Aanwijzing verlaten plaats ongeval (art. 7 wvw 1994)

De bepaling van artikel 7 WVW 1994 is tweeledig. Na een ongeval moeten de betrokkenen in staat worden gesteld om de veroorzaker aansprakelijk te stellen voor hun schade. Hiervoor is behoorlijke vaststelling van de identiteit van het voertuig of de bestuurder van belang. Daarnaast mag de betrokkene door of bij het ongeval gewonde personen niet in hulpeloze toestand achterlaten.

Deze aanwijzing geeft regels voor de opsporing en vervolging van personen die, hoewel betrokken bij of veroorzaker van een ongeval, toch de plaats van dat ongeval verlaten.

Artikel 7 WVW 1994 richt zich zowel tot degene die bij een verkeersongeval is betrokken, als tot degene door wiens gedraging een verkeersongeval is veroorzaakt.

Het begrip ‘betrokken bij’ duidt op iedere weggebruiker die een rol heeft gehad in het ontstaan van het ongeval. Naast bestuurders duidt het begrip ook op anderen zoals voetgangers en ruiters. De bedoeling van de wetgever is dat deze bepaling zich richt op al diegenen die mogelijk in civielrechtelijke zin aansprakelijk kunnen zijn.

De niet bij het ongeval betrokken bestuurder (bijvoorbeeld een toevallig passerende kennis) die iemand die wel betrokken is bij het ongeval laat meerijden, kan worden vervolgd als medepleger of medeplichtige, artt. 47 en 48 Sr. Dit laatste is ook het geval als de aanvankelijke bestuurder na het ongeval van plaats wisselt met de passagier. Aldus wordt de aanvankelijke passagier de bestuurder, omdat in dit voorbeeld de nieuwe bestuurder niet civielrechtelijk aansprakelijk is voor het ongeval, valt hij niet onder artikel 7 WVW 1994. In een dergelijk geval kan het OM wel vervolgen op grond van de deelnemingsbepalingen in het Wetboek van Strafrecht.