn

Annex I

Onderdeel I. Algemeen

2.9. Datum drempelvrijstelling

2.10. Gunstigere identificatieprocedures uit de Final Regulations

Onderdeel II. Bestaande rekeningen van natuurlijke personen

2.11. Uitleg van het begrip ‘rapportage of inhouding’

2.12. US TIN opvragen bij self certification

2.13. Versoepeling afstand doen van Amerikaanse nationaliteit

2.14. Rekening houden met Bijlage II-status in FATCA-partnerstaat (identificatie van rekeninghouders met buitenlandse vrijgestelde status)

2.15. Direct Reporting NFFE

2.16. Uitzondering voor “diplomaten”

Annex II

2.17. Vrijgestelde beleggingsentiteit waarvan de aandelen of participaties volledig in handen zijn van vrijgestelde begunstigden